Artikel in Cliëntveiligheid: Bij euthanasie of hulp bij zelfdoding faciliteert een arts een patiënt bij het uitvoeren van een zelfgekozen dood. Tegelijk willen we in de GGZ suïcidale patiënten beschermen voor een zelfgekozen dood. Suïcidaal gedrag komt veel voor en is een complex probleem. In Nederland hebben naar schatting jaarlijks 410.000 mensen gedachten over suïcide. 94.000 mensen doen een suïcidepoging.1 In 2020 werden 88 patiënten geëuthanaseerd op basis van een psychiatrische aandoening. 2 Wat zijn globaal de verschillen en overeenkomsten tussen suïcidaal gedrag en het uiten van een wens tot euthanasie? Dit artikel spitst zich bij het beantwoorden van deze vragen toe op patiënten in de GGZ die om euthanasie vragen, of zich suïcidaal uiten
DOCUMENT
Sinds enkele jaren is de geestelijke gezondheidszorg actief bezig om separatie en andere dwangtoepassingen zoveel mogelijk terug te dringen. Agressie is de voornaamste reden van dwangtoepassingen vanwege het gevaar dat agressie met zich mee brengt. Separatie is een interventie met veel risico’s voor de patiënt in kwestie. Agressie op een psychiatrische afdeling brengt echter ook veel risico’s met zich mee voor het welzijn van medepatiënten en personeel. Vooral de veiligheid van medepatiënten is in de wetenschappelijke literatuur grotendeels onderbelicht. De meeste methodes om separatie na te bespreken beperken zich tot het nabespreken met de gesepareerde patiënt. Het is aan te bevelen om incidenten ook zoveel mogelijk met medepatiënten na te bespreken. Hiervoor zijn momenteel geen goed gevalideerde instrumenten voor handen. Echter, het nabespreken van incidenten wordt gewaardeerd door het overgrote deel van patiënten en medewerkers. Daarom moeten de mogelijkheden hiertoe zoveel als mogelijk worden aangegrepen.
DOCUMENT
Continuïteit van zorg in de forensische keten heeft al geruime tijd de aandacht. Ondanks vele initiatieven blijven er toch knelpunten bestaan. Voor cliënten is gebrek aan continuïteit niet alleen vervelend, maar kan ook tot vertraging in het zorgtraject of nieuwe delicten leiden. In dit artikel beschrijven we de ervaringen van cliënten met aspecten van (dis)continuïteit in forensische zorg die uit ons onderzoek naar continuïteit van zorg, vanuit het perspectief van professionals en cliënten, naar voren kwamen. Ook geven we door hen aangedragen oplossingsrichtingen.
DOCUMENT
Continuïteit van zorg in de forensische keten heeft al geruime tijd de aandacht. Ondanks vele initiatieven blijven er toch knelpunten bestaan. Voor cliënten is gebrek aan continuïteit niet alleen vervelend, maar kan ook tot vertraging in het zorgtraject of nieuwe delicten leiden. In dit artikel beschrijven we de ervaringen van cliënten met aspecten van (dis)continuïteit in forensische zorg die uit ons onderzoek naar continuïteit van zorg, vanuit het perspectief van professionals en cliënten, naar voren kwamen. Ook geven we door hen aangedragen oplossingsrichtingen.
DOCUMENT
Certificering in het Hoger Onderwijs: De medewerking van professionals aan kwaliteitscontrole Dit artikel presenteert de resultaten van een onderzoek naar de bereidheid van professionals in Hogescholen in Nederland en Vlaanderen om mee te werken aan het accreditatieproces. Betoogd wordt dat accreditatie eigenlijk een vorm van certificering is. Conclusies zijn dat professionals loyaal zijn naar hun organisatie en bereid zijn verantwoording af te leggen. De nadruk in de certificering zou dan echter moeten liggen op de inhoud van het werk en de beoordeling zou moeten worden gedaan door vakgenoten (peer review). Er treden meer problemen op bij het certificeringproces, als het management de certificering onvoldoende ondersteunt of als de interne kwaliteitszorg onvoldoende op orde is. Er is een risico dat er window dressing optreedt. Uiteindelijk leidt dat tot de conclusie dat controle (door middel van bijvoorbeeld ISO of HKZcertificering) gescheiden zou moeten worden van verbetering. Er zijn voldoende overeenkomsten tussen hoger onderwijs en maatschappelijk werk om te bezien of de resultaten ook gelden voor maatschappelijk werk.
DOCUMENT
Sinds enkele jaren is de geestelijke gezondheidszorg actief om separatie en andere dwangtoepassingen zoveel mogelijk terug te dringen. Agressie is de voornaamste reden van dwangtoepassingen, vanwege het gevaar dat agressie met zich meebrengt. Separatie is een interventie met veel risico's voor de patiënt in kwestie. Agressie op een psychiatrische afdeling brengt echter ook veel risico's met zich mee voor het welzijn van medepatiënten en personeel. Vooral de veiligheid van medepatiënten is in de wetenschappelijk literatuur veelal onderbelicht.
DOCUMENT
