Business rule models are widely applied, standalone and embedded in smart objects. They have become segregated from information technology and they are now a valuable asset in their own right. As more business rule models are becoming assets, business models to monetize these assets are designed. The goal of this work is to present a step towards business model classification for organizations for which its value position is characterized by business rule models. Based on a survey we propose a business model categorization that is aligned to different types of assets and business model archetypes. The results show five main categories of business models: The value adding business rule model, the ‘create me a business rule model’ business model, the KAAS business model, the bait and hook business model and the market place business model.
Recent economic crises, environmental problems and social challenges have urged us to drastically change our consumption and production patterns and transform organisations to contribute to socio-technical transitions that positively impact these challenges. Therefore, sustainable development and the transition towards a circular economy are gaining increased attention from academics and are being widely adopted by national and local governments, companies and other organisations and institutions. Since the implementation of more sustainable solutions lags behind expectations and technological possibilities, scholars and practitioners are increasingly seeing sustainable business model innovation as the key pathway to show the value potential of new sustainable technology and stress the importance of integrating the interests of multiple stakeholders and their economic, environmental and social value goals in the business model’s development. However, there is limited research that elucidates which stakeholders are actively involved, how they interact and what the effect is on the collaborative business modelling process for sustainability. This thesis addresses this research gap by building on the notion of business models as boundary-spanning activity-systems and studies stakeholder interaction from the level of a focal firm, as well as from the level of cross-sector actors collaborating in innovation ecosystems. Through four independent studies, three empirical studies and a design science study, this thesis aims to provide a better understanding of how stakeholder interaction affects collaborative business modelling for sustainability.The first study (Chapter 2) took a process perspective on interaction with network ties from the perspective of a focal firm. Based on two case studies of SMEs successfully introducing sustainable technology in the market, value shaping was identified as the operative mechanism describing the relation between networking and business modelling, from ideation to growth of the business. A stage model with five successive forms of value shaping describes how, in each stage, interaction with network ties help firms to clarify the types of economic, environmental and social value that a sustainable technology can deliver and who possible beneficiaries are. In return, changes in the business model clarify what other network ties are needed, demonstrating how the boundary-spanning function of business models spurs firms to expand and strengthen the value network.The second study (Chapter 3) focused on the commercialisation stage, in which a cognitive change in the manager’s mind was found during the development of a sustainable business model. Based on three empirical cases of business model innovations for sustainability, the study explored how stakeholder interaction may trigger and support managerial cognitive change and hence business model innovation. The findings suggest that the influence of stakeholders on the manager’s understanding of the business runs via three interrelated shaping processes: market approach shaping, product and/or service offering shaping and credibility shaping. In these shaping processes, new or latent stakeholders are found to have a bigger impact than existing ones. A research agenda is presented to further unravel the role of stakeholders affecting managerial cognition around business model innovation for sustainability.The third study (Chapter 4) examined innovation ecosystems’ processes of developing a collaborative business model for sustainability. Based on a study of four sustainably innovative cross-sector collaborations, this chapter studied how innovation ecosystems resolve the tensions that emerge from the collaborating actors’ divergent goals and interests. This study finds that innovation ecosystems engage in a process of valuing value that helps the actors to manage the tensions and find a balance of environmental, social and economic value creation and capture that satisfies all involved actors. The findings reveal that valuing value occurs in two different patterns – collective orchestration and continuous search – that open up a research agenda that can shed further light on the conditions that need to be in place in order for an innovation ecosystem to develop effective sustainable business models. The final study (Chapter 5) used a design science approach, developing a tool for innovation ecosystems’ actors to manage the degree to which stakeholders are involved throughout the process of collaborative business modelling for sustainability. The resulting ‘degree of engagement diagram’ and accompanying stepwise approach makes it possible to identify stakeholders from six cross-sector stakeholder groups that represent economic, social and environmental aspects of sustainable value and visualise their roles. By discriminating between four concentric and permeable circles of engagement, the tool integrates different degrees of involvement of stakeholders and enables users of the DoE diagram to accommodate changes that may occur in the evolving business model and its context. The tool enables innovation ecosystems’ actors to keep the collaboration manageable during the development of a joint and viable sustainable business model. Overall, this thesis extends the understanding of the dynamics of collaborative business modelling for sustainability and the role of stakeholder interaction therein. The research makes three key contributions to the sustainable business model innovation literature. First, it extends the literature by exploring the interplay between stakeholder interaction and business modelling over time. It establishes that stakeholder interaction and business modelling have a reciprocal relationship and contributes with two frameworks – value shaping and valuing value – that explain this reciprocal relationship for firms and innovation ecosystems. Second, the thesis unravels the micro-processes and mechanisms that elucidate how stakeholder interaction actually influences the direction into which the sustainable business model develops. Third, this thesis enriches the scholarly understanding of stakeholder interaction by identifying the main contributors to business model innovation for sustainability, by differentiating between stakeholders and their roles and by providing a tool that accommodates this. The research contributes to practice by offering practitioners useful insights on how they can increase, improve and effectuate stakeholder interaction in order to develop viable business models for sustainability and hence contribute to the desired socio-technical transitions.
Pressure on natural resources, unsustainable production and consumption, inequality and a growing global population lie at the base of the big challenges that people face. This chapter investigates how businesses can take responsibility in dealing with these challenges by means of frugal business model innovation. The notion of ‘frugal innovation’ was first introduced in the context of emerging markets, giving non-affluent customers opportunities to consume affordable products and services suited to their needs. Business modelling with a frugal mindset opens up a path that provides significant value while minimizing the use of resources such as energy, capital and time. Business models require intentional design if they are to deliver aspired sustainability impacts. Diminish or simplify resources can be described as the means to remove or reduce features, resources, required activities and/or waste streams. Decompose can be described as the removal of resources from the commercial value proposition and replacing them with resources the user/consumer already can access or uses. This is an Accepted Manuscript of a book chapter published by Routledge/CRC Press in Circular Economy : Challenges and Opportunities for Ethical and Sustainable Business on 2021, available online: https://doi.org/10.4324/9780367816650
In het project wordt een nieuw door de HvA ontwikkelde methodiek (Open Collaborative Business Modelling methodiek, verder: ‘OCBM-methodiek’), toegepast om waardeproposities voor circulaire en biobased verpakkingen te ontwikkelen, samen met partijen uit de waardeketen. De inzet van biobased materialen is essentieel voor het terugdringen van het gebruik van fossiele plastics en – uiteindelijk – voor het bereiken van een volledig circulaire economie. De specifieke waardeketen waar het project zich op richt is die van verpakkingen op basis van Olifantsgras / Miscanthus. Projectpartner Vibers is een bedrijf dat dit gewas als grondstof gebruikt voor het produceren van o.a. verpakkingsmaterialen. Tijdens het project zal een viertal OCBM-sessies worden georganiseerd waarin Vibers in nauwe samenwerking met een wisselende groep ketenpartners en andere stakeholders een nieuwe waardepropositie formuleert. Projectpartner Kennisinstituut Duurzaam Verpakken (verder: KIDV) bewaakt in de OCBM-sessies de duurzaamheid van de ontwikkelde propositie en speelt een rol bij evaluatie van de OCBM-methodiek voor de verpakkingsindustrie. Het project levert daarmee twee belangrijke resultaten op: 1. Een met behulp van de OCBM-methodiek ontwikkelde waardepropositie voor een circulair business model waarin een biobased verpakking centraal staat; 2. Aanbevelingen voor het verfijnen van de OCBM-methodiek: specifieke aandachtspunten voor het ontwikkelen van innovatieve, circulaire business modellen met behulp van deze methodiek.
Dit voorstel presenteert een onderzoek naar gezamenlijke businessmodellen voor buurtlogistiek met hubs. In het project werken vier lectoraten van twee hogescholen, acht mkb-ondernemers, drie gebiedsgerichte organisaties en een gemeente samen met als doel bij te dragen aan de economische vitaliteit en klimaatbestendigheid van de autoluwe, compacte stad. De verdichting van steden en groei van online bestellingen leidt tot meer vraag naar logistiek van goederen en diensten. Hubs worden gezien als duurzame, ruimte-efficiënte oplossing om de schaarse ruimte in de compacte stad beter te benutten en uitstootvrij vervoer te faciliteren. De mkb-ondernemers in deze aanvraag zien bedrijfskansen in het realiseren van hubs, maar ervaren uitdagingen om de economische en maatschappelijke doelen van hubs rendabel te bereiken. Zij vragen zich af of zij hun waardepropositie kunnen versterken en hun kosten kunnen verlagen door hun diensten gezamenlijk aan te bieden. Hiertoe wordt een ontwerpend praktijkgericht onderzoek uitgevoerd i) volgens de aanpak van open collaborative business modelling en ii) met aandacht voor de complexiteit van veranderen om de duurzaamheid van de businessmodellen te vergroten. Het onderzoek concentreert zich rond drie gebieden: * De 9 Straatjes, middenin de grachtengordel van Amsterdam: een horeca-winkelgebied met werelderfgoedstatus en kwetsbare bruggen en kades. * De Knowledge Mile, aan een ontsluitingsweg in Amsterdam Centrum en Oost: een innovatie-district waar meer ruimte komt voor groen, vermaak en langzaam vervoer. * Campus Heijendaal in Nijmegen: een groen, levendig gebied met een grote stroom van studenten, medewerkers en bezoekers. Samen met stadslogistieke aanbieders (mkb), adviesorganisaties (mkb) en stakeholders uit de gebieden ontwerpen de hogescholen diensten en gedragsinterventies waarmee de mkb-ondernemers duurzaam waarde kunnen leveren. Het onderzoek combineert kennis van stadslogistiek, ondernemerschap en gedragspsychologie tijdens: 1) het ontwerpen van concept businessmodellen; 2) het toetsen van prototypen businessmodellen met potentiële gebruikers; 3) het herontwerpen van de businessmodellen en opstellen van voorwaarden voor schaalbare implementatie.
Het Godivapp Applied in Pediatric Primary care (GoAPP) project ontwikkelt, onderzoekt en realiseert de implementatie van een e-health applicatie voor uitwisseling van videomateriaal in zelfstandige praktijken (MKB) in de eerstelijnsgezondheidszorg. Voor een goede analyse van bewegingsproblemen bij baby?s uit risicogroepen is het van belang de motorische ontwikkeling te meten en te volgen in de tijd. Kinderfysiotherapeuten gebruiken hiervoor een observatie-instrument, de Alberta Infant Motor Scale (AIMS). In 2014 en 2015 heeft de GODIVA-onderzoeksgroep (GrOss motor Development of Infants using home Video registration with the AIMS) van Hogeschool Utrecht een methode ontworpen, waarbij de ontwikkeling gevolgd kan worden aan de hand van video?s gemaakt door ouders. De methode wordt door professionals gezien als een aanvulling op bestaande methoden, die het monitoring van kinderen doelmatiger en transparanter maakt. De methode past uitstekend in de huidige e-health ontwikkeling en zelfmanagement/empowerment van ouders. Voor research met de videomethode is een prototype applicatie ontwikkeld waarmee op veilige wijze de filmbeelden verstuurd kunnen worden en opgeslagen. Het prototype is nog niet geschikt voor gebruik binnen de beroepspraktijk. Eerstelijns Kinderfysiotherapiepraktijken zouden graag de applicatie gebruiken. Zij verwachten dat het een waardevolle uitbreiding is van hun mogelijkheden en een kans om als praktijk te innoveren. Zij zien, als zelfstandige ondernemers, echter ook belemmeringen, zoals ICT-ondersteuning en een passende tarifering van een videoconsult. Voor deze kleine bedrijven spelen ook betaalbaarheid en gebruiksgemak een essentiële rol. Binnen GoAPP zijn vijf perspectieven voor innovatie en implementatie van e-health bij elkaar gebracht: eindgebruikers, zorginhoudelijk, harde technologie, zachte technologie en bedrijfskundig perspectief. Georganiseerd rondom drie werkpakketten wordt interdisciplinair onderzoek gedaan naar (1) optimalisatie van het videoportal, (2) implementatie, en (3) bedrijfskundige haalbaarheid, via ontwerpgericht onderzoek, literatuuronderzoek, implementatieanalyse en business-case onderzoek. Een vierde werkpakket richt zich op doorgroei van het netwerk kinderfysiotherapeuten naar een Community of Practice. Doel: Een innovatieve videomethode voor het observeren van de motoriek van zuigelingen, geschikt voor eerstelijnspraktijken kinderfysiotherapie, met een passend implementatieplan en business modelling.
