Subcutaneous emphysema, pneumothorax and pneumomediastinum are well-known complications of invasive ventilation in patients with acute hypoxemic respiratory failure. We determined the incidences of air leaks that were visible on available chest images in a cohort of critically ill patients with acute hypoxemic respiratory failure due to coronavirus disease of 2019 (COVID-19) in a single-center cohort in the Netherlands. A total of 712 chest images from 154 patients were re-evaluated by a multidisciplinary team of independent assessors; there was a median of three (2–5) chest radiographs and a median of one (1–2) chest CT scans per patient. The incidences of subcutaneous emphysema, pneumothoraxes and pneumomediastinum present in 13 patients (8.4%) were 4.5%, 4.5%, and 3.9%. The median first day of the presence of an air leak was 18 (2–21) days after arrival in the ICU and 18 (9–22)days after the start of invasive ventilation. We conclude that the incidence of air leaks was high in this cohort of COVID-19 patients, but it was fairly comparable with what was previously reported in patients with acute hypoxemic respiratory failure in the pre-COVID-19 era.
It is important for caregivers and patients to know which wounds are at risk of prolonged wound healing to enable timely communication and treatment. Available prognostic models predict wound healing in chronic ulcers, but not in acute wounds, that is, originating after trauma or surgery. We developed a model to detect which factors can predict (prolonged) healing of complex acute wounds in patients treated in a large wound expertise centre (WEC). Using Cox and linear regression analyses, we determined which patient- and wound-related characteristics best predict time to complete wound healing and derived a prediction formula to estimate how long this may take. We selected 563 patients with acute wounds, documented in the WEC registry between 2007 and 2012. Wounds had existed for a median of 19 days (range 6-46 days). The majority of these were located on the leg (52%). Five significant independent predictors of prolonged wound healing were identified: wound location on the trunk [hazard ratio (HR) 0·565, 95% confidence interval (CI) 0·405-0·788; P = 0·001], wound infection (HR 0·728, 95% CI 0·534-0·991; P = 0·044), wound size (HR 0·993, 95% CI 0·988-0·997; P = 0·001), wound duration (HR 0·998, 95% CI 0·996-0·999; P = 0·005) and patient's age (HR 1·009, 95% CI 1·001-1·018; P = 0·020), but not diabetes. Awareness of the five factors predicting the healing of complex acute wounds, particularly wound infection and location on the trunk, may help caregivers to predict wound healing time and to detect, refer and focus on patients who need additional attention.
Samenvatting Achtergrond: Een integrale behandeling inclusief zelfmanagement bij chronisch obstructieve longziekte (COPD) leidt tot betere klinische resultaten. eHealth kan zorgen voor meer betrokkenheid bij patiënten waardoor ze in staat zijn een gezondere levensstijl aan te nemen en vast te houden. Desondanks is er geen eenduidig bewijs van de impact van eHealth op de kwaliteit van leven (quality of life (QoL)). Doel: Het primaire doel van de e-Vita COPD-studie was om te onderzoeken wat de effecten zijn van het gebruik van eeneHealth-platform voor patiënten op de verschillende domeinen van ziektespecifieke kwaliteit van leven van COPD-patiënten (CCQ). Methoden: We hebben de impact beoordeeld van het gebruik van een eHealth-platform op de klinische COPD-vragenlijst (CCQ). Deze vragenlijst omvatte subschalen van symptomen, functionele en mentale toestand. Een design met onderbroken tijdreeksen (interrupted time series (ITS)) is gebruikt om CCQ-gegevens op verschillende tijdstippen te verzamelen. Er is gebruik gemaakt van multilevel lineaire regressieanalyse om de CCQ-trends vóór en na de interventie te vergelijken. Resultaten: Van de 742 uitgenodigde COPD-patiënten hebben er 244 het document voor ‘informed consent’ ondertekend. In de analyses hebben we uitsluitend patiënten opgenomen die daadwerkelijk gebruik hebben gemaakt van het eHealthplatform (n=123). De afname van CCQ-symptomen was 0,20% vóór de interventie en 0,27% na de interventie; dit was een statistisch significant verschil (P=0,027). De daling van CCQ-mentale toestand was 0,97% vóór de interventie en na de interventie was er sprake van een stijging van 0,017%; dit verschil was statistisch significant (P=0,01). Er werd geen significant verschil vastgesteld in het verloop van CCQ (P=0,12) en CCQ-functionele toestand (P=0,11) vóór en na de interventie. Conclusie: Het e-Vita eHealth-platform had een gunstig effect op de CCQ-symptomen van COPD-patiënten, maar niet op de functionele status. De CCQ-mentale toestand bleef stabiel na de interventie, maar dit was een verslechtering in vergelijking met de verbeterende situatie voorafgaand aan de start van het eHealth-platform. Deze studie laat dus zien dat patiënten na de introductie van het COPD-platform minder symptomen ervaarden, maar dat hun mentale toestand tegelijkertijd licht verslechterde. Zorgprofessionals moeten zich ervan bewust zijn dat, ondanks de verbetering van symptomen, er een lichte toename van angst en depressie kan optreden na invoering van een eHealth-interventie.
