INTRODUCTION: The problem of inconsistent terminology in functional capacity evaluation (FCE) has been widely addressed in the international literature. Many different terms seem to be used interchangeably while other terms appear to be interpreted differently. This may seriously hinder FCE research and clinical use. To gain consensus in operational definitions in FCE and conceptual framework to classify terminology used in FCE.METHODS: A Delphi Survey with FCE experts was conducted which consisted of three rounds of questioning, using semi and full structured questions. The expert group was formed from international experts in FCE. Experts were selected if they met any of the following criteria: at least one international publication as first author and one as co-author in the field of FCE; or an individual who had developed an FCE that was subject of investigation in at least one publication in international literature. Consensus of definitions was considered when 75% or more of all experts agreed with a definition.RESULTS: In total, 22 international experts from 6 different countries in Australia, Europe and North America, working in different health related sectors, participated in this study.CONCLUSION: Consensus concerning conceptual framework of FCE was met in 9 out of 20 statements. Consensus on definitions was met in 10 out of 19 definitions. Experts agreed to use the ICF as a conceptual framework in which terminology of FCE should be classified and agreed to use pre-defined terms of the ICF. No consensus was reached about the definition of FCE, for which two potential eligible definitions remained. Consensus was reached in many terms used in FCE. For future research, it was recommended that researchers use these terms, use the ICF as a conceptual framework and clearly state which definition for FCE is used because no definition of FCE was consented.
Cervical spinal manipulations (CSM) are frequently employed techniques to alleviate neck pain and headache. Minor and major complications following CSM have been described, though clear consensus on definition and the classification of the complications had not yet been achieved. As a result, incidence rates may be underestimated. The aim of this study was to develop a consensus-based classification of adverse events following cervical spinal manipulations which has good feasibility in clinical practice and research. Design: A three round Delphi-study. Medical specialists, manual therapists, and patients (n=30) participated in an online survey. In Round 1, participants were invited to select a classification system of adverse events. Potential complications were inventoried and detailed in accordance with the ICF and the ICD-10. In Round 2, panel members categorized the potential complications in their selected classification. During the third round, it was inquired of the participants whether they concurred with the answer of the majority of participants. Results: Thirty four complications were defined. Consensus was achieved for 29 complications for all durations [hours, days, weeks]. For the remaining five complications, consensus was reached for two of the three durations [hours, days, weeks]. Conclusions: A consensus-based classification system of adverse events after cervical spinal manipulation was developed which comprises patients’ and clinicians’ perspectives and has only a small number of categories. The classification system includes a precise description of potential adverse events and is based on international accepted classifications (ICD-10 and ICF). This classification system may be useful for utilization in both clinical practice and research.
Background: Motor learning is central to domains such as sports and rehabilitation; however, often terminologies are insufficiently uniform to allow effective sharing of experience or translation of knowledge. A study using a Delphi technique was conducted to ascertain level of agreement between experts from different motor learning domains (i.e., therapists, coaches, researchers) with respect to definitions and descriptions of a fundamental conceptual distinction within motor learning, namely implicit and explicit motor learning. Methods: A Delphi technique was embedded in multiple rounds of a survey designed to collect and aggregate informed opinions of 49 international respondents with expertise related to motor learning. The survey was administered via an online survey program and accompanied by feedback after each round. Consensus was considered to be reached if $70% of the experts agreed on a topic. Results: Consensus was reached with respect to definitions of implicit and explicit motor learning, and seven common primary intervention strategies were identified in the context of implicit and explicit motor learning. Consensus was not reached with respect to whether the strategies promote implicit or explicit forms of learning. Discussion: The definitions and descriptions agreed upon may aid translation and transfer of knowledge between domains in the field of motor learning. Empirical and clinical research is required to confirm the accuracy of the definitions and to explore the feasibility of the strategies that were identified in research, everyday practice and education.
The results will be consensus between departments of physiotherapy universities of allied health care about learning outcomes CommunicationThere is no consensus between Dutch Physiotherapy departments on learning outcome of bachelors
De toename en verspreiding van fake nieuws is een thema dat internationaal veel aandacht krijgt. Online informatiemanipulatie zou de verkiezingen in maar liefst 18 landen negatief beïnvloed hebben. In welke mate laten we ons beïnvloeden door desinformatie en welke strategieën helpen om weerbaarder te worden? Binnen academische kringen heerst er verdeeldheid over het effect van gemanipuleerde informatie op het gedrag. Wel heerst er consensus over het feit dat het bevorderen van digitale geletterdheid cruciaal is om de weerbaarheid tegen desinformatie te verhogen. In Nederland hebben journalistiek-educatieve organisaties DROG en het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid afgelopen jaren een innovatief educatief aanbod voor diverse doelgroepen ontwikkeld gericht op het bevorderen van die digitale weerbaarheid. Zo is o.a. een game ontwikkeld, waarbij jongeren bewust fake nieuws maken om zo de werkingsmechanismen ervan te doorgronden. De game leunt op de inoculatie theorie (McGuire, 1961a, 1961b), die ervan uitgaat dat de toediening van het (nepnieuws)virus resulteert in meer antistoffen, en dus hogere weerbaarheid. Recent onderzoek door Roozenbeek en Van der Linden (2019) geeft bewijslast voor deze theorie en wijst op de positieve effecten van gamificatie. Gesteund door inzichten uit de gedragswetenschappen willen we in dit project nader onderzoeken welke interventies effectief zijn voor het verhogen van de digitale weerbaarheid tegen desinformatie bij jongeren tussen de 15 en 18 jaar. Deze doelgroep opgegroeid in het digitale tijdperk zou namelijk steeds meer moeite hebben om echt van nep te onderscheiden (Wineburg, S., McGrew, S., Breakstone, Joel and Ortega, T, 2016). Op basis van real life casestudies van DROG en het Instituut voor Beeld en Geluid zullen we een drietal interventie-strategieën testen bij de doelgroep jongeren (leeftijd 15 jaar tot 18) om zo meer gefundeerde inzichten te genereren over de effectiviteit van het aanbod en inzichten te genereren over het mogelijk verbeteren en aanscherpen daarvan.
De idiopathische klompvoet is een belangrijke aangeboren orthopedische aandoening waarvan de behandeling de laatste jaren sterk is gewijzigd. Bij een klompvoet is er sprake van een combinatie van vier kenmerken: adductie van de voet, equinus (spitsstand), cavus (holvoet) en varus (achtervoet wijst naar binnen) (Ponseti, 2008). De precieze incidentie van klompvoeten in Nederland is nog niet bekend omwille van het ontbreken van een landelijk registratiesysteem, maar waarschijnlijk worden er jaarlijks tussen de 150 en 250 kinderen per jaar met één of twee klompvoeten geboren worden (Kamp et al., in prep; Wallander et al., 2006). Niet behandelde klompvoeten leiden tot ernstige deformiteiten, functionele beperkingen en pijn (Gray et al., 2014). Op basis van de beschikbare literatuur en consensus binnen de werkgroep voor de Richtlijn primaire idiopathische klompvoet (NOV, 2014) is de Ponseti methode de vastgestelde behandeling voor idiopathische klompvoeten (Besselaar et al., submitted; NOV, 2014). Ook vermeld deze richtlijn dat er op dit moment bij de primaire behandeling van de klompvoet in het eerste levensjaar van de patiënt geen rol voor de kinderfysiotherapie of de orthopedische schoentechnoloog is, omdat wetenschappelijk bewijs daarvoor ontbreekt. Bij oudere patiënten en relapse klompvoeten zou de kinderfysiotherapeut en de orthopedische schoentechnoloog echter een belangrijke rol kunnen spelen bij de vervolgbehandeling en revalidatie na een eventuele operatie. Om dit mogelijk te maken is een vroegtijdige detectie van de relapse klompvoet van cruciaal belang. Door in een vroeg stadium problemen op te sporen is de kans groter dat hier met een niet-operatieve behandeling (bijvoorbeeld gipsen, fysiotherapie) succes behaald kan worden. Drie dimensionele gangbeeldanalyses lijken uitermate geschikt om functionele problemen rondom de klompvoet vroegtijdig op te sporen. Deze studie zal met behulp van uitgebreide gangbeeldanalyses enerzijds een beter inzicht geven in de factoren die gelinkt zijn met relapse klompvoet als ook een vroegtijdige detectie van die relapse mogelijk maken.
