Expectations are high for digital technologies to address sustainability related challenges. While research into such applications and the twin transformation is growing rapidly, insights in the actual daily practices of digital sustainability within organizations is lacking. This is problematic as the contributions of digital tools to sustainability goals gain shape in organizational practices. To bridge this gap, we develop a theoretical perspective on digital sustainability practices based on practice theory, with an emphasis on the concept of sociomateriality. We argue that connecting meanings related to sustainability with digital technologies is essential to establish beneficial practices. Next, we contend that the meaning of sustainability is contextspecific, which calls for a local meaning making process. Based on our theoretical exploration we develop an empirical research agenda.
MULTIFILE
Information and communications technologies (ICTs) in human services are on the rise and raise concerns about their place and impact on the daily activities of professionals and clients. This article describes a study in which a social mobile application was developed for job coaches and employees and implemented in a pilot phase. The aim of the mobile application was to provide a better communication between employees and their job coaches and to provide more up-to-date information about the organization. The application consisted of a personal web environment and app with vacancies, personal news, events, tips, and promotions. A qualitative methodology was used in the form of focus groups and in-depth interviews. The results of this study show that the participants are partly positive about the social mobile application. It can be concluded that the use of mobile technologies can be beneficial in a range of human services practice settings for both professionals and clients and, therefore, requires more attention from the academic field to focus on this relatively new but promising theme.
DOCUMENT
Mobility hubs facilitate multimodal transport and have the potential to improve the accessibility and usability of new mobility services. However, in the context of increasing digitalisation, using mobility hubs requires digital literacy or even owning a smartphone. This constraint may result in the exclusion of current and potential users. Digital kiosks might prove to be a solution, as they can facilitate the use of the services found at mobility hubs. Nevertheless, knowledge of how digital kiosks may improve the experience of disadvantaged groups remains limited in the literature. As part of the SmartHubs project, a field test with a digital kiosk was conducted with 105 participants in Brussels (Belgium) and Rotterdam (The Netherlands) to investigate the intention to use it and its usability in the context of mobility hubs. This study adopted a mixed methods approach, combining participant observation and questionnaire surveys. Firstly, participants were asked to accomplish seven tasks with the digital kiosk while being observed by the researchers. Finally, assisted questionnaire surveys were conducted with the same participants, including close-ended, open-ended and socio-demographic questions. The results offer insights into the experience of the users of a digital kiosk in a mobility hub and the differences across specific social groups. These findings may be relevant for decision-makers and practitioners working in urban mobility on subjects such as mobility hubs and shared mobility, and for user interface developers concerned with the inclusivity of digital kiosks.
LINK
Artificial Intelligence systems are more and more being introduced into first response; however, this introduction needs to be done responsibly. While generic claims on what this entails already exist, more details are required to understand the exact nature of responsible application of AI within the first response domain. The context in which AI systems are applied largely determines the ethical, legal, and societal impact and how to deal with this impact responsibly. For that reason, we empirically investigate relevant human values that are affected by the introduction of a specific AI-based Decision Aid (AIDA), a decision support system under development for Fire Services in the Netherlands. We held 10 expert group sessions and discussed the impact of AIDA on different stakeholders. This paper presents the design and implementation of the study and, as we are still in process of analyzing the sessions in detail, summarizes preliminary insights and steps forward.
MULTIFILE
Het aantal banen neemt toe. Jaarlijks ontstaan er volgens CBS (2019) ongeveer 900 duizend vacatures. Deze keer is de verandering op de arbeidsmarkt niet het resultaat van één enkele factor, maar eerder een combinatie van vijf factoren: snelle technologische vooruitgang, diepgaande veranderingen in gezondheid en demografie, een groeiende economie, toenemende globalisering en belangrijke maatschappelijke veranderingen - die samen een groot deel van wat we als vanzelfsprekend beschouwen, fundamenteel transformeren (Gratton, 2011). Digitalisering en automatisering spelen een grote rol bij deze veranderingen. Er zijn optimistische voorspellingen dat nieuwe technologieën de arbeidsmarkt ten goede komen. Technologie verlaagt bijvoorbeeld de werkdruk. We zouden door technologie zelfs naar een kortere werkweek kunnen en nieuwe banen erbij krijgen, zodat niemand ongewild zonder werk komt te zitten (Ford, 2015; Giang, 2015; Mahdawi, 2017; MGI, 2017). Echter, de angst dat automatisering banen over gaat nemen en er een tekort aan werk gaat ontstaan, is ook een veelgehoorde zorg (Alexis, 2017; Ford, 2015; Giang, 2015; MGI, 2017; WRR. 2013).
DOCUMENT
Websites placing cookies on your computer to track your browsing behavior. TikTok stores your personal data in China. Are you aware of what products, services, and organisations do with your personal data? It is often not obvious. Our digital lives are becoming more and more prominent. We are now meeting each other virtually for work and leisure, and are spotted and traced without our knowledge, both in physical places (public areas and streets) and in virtual spaces. Technology is developing rapidly and policy makers are not able to keep up, resulting in unknown threats for citizens in modern society. Moreover, technology can lead to inequality and exclusion, as demonstrated in the Dutch childcare benefits scandal. The aim of the Inholland Digital Rights Research Team, co-founded by Professors Wina Smeenk, Ander de Keijzer and Ben Wagner, is to focus their work on the social, economic, cultural, communication, design and technological elements that can lead to a digitally responsible society. This means that we want to be part of the debate and research on how technology in our digital age can contribute to the quality of peoples’ lives: how can people benefit from the digital society and how are they hindered, or even worse, excluded from partaking in our digital society. We do this in our research lines, as well as in the sustainable media lab courses and the data-driven minor.
DOCUMENT
Technological developments go fast and are interrelated and multi-interpretable. As consumer needs change, the technological possibilities to meet those needs are constantly evolving and new technology providers introduce new disruptive business models. This makes it difficult to predict what the world of tomorrow will look like for an organization and that makes the risks for organizations substantial. In this context, it is difficult for organizations to determine what constitutes a good strategy to adopt digital developments. This paper describes a first step of a study with the objective to design a method for organizations to formulate a future-proof strategy in a rapidly changing, complex and ambiguous context. More specifically, this paper describes the results of a sequence of three focus groups that were held with a group of eight experts, with extensive experience as members of the decision making unit in organizations. The objectives of these sessions were to determine possible solutions for the outlined challenge in order to provide direction for continuation and scoping of the following research phases.
MULTIFILE
Deze agenda is een strategisch kader voor human capitalontwikkelingen in de creatieve industrie in de Metropoolregio Amsterdam voor de komende vier jaar (2012-2016). De agenda bestrijkt de gehele breedte van de creatieve industrie en richt zich op een interdisciplinaire aanpak en op het stimuleren van een onderzoekende en ondernemende cultuur in het onderwijs. Leidende thema’s zijn: • onderwijs over ondernemerschap;; • vraag en aanbod op elkaar afstemmen;; • alumni & permanente educatie;; • internationalisering. De Creatieve Industrie is de belangrijkste top sector voor de Metropoolregio Amsterdam (CBS monitor topsectoren 2012). Voor de beschrijving van de Creatieve Industrie in de Metropoolregio is een benadering vanuit drie clusters aangehouden: Kunsten & Cultureel Erfgoed, Media & Entertainment, Creatieve Zakelijke Diensten (reclame, mode vormgeving, architectuur). Het Kernteam Creatieve Industrie MRA wil een belangrijke bijdrage leveren aan de Europese en landelijke ambitie om Nederland in 2020 de meest creatieve economie van Europa te laten zijn. Dit vraagt om continue innovatie, slimme en creatieve oplossingen. Daarvoor is slim, creatief, jong (top)talent onmisbaar. Bij deze ambitie hoort een naadloze verbinding en samenwerking tussen bedrijfsleven en kennis- en onderwijsinstellingen. Het concurrerende klimaat, dynamiek en tempo in de sector vragen om snelle toepassing van nieuwe kennis en technologie en om een voortdurende instroom van nieuw (internationaal) creatief (top)talent en permanente bijscholing. Naast een economische waarde heeft de creatieve sector ook een maatschappelijk toegevoegde waarde. Met name de subsector Kunsten & Cultureel Erfgoed bevordert, met een vaak cross-sectorele aanpak, participatie en cohesie van diverse groepen in de samenleving. De toegevoegde waarde van de creatieve industrie wordt door andere sectoren nog onvoldoende op waarde geschat en benut. Voor professionals en aankomend talent is het cruciaal dat zij de juiste kennis en vaardigheden ontwikkelen om de meerwaarde en identiteit van de creatieve industrie over het voetlicht te brengen. De ondertekenaars van deze HCA hebben de intentie de ingezette samenwerking nog concreter vorm te geven. Het Centre of Expertise, Centrum voor Innovatief Vakmanschap en de Amsterdam Campus zijn hierbij dé vehikels om concrete afspraken en projecten tussen de drie partijen uit de gouden driehoek te realiseren. Prioriteit hierbij is de vraagarticulatie vanuit het bedrijfsleven verder aan te scherpen, afspraken hierover tussen partijen zijn reeds gemaakt. AIM wordt gevraagd twee per jaar een bijeenkomst te organiseren om concrete acties met elkaar te benoemen. Deze HCA, met bijbehorende ambitie en invulling, zal dan ook jaarlijks door het Kernteam geëvalueerd en zo nodig bijgesteld worden. Hierbij blijft afstemming met de MRA –agenda’s: HCA ICT en HCA Toerisme en Congressen gewenst.
DOCUMENT
Greenport West-Holland en de EconomicBoard Zuid Holland werken samen aan de ontwikkeling en uitvoering van een human capitalagenda (HCA) voor de provincie en de Greenport. Hiervoor wordt in juni –juli 2019 een Human CapitalAkkoord gesloten met meerdere sectoren waaronder de Greenport. Onderdeel van het akkoord is een gezamenlijke investering in een eerste pilot (2019 –2022) met een focus op van Werk naar Werk. Greenport West-Holland heeft aan de hand van de bestaande HCA van de topsector tuinbouw & uitgangsmaterialen, Techniek pact, Groen pact, ambities van Glastuinbouw Nederland, AVAG, handel en de inbreng vanuit de mooie voorbeelden in de regio (de pareltjes), individuele ondernemers en gemeenten een samenhangend pakket van interventies uitgewerkt. Deze interventies sluiten voor een groot deel aan op de EBZ pilot doelstellingen (VET), maar niet allemaal. De interventies maken zoveel mogelijk gebruik van bestaande oplossingen (pareltjes) die versterkt en verbonden worden.
DOCUMENT
Can you remember the last time the ground gave way beneath you? When you thought the ground was stable, but for some reason it wasn’t? Perhaps you encountered a pothole on the streets of Amsterdam, or you were renovating your house and broke through the floor. Perhaps there was a molehill in a park or garden. You probably had to hold on to something to steady yourself. Perhaps you even slipped or fell. While I sincerely hope that nobody here was hurt in the process, I would like you to keep that feeling in your mind when reading what follows. It is the central theme of the words that will follow. The ground beneath our feet today is not as stable as the streets of Amsterdam, your park around the corner or even a poorly renovated upstairs bedroom. This is because whatever devices we use and whatever pathways we choose, we all live in hybrid physical and digital social spaces (Kitchin and Dodge 2011). Digital social spaces can be social media platforms like Twitter or Facebook, but also chat apps like WhatsApp or Signal. Crucially, social spaces are increasingly hybrid, in which conversations take place across digital spaces (WhatsApp chat group) and physical spaces (meeting friends in a cafe) simultaneously. The ground beneath our feet is not made of concrete or stone or wood but of bits and bytes.
DOCUMENT
