Technology in general, and assistive technology in particular, is considered to be a promising opportunity to address the challenges of an aging population. Nevertheless, in health care, technology is not as widely used as could be expected. In this chapter, an overview is given of theories and models that help to understand this phenomenon. First, the design of (assistive) technologies will be addressed and the importance of human-centered design in the development of new assistive devices will be discussed. Also theories and models are addressed about technology acceptance in general. Specific attention will be given to technology acceptance in healthcare professionals, and the implementation of technology within healthcare organizations. The chapter will be based on the state of the art of scientific literature and will be illustrated with examples from our research in daily practice considering the different perspectives of involved stakeholders.
LINK
BACKGROUND: Non-use of and dissatisfaction with ankle foot orthoses (AFOs) occurs frequently. The objective of this study is to gain insight in the conversation during the intake and examination phase, from the clients’ perspective, at two levels: 1) the attention for the activities and the context in which these activities take place, and 2) the quality of the conversation. METHODOLOGY: Semi-structured interviews were performed with 12 AFO users within a two-week period following intake and examination. In these interviews, and subsequent data analysis, extra attention was paid to the needs and wishes of the user, the desired activities and the environments in which these activities take place. RESULTS AND CONCLUSION: Activities and environments were seldom inquired about or discussed during the intake and examination phase. Also, activities were not placed in the context of their specific environment. As a result, profundity lacks. Consequently, orthotists based their designs on a ‘reduced reality’ because important and valuable contextual information that might benefit prescription and design of assistive devices was missed. A model is presented for mapping user activities and user environments in a systematic way. The term ‘user practices’ is introduced to emphasise the concept of activities within a specific environment.
LINK
In this project we take a look at the laws and regulations surrounding data collection using sensors in assistive technology and the literature on concerns of people about this technology. We also look into the Smart Teddy device and how it operates. An analysis required by the General Data Protection Regulation (GDPR) [5] will reveal the risks in terms of privacy and security in this project and how to mitigate them. https://nl.linkedin.com/in/haniers
MULTIFILE
Sociale interacties tussen mensen zijn onmisbaar voor een goede communicatie. Ook bij mensen met dementie in het verpleeghuis zijn (positieve) sociale interacties van belang om zich begrepen te voelen en de zorgvraag/hulpvraag te kunnen uiten richting het zorgpersoneel. Negatieve sociale interacties kunnen zorgen voor onbegrip, misverstanden, en onwenselijk gedrag. Het in beeld brengen van de sociale interactie en communicatie en het meetbaar maken van de interactie zelf en de positieve of negatieve gevolgen ervan kunnen het inzicht bij het zorgpersoneel vergroten. Dit inzicht draagt bij aan kwaliteit van zorg en kwaliteit van leven.In het reguliere zorgproces worden sociale interacties in beeld gebracht aan de hand van (subjectieve) gedragsobservaties door verzorgenden zelf, waarbij de daaruit voortkomende verbeteradviezen worden toegevoegd aan het zorgplan. Als alternatief wordt VIO (Video Interactie in de Ouderenzorg) ingezet, maar deze methodiek is tijdrovend (en dus duur) en vraagt specialistische expertise van getrainde therapeuten. Om het reguliere zorgproces te kunnen verbeteren willen we sociale interactie tussen clienten met dementie en zorgverlener meetbaar maken met sensoren en radartechnologie om verschillende kwaliteiten van interactie (nabijheid/afstand, stress, agitatie (beweging/geluid) te kunnen volgen in de loop van de interactie. In het ontwerp vragen we de zorgprofessionals om aan te geven welke elementen van sociale interactie het meest relevant zijn. Deze worden dan gebruikt door de bedrijven om deze specifieke informatie meetbaar te krijgen, in de praktijk waar de interactie plaatsvindt. Dit doen we in een cyclisch herhalend proces van product ontwerp en terugkoppeling naar de praktijk.In dit project willen we opleveren: (1) praktijkkennis over elementen van sociale interactie, (2) de vertaalslag naar sensoren en radar om deze interactie te meten, (3) een platform om verschillende data/elementen van interactie samen te voegen, (4) een validatiestap (waarbij video en praktijkexperts worden ingezet voor een eindoordeel).
