In this article, we show how elderly clients in Dutch dietary consultations adjust dietitians’ history taking questions that suggest a cause for weight loss. Using conversation analysis and discursive psychology, we analyzed the history taking phase of recorded primary care conversations of 7 dietitians with 17 clients with malnutrition (risk). In response to the dietitian's history taking question, clients repeatedly present: 1) a problem in which weight loss is presented as unexpected and a conscious reduction in dietary intake is (therefore) not an issue, 2) a problem for which they cannot be held responsible, but which at the same time acts as a reason for reduced dietary intake, 3) a problem in which higher dietary intakes have been recommended by a third party that have proved impracticable. In these adjusted diagnostic explanations, clients emphasize the multidimensionality of their weight loss, which concurrently provides an explanation as to why they cannot be (solely) held responsible for their reduced dietary intake. Clients’ adjusted diagnostic explanations make relevant an evaluation by the dietitian. Dietitians’ subsequent lack of uptake leads to clients recycling diagnostic explanations to still get a response from the dietitian. Our findings offer insight into improving client-centered counseling by paying attention to clients’ adjusted diagnostic explanations.
De beroepsgroep van diëtisten staat voor de uitdaging om de bijdrage van diëtistische zorg in de behandeling transparanter te maken. Het aantonen van (kosten)effectiviteit van de behandeling wordt door de beroepsgroep gezien als een urgente en noodzakelijke voorwaarde voor de continuïteit van de bedrijfsvoering en als wapen tegen dreigende bezuinigingen door overheid en zorgverzekeraars. Diëtisten hebben bovendien te maken met de toegenomen marktwerking in de zorg. De afgelopen jaren hebben steeds meer organisaties voor Thuiszorg afdelingen diëtetiek afgestoten en zijn diëtisten als zelfstandig ondernemer verder gegaan. Meer dan ooit wordt de noodzaak gevoeld om de toegevoegde waarde van de diëtist inzichtelijk te kunnen maken in onderhandelingen met zorgverzekeraars en zorggroepen. Zoals een diëtist het verwoordt: ?Zorgverzekeraars zullen in toenemende mate eisen stellen aan het aantonen van meerwaarde van dieet-behandeling en willen resultaat zien.? Van daaruit ontstaat vanuit de beroepspraktijk de vraag: ?Hoe kunnen we de meerwaarde van de diëtist aantonen op het niveau van de eigen praktijk én als beroepsgroep als geheel?? Eenduidige registratie en evaluatie van doelen van dieetbehandeling is een voorwaarde om uiteindelijk de (kosten)effectiviteit van de dieetbehandeling te kunnen aantonen. Op dit moment wordt binnen diëtistenpraktijken niet eenduidig geregistreerd, gemeten en geëvalueerd. Diëtisten zijn zich hiervan bewust en hebben de wens geuit op niveau van eigen praktijk, groepspraktijk en zelfs landelijk te willen komen tot een afstemming over registratie van data (welke data, op welk meetmoment en op welke manier). In diverse kleine voortrajecten hebben diëtisten uit het werkveld, samen met het lectoraat Voeding in relatie tot Sport en Gezondheid (VSG) van de HAN, toegewerkt naar een keuze voor doelen, meetinstrumenten en meetmomenten voor dieetbegeleiding bij cardiovasculair risicomanagement (CVRM). Een belangrijke en nog te beantwoorden vraag is of de gekozen methoden werkbaar en inpasbaar zijn in de dagelijkse praktijkvoering.
