© 2025 SURF
Dit artikel beschrijft de canon sociaal werk voor Vlaanderen.
Deze website brengt de geschiedenis van het Nederlandse sociaal werk in beeld in 50 'vensters'. Met deelcanons over jeugdzorg en maatschappelijke opvang.
Deze website brengt de geschiedenis van het Vlaamse sociaal werk in beeld in 25 'vensters'.
-Canon Gehandicaptenzorg voor mensen met een verstandelijke beperking Op 10 oktober wordt de Canon Gehandicaptenzorg / Zorg voor mensen met een verstandelijke beperking officieel gelanceerd tegelijkertijd met de opening van het Digitaal Museum ’s Heeren Loo. -Canon GGZ Nederland: geestelijke gezondheidszorg door de bril van social werk Deze Canon gaat over de geschiedenis van sociaal werkers en hun betrokkenheid bij psychiatrie en geestelijke gezondheidszorg in Nederland. -Uitnodiging: 15 november in Leiden: Presentatie Canon Zorg voor de Jeugd bij de tweede Mulock Houwer-lezing. Terugkeer van het burgerinitiatief in de kinderbescherming. De tweede Mulock Houwer‐lezing wordt gegeven door Adri van Montfoort. Van Montfoort is jurist en pedagoog, oprichter van het adviesbureau Van Montfoort, lector aan de Hogeschool Leiden en sinds 1997 raadsheer plaatsvervanger in de familiekamer van het gerechtshof in Den Haag -Canon Maatschappelijke opvang, ook als boek Op 4 oktober is de Canon Maatschappelijke Opvang officieel gelanceerd op het symposium in Den Haag ter gelegenheid van 100 Jaar Kessler
Inhoud van dit nummer ‐ Symposium ‘100 jaar Opvang en wat nu?’ Met officiële lancering van de Canon Maatschappelijke Opvang 1 ‐ BètaVersie Canon Maatchappelijke Opvang online 1 ‐ Twee nieuwe maatschappelijk aandeelhouders 2 ‐ BètaVersie Canon Zorg voor de Jeugd Online 3 ‐ Nieuwe canons in voorbereiding 4 ‐ 100 jaar Kesslerstichting: opvang, onderdak en begeleiding van daklozen 4 ‐ Niks geteisem! Het legendarische clubhuis De Mussen 6 ‐ Bezuinigingen treffen sociale sector, niet voor het eerst 7 ‐ Geschiedenisles over sociale werkplaatsen 8 ‐ Bronnen voor de geschiedenis van de verzorgingsstaat 9 ‐ Canon Geschiedenis Nederlandse Gezondheidzorg 10 ‐ Canon van de Geneeskunde in Nederland 10 ‐ 100 jaar orthopedagogiek: alweer een schatkamer 10 ‐ De markt van welzijn en geluk: achteraf bezien 11 ‐ In Memoriam Marinus Traas 11 ‐ Bezoekersaantallen aan de canons
In de tweede kamer zijn onlangs vragen gesteld over de ‘niet-bezoeker’. In deze notitie schetsen we, op basis van bestaand onderzoek, een beeld van wat er bekend is over de ‘niet-bezoeker’. Uit onderzoek blijkt dat het cultuurbereik in Nederland boven de 90% van de Nederlandse bevolking ligt; beperken we ons tot voorstellingen van gecanoniseerde cultuur dan gaat het om circa 40%. Met die cijfers behoren we tot de Europese koplopers. Daarnaast participeert een aanzienlijk deel van de bevolking – in een sterk veranderende context –actief in cultuur.Om na te denken over het verder vergroten van cultuurbereik is het onderscheid zoals gehanteerd in Van den Broek (2013) nuttig: er bestaan (regelmatige en incidentele) bezoekers, geïnteresseerde niet-bezoekers en niet-geïnteresseerde niet-bezoekers. Voor het verhogen van bezoek onder niet-bezoekers bestaan in de huidige situatie twee aangrijpingspunten: het vergroten van interesse en het wegnemen van praktische drempels. Analyse van huidig onderzoek leert dat het weliswaar voor specifieke groepen nodig zal zijn om in te zetten op het slechten van praktische drempels (bijvoorbeeld fysieke drempels voor mindervaliden of financiële drempels voor gezinnen met een laag inkomen), maar dat een minstens zo grote uitdaging ligt in het opwekken of vergroten van interesse onder de niet-bezoekers. Daarbij kan gebruik worden gemaakt van kennis omtrent de motieven van de huidige bezoekers, maar er mag niet van uit gegaan worden dat de mogelijke bezoekmotieven van niet-bezoekers op hetzelfde vlak liggen.Pogingen om de interesse te vergroten kunnen op verschillende manieren vorm krijgen. Educatie, het aanbod aanpassen aan de smaak van groepen niet-bezoekers, en vormen van dialoog en co-creatie met het beoogde publiek worden alle al in de praktijk gebracht, met wisselend succes. In al deze activiteiten is het fundamenteel doordenken van de waarde van kunst en cultuur van groot belang. Het loslaten van een strikt marktdenken waarin de markt bestaat uit vraag en aanbod en uit producenten en consumenten ten faveure van een meer dialogische en procesgerichte benadering van de waarde van kunst en cultuur kan de basis daarvan zijn. Een belangrijke vraag betreft de overheidsondersteuning en -financiering van kunst en cultuur in Nederland. Indien men van opvatting is dat de waarde van cultuur zich niet beperkt tot gecanoniseerde cultuur en/of dat het van belang is te komen tot een meer gelijkmatige verdeling van overheidsgelden voor cultuur over de hele bevolking, kan het nodig zijn om de uitgangspunten van cultuursubsidiëring opnieuw te doordenken. Het aangaan van deze discussie is geen sinecure omdat het gaat over de grondslagen van ons bestel.Op basis van de huidige kennis over de ‘niet-bezoekers’ lijken er geen ‘quick wins’ te zijn. Daarvoor is enerzijds de mate van cultuurparticipatie in het algemeen te hoog; en waar het het achterblijven van participatie aan gecanoniseerde cultuur betreft, zullen maatregelen op het gebied van het wegnemen van drempels en het vergroten van de motivatie naar verwachting bescheiden resultaat opleveren. Indien de ‘niet-bezoeker’ werkelijk een problematische categorie vormt, dan is het grondig doordenken van de fundamenten van cultuurbeleid geboden.
Full Text via Link. De Canon Reclassering in Nederland is onderdeel van het ‘Canon-plein sociaal werk’ en biedt een overzicht van de geschiedenis van tweehonderd jaar reclassering. De Canon is ontwikkeld met steun van de Stichting Nationale Reclasserings Aktie en de lectoraten 'Werken in justitieel kader' en 'Geschiedenis van sociaal werk' van Hogeschool Utrecht. Op 25 november 2015, op het Lustrumcongres 'Het vakmanschap van de reclasseringswerker', werd de Canon officieel aangeboden aan de directeuren van Reclassering Nederland, Leger des Heils Jeugdzorg & Reclassering en Verslavingszorg GGZ. Suggesties voor verbetering en aanvulling zijn welkom.
LINK
Geschiedenis & samenleving is een studieboek speciaal voor de pabo, waarin studenten kennismaken met inhoud en didactiek van de vakken geschiedenis, maatschappelijke verhoudingen (o.a. staatsinrichting) en geestelijke stromingen. Dit boek bestaat uit twee delen: Kennisbasis Inhoud, waarin het geschiedenisverhaal vanaf de Tijd van Jagers en Boeren tot en met de Tijd van Televisie en Computer aan bod komt met de vesnaters van de Canon van Nederland Kennisbasis Didactiek waarin een overzicht van didactische aspecten van geschiedenisonderwijs wordt gegeven.
In de 'Pedagogische Canon’ vindt u een serie portretten van onderwijswetenschappers en -denkers, uit heden en verleden. Hun werk is van betekenis voor een beter verstaan van goede onderwijspraktijk. Via kernbegrippen, definities en eerder gepubliceerd werk trachten we de essentie te vatten. In deze aflevering de Amerikaanse pedagoge Helen Parkhurst (1886-1973). Zij is de grondlegster van het daltononderwijs, een vorm van vernieuwingsonderwijs dat tegenwoordig vooral in Nederland populair is. In ons land volgen zo’n 100.000 kinderen op zo’n 370 scholen daltononderwijs. Parkhursts credo luidde: 'Echt leren is ervaren. Het gaat om te leren leven door te leven, leren werken door te werken en om leren leren door te leren. 'In: www.nivoz.nl
MULTIFILE
