At the age of a failing economic system and undeniable evidence of the effects humankind has had over the planet, it is necessary to look for alternatives to the way we live locally. This article explores the use of designing narratives and metanarratives to co-create imaginaries serving as the needed alternatives. This research starts by considering the historical factors to understand how industrialisation and the loss of traditional practices created a culture of disconnection from Nature in the Girona area, but also looks at why people start now reconnecting with it. The analysis is the foundation for speculative design practices to co-create a new local narrative of connection and regeneration. The project adopted the Integrative Worldviews Framework and used paradoxes to create possible future worldviews based on historical factors and literature. Citizens participated in conversational future-visioning workshops to develop and evaluate their local imagery of the previously created worldviews. This conversation-based exercise evidenced the potential of paradoxes in destructive futures to create imaginaries of regeneration. These imaginaries merge and form future stories. From the future narratives, the practice created cultural artefacts embodying a new culture of connection based on storytelling, traditional jobs, and a mythological understanding of Nature. Finally, as observed at the end of the project, these artefacts allow citizens to adopt them as their culture and expand their current worldview.
DOCUMENT
As educational institutions, conservatoires remain largely unresearched and, crucially, relatively unchallenged. In particular, research has paid little attention to in-depth studies of culture, so that not enough is known of the cultural practices that characterise and shape a conservatoire education. This article addresses this gap through seeking to understand the constructed nature of the ‘learning cultures’ - the cultural practices through which students learn - of a UK conservatoire. Working within an ethnographically-informed case study, multiple qualitative methods were employed to collect in-depth data. Key findings from a four-phased analysis procedure reveal that the conservatoire’s learning cultures are constructed across four intertwined features: (1) learning cultures of performing specialism, (2) learning cultures of social networking, (3) learning cultures of musical hierarchiesand (4) learning cultures of vocational position taking. Implications of the study are discussed, and recommendations made for the introduction of creative and reflective spaces for learning in the conservatoires of the future.
LINK
Fans constitute a very special kind of audience. They have been marginalized, ridiculed and stigmatized, yet at the same time they seem to represent the vanguard of new relationships with and within the media. ‘Participatory culture’ has become the new normative standard. Concepts derived from early fan studies, such as transmedial storytelling and co-creation, are now the standard fare of journalism and marketing text books alike. Indeed, usage of the word fan has become ubiquitous. The Ashgate Research Companion to Fan Cultures problematizes this exaltation of fans and offers a comprehensive examination of the current state of the field. Bringing together the latest international research, it explores the conceptualization of ‘the fan’ and the significance of relationships between fans and producers, with particular attention to the intersection between online spaces and offline places.
DOCUMENT
The main aim of the project is to provide new research in the arts by focusing on the concept of the inter-sensorial as an essential text for the creation of art and culture. It is designed to foreground the role of the sensorium as an underpinning source for many aspects of thought and cultural heritage. This project will blend visual arts with applied arts and traditional local traditions, revealing new light on the artistic facets and customs which are usually overlooked.The extended residencies will promote transnational mobility for emerging artists, facilitating international relationships between different artistic and cultural contexts within the EU. This will promote transnational interconnectivity between artists and cultures, creating a resourceful intercultural fertilisation, endorsing cultural diversity, social inclusion and most of all, further research on the intercultural facets.Through the various side-activities to take place during the mobilities of the artists, the project aims to strengthen and develop diverse audiences by producing the necessary elements for a dialogue, illustrating interpretations of rich layers of tangible and intangible heritage and legacies of European countries related to the tradition of sensorial experiences and how they evolved around traditional customs. Furthermore, it also aims to rethink and project new and innovative ways for documenting, preserving and communicating data to different audiences.
Creating Cultures of Care beoogt vanuit een kunstenaarsperspectief en ontwerpende aanpak nieuwe handelingen, praktijken en scenario’s te ontwikkelen binnen zorg- en welzijnscontexten. Dit doen we door kennis uit transdisciplinaire co-creatieve (onderzoeks)praktijken uit de regio’s Utrecht, Groningen en Tilburg samen te brengen en uit te bouwen naar een landelijk expertisenetwerk. Met deze SPRONG-groep dragen we bij aan de KIA Maatschappelijk Verdienvermogen: missiegedreven innovaties versnellen en gelijktijdig sociale en economische impact genereren. De context waarin we werken is die van de KIA Gezondheid en Zorg. Het kabinet benadrukt: ‘de samenleving moet voorbereid worden op schaarste in de zorg. Dit kan alleen door samen keuzes te maken, inwoners hun stem te laten horen en samen nieuwe perspectieven te genereren’. In Creating Cultures of Care worden deze stemmen en perspectieven door middel van transdisciplinaire co-creatie onderzocht in regionale CARE-labs. Kunstenaars, zorg- en welzijnsprofessionals, beleidsmakers, patiënten/inwoners en studenten onderzoeken samen eigen drijfveren en gezamenlijke missies om te kunnen bijdragen aan (radicale) transities in zorg en welzijn. Hierbij verschuift de focus van zorgverrichtingen (sturen op efficiency en effectiviteit) naar beleving en welzijn (empathy). In deze CARE-labs werken we aan nieuwe werkwijzen en vormen van waardecreatie, om deze vervolgens te vertalen naar een gezamenlijke kennis- en innovatie agenda en netwerk- en leeractiviteiten. De eerste vier jaar wordt er met publieke en private partijen, lectoraten en het onderwijs integraal samengewerkt aan het opzetten, en valideren van transdisciplinaire co-creatie. We ontwikkelen een concept framework, synthese en publicatie met beschreven praktijken. Deze bieden alle samenwerkpartners handvatten om transdisciplinaire co-creatie in zorg- en welzijnsopgaven, te begrijpen, op te zetten en uit te voeren. Hieruit ontstaat input voor nieuwe verbindende CARE-labs. We werken in vijf werkpakketten: Programmaontwerp en Zichtbaarheid; Onderzoek en Praktijk Ontwerp; Educatie Ontwerp; Synthese en Transitie Ontwerp en aan het Lerend en Onderzoekend Vermogen van de SPRONG-groep.
Het kabinet benadrukt: ‘de samenleving moet voorbereid worden op schaarste in de zorg. Dit kan alleen door samen keuzes te maken, inwoners hun stem te laten horen en samen nieuwe perspectieven te genereren’. In Creating Cultures of Care worden deze stemmen en perspectieven door middel van transdisciplinaire co-creatie onderzocht in regionale CARE-labs. Kunstenaars, zorg- en welzijnsprofessionals, beleidsmakers, patiënten/inwoners en studenten onderzoeken samen eigen drijfveren en gezamenlijke missies om te kunnen bijdragen aan (radicale) transities in zorg en welzijn. Hierbij verschuift de focus van zorgverrichtingen (sturen op efficiency en effectiviteit) naar beleving en welzijn (empathy). In deze CARE-labs werken we aan nieuwe werkwijzen en vormen van waardecreatie, om deze vervolgens te vertalen naar een gezamenlijke kennis- en innovatie agenda en netwerk- en leeractiviteiten.De eerste vier jaar wordt er met publieke en private partijen, lectoraten en het onderwijs integraal samengewerkt aan het opzetten, en valideren van transdisciplinaire co-creatie. We ontwikkelen een concept framework, synthese en publicatie met beschreven praktijken. Deze bieden alle samenwerkpartners handvatten om transdisciplinaire co-creatie in zorg- en welzijnsopgaven, te begrijpen, op te zetten en uit te voeren.Hieruit ontstaat input voor nieuwe verbindende CARE-labs. We werken in vijf werkpakketten: Programmaontwerp en Zichtbaarheid; Onderzoek en Praktijk Ontwerp; Educatie Ontwerp; Synthese en Transitie Ontwerp en aan het Lerend en Onderzoekend Vermogen van de SPRONG-groep.
