Positivism has been criticized on legitimate grounds for its absolutist and universalist claims. The tightening methodological binds that accompanied Positivism have been adequately criticized in the tourism academy. However, since the fruitful and enriching reaction of the interpretive, linguistic and critical turns another imbalance seems to penetrate tourism knowledge production, the disappearance of reality and the concomitant spread of a paralyzing relativism. Critical realism will be proposed as the route to regain ontological awareness within tourism scholarship, with the mild reservation that reality is not completely rational. Hegel's equation of reality with rationality will be rejected through an analysis of the irrational in the social world and by reference to the Dionysian impulse.
LINK
The topic of this paper is the constructivism-realism debate, construed as an example of the intrusion of philosophy into science. Against this intrusion I maintain that philosophical problems are not only different from scientific and practical ones. They are also problematic in themselves. That is why their import into our scientific and practical work only creates confusions that hinder us in our work. The aim of the paper is to show that the philosophical problems that create those confusions need a Wittgensteinian therapeutic treatment. The method of the paper consists in comparing what philosophers (or philosophising scientists) say we do with what we actually do. After giving an example of what happens when a rightly respected scientist starts philosophizing, the method is applied, first, to the relation between language and the world and, second, to the relation between theories and the world. In the first application a story about three umpires is used to distinguish language and discourse, between questions of meaning (of the words we use) and questions of truth (of the things we say). In the second application a comparison between maps and theories is used to show the difference between assessing the truth of descriptive statements and explanatory theories. The examples of the umpires and maps are introduced by Weick and in both cases I show that neither constructivist nor metaphysical realist conclusions follow.
DOCUMENT
This article traces the emergence of one particular genre of discourse, the genre of "new realism" in the Dutch public debates on multicultural society from the early 1990s till Spring 2002. The focus upon different "genres" implies an interest in the performative power of discourse, i.e. the way in which any discourse, in or by its descriptions of reality, (co)produces that reality. Four distinctive characteristics of "new realism" are detected in three subsequent public debates, culminating in the genre of "hyper-realism", of which the immensely successful and recently murdered politician Pim Fortuyn proved to be the consummate champion. Cet article explique le développement d'un genre particulier de discours, le "nouveau réalisme", au sein du débat public sur la société multiculturelle aux Pays Bas. La période étudidée s'étale du début des années 1990 jusqu'au printemps 2002. L'importance attribuée aux différents "genres" reflète un intérêt pour le pouvoir performatif du discours, notamment la facon dont le discours (co)produit la réalité qu'il décrit. On décèle quatre traits distinctifs du "nouveau réalisme" dans trois débats publics qui débouchent sur le "hyper-réalisme" genre dont Pim Fortuyn, homme politique ayant connu un grand succès et victime récente d'un meurtre,s'était fait le champion attitré.
DOCUMENT
Vaardigheden opdoen is een essentieel onderdeel van het leven. Naast manuele vaardigheden bepalen cognitieve vaardigheden in grote mate hoe snel en goed taken uitgevoerd kunnen worden. Om expertise op te bouwen is oefenen, vaak onder begeleiding van een instructeur, in een realistische omgeving zeer van belang. Voor het oefenen van safety-critical taken zoals autorijden is het van belang situaties op te zoeken waarbij onder tijdsdruk beslissingen moeten worden genomen. De belangrijkste punten van deze aanvraag zijn dan ook 1) het opstellen van generieke ontwerpvoorwaarden om een comfortabele VR rijvaardigheidstraining in te richten én 2) ontwerpvoorwaarden over benodigde realisme op te stellen. Deze voorwaarden zullen worden opgesteld op basis van a) een gedegen literatuuronderzoek alsmede een exploratie van actuele best practice, b) een onderzoek naar en met gebruikers (zowel leerlingen als rijschoolhouders), c) een technische verkenning, d) een exploratie van de verkeers- en gebruikerscontext. Verder 3) zal de opgedane kennis worden ingezet door enkele prototype VR trainingen op te leveren en te evalueren. 4) Het huidige netwerk zal worden versterkt en verbreed, 4) voor een grotere vervolgaanvraag om de beroepspraktijk van rijopleidingen te vernieuwen én de kennis te vergroten voor de creatieve industrie over het gebruik VR en playful design voor het ontwerp van effectieve trainingen.
