In november 2017 stelde het lectoraat Image in Context van Academie Minerva te Groningen in zijn jaarlijkse tentoonstelling en symposium onder de noemer Artistic Research in the North de wijze van publiekelijk maken van onderzoek centraal. Als tentoonstellen een geëigende vorm is voor het presenteren van kunst, is het dan ook een geschikt format voor het presenteren van artistiek onderzoek? Beide zijn tenslotte deels discursieve en deels beeldende en ruimtelijke praktijken. Drie onderzoekers (twee kunstlectoren en een hoogleraar) werden uitgenodigd hierover een reflectie te bieden. Sara Strandvad (RUG) ziet in de tentoonstelling vooral een mogelijkheid om het beeldende van het artistieke onderzoek naar de voorgrond te halen. Peter Sonderen (ArtEZ) brengt de noodzaak van het present zijn van het onderzoekproces als overdrachtsvorm onder de aandacht. Ruth Benschop (Hogeschool Zuyd) vraagt zich af hoe een tentoonstelling van artistiek onderzoek een andere toeschouwer kan produceren dan een tentoonstelling van kunst. De reflecties maken duidelijk dat de transformatie van kunst-tentoonstelling naar kunstonderzoek-tentoonstelling ingewikkeld is. Curator Anke Coumans licht in een inleiding het opzet toe.
LINK
Een ideaal toegankelijk welzijnsaanbod ziet er voor mensen met verschillende beperkingen, heel anders uit.
De auteur bespreekt De corporate tribe. Organisatielessen uit de antropologie van Danielle Braun Jitske Kramer (2015), dat werd verkozen tot managementboek van 2016. Het boek biedt een kijkje in het leven van volkeren over de hele wereld, met de intentie daaruit te leren voor westerse organisaties. De corporate tribe inspireert tot nadenken over het functioneren van organisaties en de mensen in die organisaties. De recensie besluit met: ‘Ik hoop dat de chiefs en de sjamanen in mijn organisatie in al hun wijsheid de kampvuren af en toe zullen aansteken en ruimte blijven creëren voor verhalen. Deze en andere lessen uit De corporate tribe hebben mij meer inzicht verschaft in veranderingsprocessen in een organisatie. De lessen van Braun en Kramer ervaar ik daarbij als richtinggevend en niet voorschrijvend. De praktische handvatten ervaar ik als inspirerend en prikkelend, om vanuit een andere invalshoek te kijken naar veranderingsprocessen.’
LINK
