Introduction: The contemporary scientific literature indicates that numeracy is a multifaceted concept. The ongoing societal and technological transformations underscore the imperative to re-evaluate the attributes characterizing a numerate individual and the strategic initiatives that policymakers should devise and implement to ensure that individuals are not marginalized from participation in public and private domains due to their lack of numeracy proficiency. Numerous empirical investigations on numeracy consistently affirm its pivotal role in enabling individuals to engage autonomously across diverse contexts within their daily lives. However, numeracy’s fundamental role has often been neglected in our societies. The present study scrutinizes the overarching challenges associated with numeracy, particularly emphasizing the challenges regarding healthcare, finance, and the critical utilization and interpretation of data awareness. Methods: A two-phase research framework was adopted to address this inquiry. A comprehensive literature review was conducted to discern the prevalent challenges regarding numeracy awareness. Subsequently, two illustrative case studies were undertaken in Slovenia and Spain to contrast and deliberate upon the insights derived from the literature review. Qualitative research methods were employed to engage in a nuanced exploration of the gathered data. Results: This empirical analysis deduced guidelines aimed at enhancing awareness and ameliorating some of these challenges. Discussion and Conclusion: We conclude that making visible the awareness that adults already have about numeracy in aspects of their lives, such as finance, health, or the use and critical interpretation of data, can give policymakers and curriculum developers clues to design effective numeracy programs to address the multifaceted challenges confronting contemporary society, both in the immediate and foreseeable future.
LINK
The purpose of this study is to provide a better insight into the impact of rebranding on stakeholders; the case for this study is the rebranding of the Hotel Management School (HMS). This research has explored how the stakeholders have experienced rebranding and how the rebranding has affected the brand identity, image and loyalty. A qualitative research method was used and data was gathered conducting semi-structured, face-to-face interviews with the students, staff and industry partners. The data illustrates that due to effective internal communication the employees were not affected by the rebranding. Nevertheless, the brand identity, image and loyalty did not have the same effect on the students and industry partners. Thus, it is recommended that HMS pay more attention to improving the communication, rebuilding and expansion of the brand identity.
MULTIFILE
SMEs within the rural Dutch municipality of Utrechtse Heuvelrug (UHG) are becoming increasingly aware of the need for sustainable ‘green’ business. Their sense of sustainability is strongly defined by the ‘green’ environment in which they live and work. They were seeking an entrepreneurial approach to sustainability that is reflective of the area and fits their ecosystem. This approach was to be aimed at innovation and branding. We assumed that the role and function of a location-based brand differs from that of product or corporate brands because it has more complexity. Taking place-branding theory as our starting point, we set out to construe a brand that is a) based on local identity and b) has the power to motivate and mobilize SME entrepreneurs to form cooperative sustainable networks. This paper presents our analysis for a brand framework and demonstrates how it has been applied to imbue sustainable ‘green’ impact.
DOCUMENT
Nederland kent ongeveer 220.000 bedrijfsongevallen per jaar (met 60 mensen die overlijden). Vandaar dat elke werkgever verplicht is om bedrijfshulpverlening (BHV) te organiseren, waaronder BHV-trainingen. Desondanks brengt slechts een-derde van alle bedrijven de arbeidsrisico’s in kaart via een Risico-Inventarisatie & Evaluatie (RI&E) en blijft het aandeel werknemers met een arbeidsongeval hoog. Daarom wordt er continu geïnnoveerd om BHV-trainingen te optimaliseren, o.a. door middel van Virtual Reality (VR). VR is niet nieuw, maar is wel doorontwikkeld en betaalbaarder geworden. VR biedt de mogelijkheid om veilige realistische BHV-noodsimulaties te ontwikkelen waarbij de cursist het gevoel heeft daar echt te zijn. Ondanks de toename in VR-BHV-trainingen, is er weinig onderzoek gedaan naar het effect van VR in BHV-trainingen en zijn resultaten tegenstrijdig. Daarnaast zijn er nieuwe technologische ontwikkelingen die het mogelijk maken om kijkgedrag te meten in VR m.b.v. Eye-Tracking. Tijdens een BHV-training kan met Eye-Tracking gemeten worden hoe een instructie wordt opgevolgd, of cursisten worden afgeleid en belangrijke elementen (gevaar en oplossingen) waarnemen tijdens de simulatie. Echter, een BHV-training met VR en Eye-Tracking (interacties) bestaat niet. In dit project wordt een prototype ontwikkeld waarin Eye-Tracking wordt verwerkt in een 2021 ontwikkelde VR-BHV-training, waarin noodsituaties zoals een kantoorbrand worden gesimuleerd (de BHVR-toepassing). Door middel van een experiment zal het prototype getest worden om zo voor een deel de vraag te beantwoorden in hoeverre en op welke manier Eye-Tracking in VR een meerwaarde biedt voor (RI&E) BHV-trainingen. Dit project sluit daarmee aan op het missie-gedreven innovatiebeleid ‘De Veiligheidsprofessional’ en helpt het MKB dat vaak middelen en kennis ontbreekt voor onderzoek naar effectiviteit rondom innovatieve-technologieën in educatie/training. Het project levert onder meer een prototype op, een productie-rapport en onderzoeks-artikel, en staat open voor nieuwe deelnemers bij het schrijven van een grotere aanvraag rondom de toepassing en effect van VR en Eye-Tracking in BHV-trainingen.
Plastic products are currently been critically reviewed due to the growing awareness on the related problems, such as the “plastic soup”. EU has introduced a ban for a number of single-use consumer products and fossil-based polymers coming in force in 2021. The list of banned products are expected to be extended, for example for single-use, non-compostable plastics in horticulture and agriculture. Therefore, it is crucial to develop sustainable, biodegradable alternatives. A significant amount of research has been performed on biobased polymers. However, plastics are made from a polymer mixed with other materials, additives, which are essential for the plastics production and performance. Development of biodegradable solutions for these additives is lacking, but is urgently needed. Biocarbon (Biochar), is a high-carbon, fine-grained residue that is produced through pyrolysis processes. This natural product is currently used to produce energy, but the recent research indicate that it has a great potential in enhancing biopolymer properties. The biocarbon-biopolymer composite could provide a much needed fully biodegradable solution. This would be especially interesting in agricultural and horticultural applications, since biocarbon has been found to be effective at retaining water and water-soluble nutrients and to increase micro-organism activity in soil. Biocarbon-biocomposite may also be used for other markets, where biodegradability is essential, including packaging and disposable consumer articles. The BioADD consortium consists of 9 industrial partners, a branch organization and 3 research partners. The partner companies form a complementary team, including biomass providers, pyrolysis technology manufacturers and companies producing products to the relevant markets of horticulture, agriculture and packaging. For each of the companies the successful result from the project will lead to concrete business opportunities. The support of Avans, University of Groningen and Eindhoven University of Technology is essential in developing the know-how and the first product development making the innovation possible.
Brandweermensen lopen het meeste gevaar als ze onder tijdsdruk een gebouw moeten verkennen, of een brand moeten blussen terwijl de situatie nog niet goed kan worden overzien. Omvallende muren, instortende plafonds of gewoon gestruikeld over door de rook onzichtbare brokstukken leiden tot vermijdbare letsels of zelfs slachtoffers. Met name de inzet bij branden in stedelijke parkeergarages onder woontorens vormen een enorm risico. Het inzetten van onbemande, op afstand bestuurbare voertuigen voor verkenning en bluswerk is een oplossing die binnen de brandweer breed wordt gedragen. De brandweer moet deze innovatieve technologie echter zien te omarmen. Zij werken nu vanuit hun intuïtie en weten direct hoe te acteren op basis van wat zij waarnemen. Praktijkgericht onderzoek heeft echter uitgewezen dat scepsis over de inzet van blusplatforms bij incidenten plaats heeft gemaakt voor zeker vertrouwen. Een blusplatform, voorzien van juiste sensoren kan de Officier van Dienst (OVD) ondersteunen bij het nemen van een beslissing om al dan niet tot een ‘aanval’ over te gaan. Praktijktesten hebben echter laten zien dat de huidige blusplatforms nog niet optimaal functioneren om als volwaardig ‘teamlid’ te kunnen worden ingezet. Dit heeft enerzijds met technologische ontwikkelingen (sensoren en communicatieverbindingen) te maken, maar anderzijds moet de informatievoorziening (human-machine interfacing) naar de brandweer beter worden afgestemd. In dit project gaan Saxion, het instituut fysieke veiligheid, de universiteit Twente, het bedrijfsleven en vijf veiligheidsregio’s onderzoeken hoe en wanneer innovatieve blusplatforms op een intuïtieve manier kunnen worden ingezet door training én (kleine) productaanpassing zodat deze een volwaardig onderdeel kunnen zijn van het brandweerkorps. Een blusplatform kan letselschade en slachtoffers voorkomen, mits goed ingezet en vertrouwd door de mensen die daarvan afhankelijk zijn. Het vak van brandweer, als beroeps of vrijwilliger, is een van de gevaarlijkste die er is. Laten we er samen voor zorgen dat het iets veiliger kan worden.
