Background: To be accountable to laws and regulations, healthcare professionals spend more than 40% of their time on administrative tasks. The Compulsory Mental Healthcare Act (CMHA) was introduced in Dutch mental healthcare in 2020. It was hypothesized that this legislative amendment would raise the administrative burden for some care professionals. Pilot studies in 2020 and 2021 visualized the exponentially rise of the administrative burden for care professionals, especially psychiatrists due to the transition. However the total response was too small and not generalizable. Aim: gain more nationwide insight in the hypothesized raise of administrative burden of psychiatrists due to the implementation of the CMHA. Method: Under the leadership of an advisory board of three medical director psychiatrists, a Likert scale questionnaire was further developed to investigate the administrative burden of psychiatrists in the Netherlands before and after transition. Open-ended questions provided the opportunity for feedback from the psychiatrists. The study was supported by the Department of Medical Directors (DMD) of The Netherlands Psychiatric Association (NPA). Results: all mental health institutions members of the DMD of the NPA received an invitation to participate. 14 institutions (total N=158) responded. The data show a significant change in the time spent on administrative tasks, the usefulness of the administrative actions, the fit for use and ease of use of supporting systems. The forementioned all decreased significantly after the implementation. Conclusion and discussion: Psychiatrists spend more time on administration than before the legislative amendment instead of helping vulnerable patients. None of the institutions has been able to use the transition to its advantage given the time spent on administrative tasks and the usefulness of these tasks. This is an unacceptable development in the field of mental health in the Netherlands and should be addressed to those who are responsible for the decision making, especially policy makers. These results show that the introduction of the CMHA have made the field of Dutch mental health an impossible area to work for. , Administrative burden, Legislative amendment, Public governance, Information Management
MULTIFILE
With the help of sensors that made data collection and processing possible, many products around us have become “smarter”. The situation that our car, refrigerator, or umbrella communicating with us and each other is no longer a future scenario; it is increasingly a shared reality. There are good examples of such connectedness such as lifestyle monitoring of elderly persons or waste management in a smart city. Yet, many other smart products are designed just for the sake of embedding a chip in something without thinking through what kind of value they add everyday life. In other words, the design of these systems have mainly been driven by technology until now and little studies have been carried out on how the design of such systems helps citizens to improve or maintain the quality of their individual and collective lives. The CREATE-IT research center creates new solutions and methodologies in “digital design” that contribute to the quality of life of citizens. Correspondingly, this proposal focuses on one type of digital design—smart products—and investigate the concept of empowerment in relation to the design of smart products. In particular, the proposal aims to develop a model with its supplementary tools and methods for designing such products better. By following a research-through-design methodology, the proposal intends to offer a critical understanding on designing smart products. Along with its theoretical contribution, the proposal will also aid the students of ICT and design, and professionals such as designers and engineers to create smart products that will empower people and the industry to develop products grounded in a clear user experience and business model.
Aanleiding Jaarlijks wordt een groot aantal kinderen in Nederland ernstig ziek en een deel van hen verblijft voor langere tijd in het ziekenhuis. Het gaat (o.a.) om de afdelingen oncologie (kanker), hematologie (leukemie) en longziekten. Kinderen die lang in het ziekenhuis liggen en intensieve behandelingen ondergaan, ervaren veel stress, angst en pijn. Voor deze kinderen zou de inzet van robotdieren die in staat zijn tot sociale en affectieve interactie een aanvulling kunnen zijn op de huidige spelvormen met poppen of echte dieren. Robotdieren zijn altijd beschikbaar (in tegenstelling tot echte dieren), interactief, hun gedrag is op het kind af te stemmen en ze kunnen gemakkelijk schoongemaakt en gedesinfecteerd worden. Doelstelling Hoe kunnen professionals in de zorg voor kinderen op de afdelingen waar hoge eisen aan hygiëne worden gesteld, effectief robotdieren inzetten? Dat is de centrale vraag in dit RAAK-project. Het doel is een brede toepassing van robotdieren in kinderziekenhuizen te realiseren. Er vindt praktijkgericht onderzoek plaats, dat zich richt op afdelingen waar kinderen (tot 10 jaar) lang en veelal intensief worden behandeld. Robotdieren zullen op verschillende afdelingen van de deelnemende (kinder)ziekenhuizen worden ingezet. De gegevens die de onderzoekers verzamelen hebben betrekking op zowel de perceptie van de werkzaamheid als de praktische ervaringen van betrokken professionals en ouders. Beoogde resultaten Het onderzoek krijgt een praktische uitwerking in de vorm van een handleiding voor zorgprofessionals voor de inzet van robotdieren, suggesties voor therapeutische spelvormen, een workshop voor verpleegkundigen en pedagogisch medewerkers en een afsluitend seminar op het gebied van zorgrobotica. Nieuwe inzichten worden verwerkt in het hoger beroepsonderwijs.
De robot assistent is een nieuwe, veelbelovende technologie om docenten te ondersteunen en leerprestaties te verbeteren. Echter, een moreel kader voor een aanvaardbare inzet van zulke robots mist nog.Doel Het doel van dit project is, het creëren van een richtlijn, in samenwerking met stakeholders, voor het toepassen van robots in het basisonderwijs op een moreel verantwoorde manier. Resultaten Het hoofddoel van dit project is het creëren van een richtlijn voor het moreel verantwoord toepassen van sociale robots in het Nederlandse basisonderwijs. Deze richtlijn kan worden gebruikt door alle belangrijke belanghebbenden, zoals leraren, robotbedrijven en schoolbesturen, bij het nemen van beslissingen over het ontwerpen, bouwen en toepassen van sociale robots. Looptijd 01 november 2017 - 01 november 2021 Aanpak Dit project maakt gebruik van de Value Sensitive Design Methodology. Ten eerste voeren we een grootschalig systematisch literatuuronderzoek uit om de relevante morele waarden te identificeren. Daarna houden we focusgroepsessies met belanghebbenden om deze waarden verder te conceptualiseren. Op basis van de focusgroepsessies zullen we een enquête ontwikkelen om kwantitatieve gegevens over de stakeholderperspectieven te verkrijgen. Deze onderzoeken vormen de basis voor de richtlijnen. Extra informatie Stel je voor: een robot die de leerkracht helpt in de klas. Interview met Matthijs Smakman voor De Nationale Wetenschapsagenda (NWA) Relevantie Bijdrage aan de wetenschap Meerdere studies benadrukken de dringende behoefte aan ethische reflectie en richtlijnen voor robotleraren en theoretisch integratie van de tot dusver bekende, gefragmenteerde resultaten. Dit promotieonderzoek beoogt dit te doen door het ontwikkelen van een nieuwe moraaltheorie over de ethische opvattingen die verbonden zijn aan de implementatie van robotleraren, en test de theoretische aannames empirisch. De resultaten zullen worden verspreid op wetenschappelijke conferenties, debatten en in tijdschriftpublicaties. Bijdrage aan de samenleving De angst en implicaties van intelligente robots die banen overnemen, maakt deel uit van een internationaal debat (Brynjolfsson & McAfree, 2016) en zal een grote impact hebben op de taken van docenten. Robotleraren zijn een perfecte kandidaat om te helpen leraren in hun toenemende werkdruk. Er moet echter voorzichtig worden omgegaan met het introduceren van robotleraren in het klas. Dit doctoraatsonderzoek erkent de morele overwegingen en zorgt voor de nodige theoretische basis om een richtlijn te ontwikkelen voor de implementatie van robotleraren op een moreel gepaste manier. De resultaten wordt via websites, videoclips en maatschappelijke debatten aan het publiek getoond. Co-financiering Dit onderzoek is gefinancierd door NWO, Promotiebeurs voor Leraren, projectnumer: 023.00.066 Aanvullende documenten en doorverwijzingen Publicaties Smakman, M.H.J.; Konijn, E.A.; Vogt, P.; Pankowska, P. Attitudes towards Social Robots in Education: Enthusiast, Practical, Troubled, Sceptic, and Mindfully Positive. Robotics 2021, 10, 24. https://doi.org/10.3390/robotics10010024 Smakman, M., Berket, J., Konijn, E. A. (2020, October). The Impact of Social Robots in Education: Moral Considerations of Dutch Educational Policymakers. In 2020 29th IEEE International Conference on Robot and Human Interactive Communication (RO-MAN) (pp. 647-652). IEEE. Van Ewijk, G., Smakman, M., & Konijn, E. A. (2020, June). Teacher's perspectives on social robots in education: an exploratory case study. In Proceedings of the Interaction Design and Children Conference (pp. 273-280). Konijn, E.A., Smakman, M. & van den Berghe, R. (2020). Use of Robots in Education. In: van den Bulck, J., Sharrer, E., Ewoldsen, D. & Mares, M-L. (Eds). The International Encyclopedia of Media Psychology. Wiley Publisher Smakman, M., Jansen, B., Leunen, J., & Konijn, E. (2020) Acceptable Social Robots in Education: A Value Sensitive Parent Perspective. In INTED2020 Proceedings (pp 7946-7953). Smakman M., Konijn E.A. (2020) Robot Tutors: Welcome or Ethically Questionable?. In: Merdan M., Lepuschitz W., Koppensteiner G., Balogh R., Obdržálek D. (eds) Robotics in Education. RiE 2019. Advances in Intelligent Systems and Computing, vol 1023. Springer, Cham Goudzwaard, M., Smakman, M., & Konijn, E. A. (2019). Robots are Good for Profit: A Business Perspective on Robots in Education. 2019 Joint IEEE 9th International Conference on Development and Learning and Epigenetic Robotics (ICDL- EpiRob), 54–60. https://doi.org/10.1109/DEVLRN.2019.8850726 Video Stel je voor: een robot die de leerkracht helpt in de klas
