It has become a topic at Dutch educational institutes to feel not only responsible for improvement of theoretical and practical skills, but also of 'competences' in a broader sense. The curriculum of the Electrical and Electronic (E&E) Department has been changed enormously in the past decade. Fewer lessons and many more projects were introduced. We have choosen to let the students work on competences especially in the projects they are in. With the introduction of competences and the aid of a student portfolio we have given the tools to the students to improve their competences in a broader way. At the E &E department we introduced two different ways of working on competences. In the first years of their study students choose different roles in our projects every time. We have described all the roles and the related tasks for each specific role. While working on a role, the students indirectly work on different competences. This way of working inforces a broader educational level (a student shouldn t work on things he already knows or is able to handle) and the hitch hiking behaviour is banned out. Students now do take responsibility while contributing to the project teams. Inquiries amongst the students confirm these results. The second way is working on the specific competences in their traineeship and thesis work in the last part of their study. This will be introduced in autumn 2004 in the E&E department. In this paper we will show you how we are implementing the integration of competences, like the E&E department did, for IPD projects as well. This implementation is planned to start in autumn 2004.
BackgroundPeople from lower and middle socioeconomic classes and vulnerable populations are among the worst affected by the COVID-19 pandemic, thus exacerbating disparities and the digital divide.ObjectiveTo draw a portrait of e-services as a digital approach to support digital health literacy in vulnerable populations amid the COVID-19 infodemic, and identify the barriers and facilitators for their implementation.MethodsA scoping review was performed to gather published literature with a broad range of study designs and grey literature without exclusions based on country of publication. A search was created in Medline (Ovid) in March 2021 and translated to Medline, PsycINFO, Scopus and CINAHL with Full Text (EBSCOhost). The combined literature search generated 819 manuscripts. To be included, manuscripts had to be written in English, and present information on digital intervention(s) (e.g. social media) used to enable or increase digital health literacy among vulnerable populations during the COVID-19 pandemic (e.g. older adults, Indigenous people living on reserve).ResultsFive articles were included in the study. Various digital health literacy-enabling e-services have been implemented in different vulnerable populations. Identified e-services aimed to increase disease knowledge, digital health literacy and social media usage, help in coping with changes in routines and practices, decrease fear and anxiety, increase digital knowledge and skills, decrease health literacy barriers and increase technology acceptance in specific groups. Many facilitators of digital health literacy-enabling e-services implementation were identified in expectant mothers and their families, older adults and people with low-income. Barriers such as low literacy limited to no knowledge about the viruses, medium of contamination, treatment options played an important role in distracting and believing in misinformation and disinformation. Poor health literacy was the only barrier found, which may hinder the understanding of individual health needs, illness processes and treatments for people with HIV/AIDS.ConclusionsThe literature on the topic is scarce, sparse and immature. We did not find any literature on digital health literacy in Indigenous people, though we targeted this vulnerable population. Although only a few papers were included, two types of health conditions were covered by the literature on digital health literacy-enabling e-services, namely chronic conditions and conditions that are new to the patients. Digital health literacy can help improve prevention and adherence to a healthy lifestyle, improve capacity building and enable users to take the best advantage of the options available, thus strengthening the patient’s involvement in health decisions and empowerment, and finally improving health outcomes. Therefore, there is an urgent need to pursue research on digital health literacy and develop digital platforms to help solve current and future COVID-19-related health needs.
Introduction: Hip and knee osteoarthritis are associated with functional limitations, pain and restrictions in quality of life and the ability to work. Furthermore, with growing prevalence, osteoarthritis is increasingly causing (in)direct costs. Guidelines recommend exercise therapy and education as primary treatment strategies. Available options for treatment based on physical activity promotion and lifestyle change are often insufficiently provided and used. In addition, the quality of current exercise programmes often does not meet the changing care needs of older people with comorbidities and exercise adherence is a challenge beyond personal physiotherapy. The main objective of this study is to investigate the short- and long-term (cost-)effectiveness of the SmArt-E programme in people with hip and/or knee osteoarthritis in terms of pain and physical functioning compared to usual care. Methods: This study is designed as a multicentre randomized controlled trial with a target sample size of 330 patients. The intervention is based on the e-Exercise intervention from the Netherlands, consists of a training and education programme and is conducted as a blended care intervention over 12 months. We use an app to support independent training and the development of self-management skills. The primary and secondary hypotheses are that participants in the SmArt-E intervention will have less pain (numerical rating scale) and better physical functioning (Hip Disability and Osteoarthritis Outcome Score, Knee Injury and Osteoarthritis Outcome Score) compared to participants in the usual care group after 12 and 3 months. Other secondary outcomes are based on domains of the Osteoarthritis Research Society International (OARSI). The study will be accompanied by a process evaluation. Discussion: After a positive evaluation, SmArt-E can be offered in usual care, flexibly addressing different care situations. The desired sustainability and the support of the participants' behavioural change are initiated via the app through audio-visual contact with their physiotherapists. Furthermore, the app supports the repetition and consolidation of learned training and educational content. For people with osteoarthritis, the new form of care with proven effectiveness can lead to a reduction in underuse and misuse of care as well as contribute to a reduction in (in)direct costs.
LINK
Gemeente Arnhem heeft als doel geformuleerd dat alle wijken klimaatneutraal moeten zijn voor 2050. Voor de wijk Elderveld-Noord is de uitdaging om een duurzame aardgasvrije energie-infrastructuur te ontwikkelen, bestaande woningen te verduurzamen én energielasten voor huurders gelijk te houden. Deze uitdaging is niet alleen technologisch, maar ook sociaal-maatschappelijk complex. Naast energetische verbetering en gebruik van circulaire materialen gaat het ook om een gezonde en leefbare omgeving voor een zich veranderende populatie met een eigen economische contextkenmerken. De wijk Elderveld-Noord is als proeftuin gestart om deze transitie vorm te geven vanuit technologisch perspectief. De vraag bleef: hoe kan de sociale kant van samenwerking, participatie en implementatie hierbij worden ingevuld in een dynamisch leerproces? Via een proces van vraagarticulatie met de stakeholders in deze proeftuin is de praktijkvraag ontstaan hoe een actieve ontwerpgerichte en lerende gemeenschap te realiseren, waarbij een cocreatieproces tot een integrale, succesvolle energietransitie leidt. Vanuit deze praktijkvraag is de volgende onderzoeksvraag ontstaan: Op welke wijze kan een transdisciplinaire lerende gemeenschap worden gevormd die zich richt op meervoudige waardecreatie voor het aardgasvrij maken van de Arnhemse wijk Elderveld-Noord en hoe kan dit proces leiden tot de ontwikkeling van een lerende aanpak zodat in andere wijken van Arnhem hier ook mee gewerkt kan worden? Het beoogde resultaat is transformatieve kennisontwikkeling met een lerende gemeenschap ter ondersteuning van de energietransitie in de pilotwijk Elderveld-Noord, leidend tot een participatieve lerende aanpak voor energietransitie in andere wijken: De Arnhemse Lerende Aanpak. Dat vergt een systeemgerichte, transdisciplinaire opzet. De vraag is hoe we die cocreatie vormgeven en welke lessen we daaruit leren in een transdisciplinaire aanpak van integrale wijkvernieuwing. De beoogde impact van dit onderzoek is dat lerende gemeenschappen van publiek-private samenwerkingen voor de wijkgerichte energietransitie in hoge mate zullen bijdragen aan gezonde en klimaatneutrale wijken in Arnhem en in Nederland.
Ontwikkelingen in de markt, technologie en maatschappelijke context vraagt van bedrijven om continu te controleren of medewerkers nu en in de toekomst over de juiste kennis, competenties en vaardigheden beschikken. Zo niet, dan moeten zij tijdig maatregelen nemen voor het verkrijgen van gevraagde toekomstige skills door scholing of aannemen van beter toegerust personeel. Door de structurele schaarste op de logistieke arbeidsmarkt zal bedrijven nieuwe technologie willen adopteren om hun productiviteit op peil te houden. Een praktijkgerichte methodiek waarmee bedrijven de vertaalslag van logistieke en technologische innovaties naar de toekomstige taken en benodigde skills van medewerkers kunnen maken ontbreekt. Onderzoek naar skills in de logistiek is veelal gebaseerd op verwachtingen van managers en experts die met enquêtes worden verzameld. Enquêtes geven geen handvatten hoe een bedrijf de eigen behoefte aan future skills kan vaststellen. Het vraagstuk voor een logistiek bedrijf bestaat enerzijds uit het kunnen vaststellen welke taken en werkwijzen medewerkers in de toekomstige processen met de nieuw technologie zullen uitvoeren. Anderzijds gaat het om het afleiden en opbouwen van de future skills die medewerkers nodig hebben en nog niet beschikbaar zijn binnen de organisatie. In het project wordt een praktijkgerichte methodiek ontwikkeld. Het doel van het KIEM-project is om door het uitwerken van het future-skillsvraagstuk bij 3 bedrijven inzicht te krijgen waar een methodiek aan moet voldoen om toepasbaar te zijn bij en meerwaarde te bieden voor een logistiek bedrijf. Als de toepasbaarheid en meerwaarde van de methodiek in het KIEM-project is aangetoond kan deze in een vervolgproject worden doorontwikkeld om ook betrouwbare uitspraken te welke future skills in een bepaalde context benodigd zijn. Bij brede toepassing van ontwikkelde methodiek zal het Nederlandse logistieke werkveld structureel effectiever kunnen omgaan met de uitdagingen van een gezonde en uitdagende werkomgeving en daarmee bijdragen aan een veerkrachtige samenleving.
