This collection follows anthropological perspectives on peoples (Canadian Inuit, Norwegian Sámi, Yupiit from Alaska, and Inuit from Greenland), places, and practices in the Circumpolar North from colonial times to our post-modern era. This volume brings together fresh perspectives on theoretical concepts, colonial/imperial descriptions, collaborative work of non-Indigenous and Indigenous researchers, as well as articles written by representatives of Indigenous cultures from an inside perspective. The scope of the book ranges from contributions based on unpublished primary sources, missionary journals, and fairly unknown early Indigenous sources and publications, to those based on more recent Indigenous testimonies and anthropological fieldwork, museum exhibitions, and (self)representations in the fields of fashion, marketing, and the arts.The aim of this volume is to explore the making of representations for and/or by Circumpolar North peoples. The authors follow what representations have been created in the past and in some cases continue to be created in the present, and the Indigenous employment of representations that has continuity with the past and also goes beyond "traditional" utilization. By studying these representations, we gain a better understanding of the dynamics of a society and its interaction with other cultures, notably in the context of the dominant culture’s efforts to assimilate Indigenous people and erase their story. People’s ideas about themselves and of "the Other" are never static, not even if they share the same cultural background. This is even more the case in the contact zone of the intercultural arena. Images of "the Other" vary according to time and place, and perceptions of "others" are continuously readjusted from both sides in intercultural encounters.This volume has been prepared by the Research Group Circumpolar Cultures (RGCC) which is based in the Netherlands. Its members conduct research on social and cultural change focusing on topics that are of interest to the Indigenous peoples of the Arctic. The RGCC builds on a long tradition in Arctic studies in the Netherlands (Nico Tinbergen, Geert van den Steenhoven, Gerti Nooter, and Jarich Oosten) and can rely on rich Arctic collections of artefacts and photographs in anthropological museums and extensive library collections. The expertise of the RGCC in Arctic studies is internationally acknowledged by academics as well as circumpolar peoples.
DOCUMENT
Niet iedereen heeft dezelfde kansen om aan de samenleving mee te doen. Sinds de Koppelingswet in 1998 werd ingevoerd om illegaal verblijf in Nederland te ontmoedigen, is een rechtmatige verblijfsstatus een voorwaarde voor de toegang tot (sociale) voorzieningen (1). Deze wet staat een beperkt aantal uitzonderingen toe, onder meer met betrekking tot het recht op onderwijs. Dit recht vervalt wanneer een individu zonder een rechtmatige verblijfsstatus de leeftijd van 18 jaar bereikt (art. 10 lid 2 Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000)). Dit is het moment waarop een individu voor de Nederlandse wet als meerderjarig en beslissingsbevoegd beschouwd wordt. Waar voor jongvolwassenen zonder rechtmatige verblijfsstatus een juridische harde knip wordt gehanteerd, kunnen rechtmatig verblijvende leeftijdsgenoten rekenen op een verruiming van de rechtsbescherming. De vraag die in deze bijdrage centraal staat, is tweeledig: enerzijds onderzoeken wij hoe de toegang van ongedocumenteerden tot onderwijs in Nederland na de leeftijd van 18 jaar eruitziet. Daarnaast staan wij stil bij de vraag waarom die toegang juist voor deze groep zo belangrijk is. We staan zo uitvoerig stil bij onderwijs omdat de (criminologische) literatuur laat zien dat een goede onderwijsloopbaan beschermt tegen zowel dader- als slachtofferschap van criminaliteit (2). Om aan deze samenleving volwaardig te kunnen participeren is een goede schoolloopbaan randvoorwaardelijk. Dit hoofdstuk is als volgt opgebouwd. Eerst wordt de achtergrond van de Koppelingswet geschetst. Vervolgens wordt uitgelegd in welke mate jongvolwassenen die niet in het bezit zijn van een rechtmatige verblijfsstatus, recht hebben op toegang tot onderwijs. Daarna wordt stilgestaan bij het feit dat er voor jongvolwassenen met een rechtmatige verblijfsstatus een juridische transitiefase bestaat, maar voor ongedocumenteerde jongvolwassenen niet. Aan de hand van het antropologische concept ‘liminaliteit’ en de criminologische concepten ‘maatschappelijke kwetsbaarheid’ en ‘zemia’ wordt inzicht gegeven in het belang van toegang tot onderwijs voor jongeren zonder een rechtmatige verblijfsstatus. Er wordt afgesloten met een bondig slotakkoord: is die 18de verjaardag nu echt een feest waard? 1. Kamerstukken II 1993/1994, 23540, nr. 3. 2. Met name in de hoek van de zogeheten ‘sociale controle’-theorieën hechten criminologen grote waarde aan school. Zie in dit verband onder meer het werk van de Amerikaanse criminoloog Hirschi.
DOCUMENT
