Learning theories broadly characterised as constructivist, agree on the importance to learning of the environment, but differ on what exactly it is that constitutes this importance. Accordingly, they also differ on the educational consequences to be drawn from the theoretical perspective. Cognitive constructivism focuses on the active role of the learner, and on real-life learning. Social-learning theories, comprising the socio-historical, socio-cultural theories as well as the situated-learning and community-of-practice approaches, emphasise learning as being a process within and a product of the social context. Critical-learning theory stresses that this social context is a man-made construction, which should be approached critically and transformed in order to create a better world. We propose to view these different approaches as contributions to our understanding of the learning-environment relationship, and their educational impact as questions to be addressed to educational contexts.
DOCUMENT
Research into the relationship between innovative physical learning environments (PLEs) and innovative psychosocial learning environments (PSLEs) indicates that it must be understood as a network of relationships between multiple psychosocial and physical aspects. Actors shape this network by attaching meanings to these aspects and their relationships in a continuous process of gaining and exchanging experiences. This study used a psychosocial-physical, relational approach for exploring teachers’ and students’ experiences with six innovative PLEs in a higher educational institute, with the application of a psychosocial-physical relationship (PPR) framework. This framework, which brings together the multitude of PLE and PSLE aspects, was used to map and analyse teachers’ and students’ experiences that were gathered in focus group interviews. The PPR framework proved useful in analysing the results and comparing them with previous research. Previously-identified relationships were confirmed, clarified, and nuanced. The results underline the importance of the attunement of system aspects to pedagogical and spatial changes, and of a psychosocial-physical relational approach in designing and implementing new learning environments, including the involvement of actors in the discourse within and between the different system levels. Interventions can be less invasive, resistance to processes could be reduced, and innovative PLEs could be used more effectively.
MULTIFILE
This study focuses on students’ approaches to learning, particularly in innovative learning environments. A person-oriented research perspective was chosen to search for nuances and details that add to existing knowledge on secondary students’ learning. The relation between students’ goal orientations, learning strategies, and different learning environments was investigated via questionnaires and interviews. The questionnaire study revealed four profiles of 673 students’ (meta-)cognitive learning strategies. Differences in student learning were found between students of an innovative school and students of regular schools, indicating that learning strategies are elicited by the learning environments students are confronted with. The interview study with 20 students from the innovative school illustrated their learning in learning environments typical for this school. Results revealed how students from different profiles differed in their goal orientations and learning strategies and that these differences were related to students’ need for teacher support when learning. The results of this study provide qualitative and quantitative insight in (enhancing) secondary students’ learning, doing justice to the learners as persons and individual differences.
LINK
Het plan van aanpak gepresenteerd in deze handreiking is bedoeld als leidraad voor het ontwerpen, ontwikkelen, implementeren en evalueren van verschillende Learning Communities binnen het RAAK-5 project Het Nieuwe Telen: gas erop! Het is bedoeld om zowel inzichten als instrumenten te bieden aan coördinatoren en facilitatoren voor de implementatie van de lokale Learning Communities gedurende het project. Deze handreiking is een noodzakelijke aanvulling op het project vanwege de prominente rol van Learning Communities binnen het project, maar ook omdat er geen wetenschappelijk gebaseerde ontwerpprincipes voor LC’s te vinden zijn. Er zijn veel projecten die Learning Communities uitvoeren, maar een grondige zoektocht naar literatuur en internetbronnen resulteerde niet in ontwerpprincipes.
DOCUMENT
Hoofdstuk 2 uit Position paper Learning Communities van Netwerk learning Communities Grote maatschappelijke uitdagingen op het gebied van vergrijzing, duurzaamheid, digitalisering, segregatie en onderwijskwaliteit vragen om nieuwe manieren van werken, leren en innoveren. In toenemende mate wordt daarom ingezet op het bundelen van kennis en expertise van zowel publieke als private organisaties, die elkaar nodig hebben om te innoveren en complexe vraagstukken aan te pakken. Het concept ‘learning communities’ wordt gezien als dé oplossing om leren, werken en innoveren anders met elkaar te verbinden: collaboratief, co-creërend en contextrijk. Vanuit het Netwerk Learning Communities is een groep onafhankelijk onderzoekers van een groot aantal Nederlandse kennisinstellingen aan de slag gegaan met een kennissynthese rondom het concept ‘Learning Community’. Het Position paper is een eerste aanzet tot kennisbundeling. Een ‘levend document’ dat in de komende tijd verder aangevuld en verrijkt kan worden door onderzoekers, praktijkprofessionals en beleidsmakers.
DOCUMENT
Er is behoefte aan mensen die bijdragen leveren aan de ontwikkeling van technische producten en processen. Onderwijs heeft de opdracht de technische geletterdheid van leerlingen te ontwikkelen en te zorgen dat ze zich prettig voelen bij het hanteren van techniek. Deze studie focust op de bijdrage die Mindtools hieraan leveren. Mindtools zijn op ICT gebaseerde leermiddelen die samenwerkend constructivistisch leren en hoger-orde (kritisch en creatief) denken stimuleren. Het begrip Direct Manipulation Environments (DME's), een subklasse van Mindtools, kenmerkt concrete leermiddelen zoals de microwerelden "Lego Mindstorms" en "Techno Logica". Deze microwerelden functioneren op basis van een materieel technisch model dat direct via een computer¬programma bestuurd wordt en taken kan uitvoeren (robots). De leertaak voor de leerling kan zich bewegen op het continuüm van het zelf programmeren van een kant-en-klaar materieel model dat bepaalde taken moet uitvoeren tot en met het zelf bedenken, bouwen en programmeren van een dergelijk model dat een of meer taken kan uitvoeren. Op grond van eerder literatuuronderzoek en een casestudie veronderstellen we dat het educatief toepassen van DME's bijdraagt aan de ontwikkeling van de technische geletterdheid van leerlingen. Hoewel definiëring van technische geletterdheid meer aandacht vraagt, zijn de volgende drie dimensies voor onze analyses bruikbaar gebleken: inhoud (zoals feiten, concepten, voorschriften), praktijk (het handelen, het materiële, doen en realiseren) en de cognitieve dimensie (denkvaardigheden en denkhoudingen). Het is aannemelijk dat door het toepassen van DME's domeinspecifieke concepten en kennis ontwikkeld wordt. Het denken van leerlingen is gekoppeld aan contexten en taken en moet niet geïsoleerd worden bestudeerd. We concentreren ons in deze studie vooral op onderzoek naar de dimensie van de denkvaardigheden en denkhoudingen (het denken van leerlingenduo's bij het oplossen van een probleemtaak) door het analyseren van de verbale interactie op kenmerken van kritisch - en creatief denken. Er is gebruik gemaakt van een Techno Logica leeromgeving bestaande uit een computer met software, een interface, bestuurbare materialen zoals lampjes en motors, en een zelfinstructie handleiding. Twee in complexiteit toenemende probleemtaken, ieder gebaseerd op een kant-en-klaar materieel model (Verkeerslicht en Reuzenrad), zijn gebruikt om de leerlingen besturingen te laten ontwerpen en testen. Dit proces werd op video opgenomen. We veronderstellen dat Techno Logica een bruikbare Mindtool is wanneer werken ermee bijdraagt aan technologische geletterdheid, in de zin dat er sprake is van probleemoplossen en hoger orde denken. Om dit te operationaliseren ontwierpen we een gestructureerd observatie-instrument op basis van het IOWA Integrated Thinking Model en de theorie over denkhoudingen (Costa, 2000). Hiermee werd het voorkomen en de diversiteit van denkvaardigheden en denkhoudingen in de verbale acties en interactie gescoord. Op basis van onze waarnemingen concluderen we dat veel interactie en handelen eerder geduid kan worden als uitingen van denken dan trial and error. Er zijn indicaties dat de leeromgeving en probleemtaken leiden tot ontwikkeling van expertise waardoor een nieuwe (moeilijkere) probleemtaak efficiënter en effectiever opgelost wordt. We vragen we aandacht voor de rol van de docent. We ervaren immers dat nieuwe leermiddelen niet gemakkelijk geadopteerd worden door leerkrachten.
DOCUMENT
Collaborative learning is not a new teaching and learning approach; it has been around since the 1970s and is an evidence-based practice that has been proven to be effective time after time. Therefore, instead of reinventing the wheel or only relying on best practices or anecdotal evidence of what works and what doesn’t, especially when designing Collaborative Online International Learning (COIL) environments, educators might find it useful to make use of existing collaborative learning instructional design elements. These elements have been scientifically proven to be effective and can be applied in both the physical and online international classroom.
LINK
This paper discusses two studies - the one in a business context, the other in a university context - carried out with expert educational designers. The studies aimed to determine the priorities experts claim to employ when designing competence-based learning environments. Designers in both contexts agree almost completely on principles they feel are important. Both groups emphasized that one should start a design enterprise from the needs of the learners, instead of the content structure of the learning domain. However, unlike business designers, university designers find it extremely important to consider alternative solutions during the whole design process. University designers also say that they focus more on project plan and desired characteristics of the instructional blueprint whereas business designers report being more client-oriented, stressing the importance of "buying in" the client early in the process.
DOCUMENT
To adequately deal with the challenges faced within residential care for older people, such as the increasing complexity of care and a call for more person-centred practices, it is important that health care providers learn from their work. This study investigates both the nature of learning, among staff and students working within care for older people, and how workplace learning can be promoted and researched. During a longitudinal study within a nursing home, participatory and democratic research methods were used to collaborate with stakeholders to improve the quality of care and to promote learning in the workplace. The rich descriptions of these processes show that workplace learning is a complex phenomenon. It arises continuously in reciprocal relationship with all those present through which both individuals and environment change and co-evolve enabling enlargement of the space for possible action. This complexity perspective on learning refines and expands conventional beliefs about workplace learning and has implications for advancing and researching learning. It explains that research on workplace learning is itself a form of learning that is aimed at promoting and accelerating learning. Such research requires dialogic and creative methods. This study illustrates that workplace learning has the potential to develop new shared values and ways of working, but that such processes and outcomes are difficult to control. It offers inspiration for educators, supervisors, managers and researchers as to promoting conditions that embrace complexity and provides insight into the role and position of self in such processes.
DOCUMENT
Communities of Practice (CoPs) are social learning systems that can be, to a certain extent, designed. Wenger (1998) proposes the following paradox; “ no community can fully design the learning of another, but at the same time, no community can fully design its own learning” (p:234). My interpretation of Wenger’s statement is that learning environments such as CoPs need to be facilitated in their learning processes, but not their specific design. Approaching CoPs this way allows for the design of interventions that facilitate learning processes within a CoP rather than regulate them. However, empirical studies on facilitating internal processes of CoPs are sparse – most work is anecdotal. This means that one needs to look to other fields for guidance in order to discover how to facilitate CoPs in their learning. This paper describes part of a larger research project that asks the question whether communities of practice can be instituted in higher professional educational organizations as an effective method to facilitate participant learning (professional development) and stimulate new knowledge creation in the service of the organization. Using a more pragmatic approach to cultivating CoPs (Ropes, 2007) opens the possibility to use different theoretical perspectives in order to find and ground interventions that can facilitate learning in CoPs and which are typically used in organizational development trajectories based on learning (de Caluwe & Vermaak, 2002). In this paper I look at how theories of human resource development, workplace learning and social constructivism conceptualize learning and what type of environments promote this. I then map out community of practice theory along these fields in order to come to a synthesized conceptual framework, which I will use to help understand what specific interventions can be used for designing CoPs. Finally I propose several interventions based on the work done here. The main question I consider here can be formulated as follows; ‘what insight can Human Resource Development theories, Workplace Learning theories and Social Constructivist learning theory give in order to design interventions that facilitate internal processes of communities of practice?’
DOCUMENT
