Van Tamara Berends: In de serie ‘eHealth op de werkvloer’ spreekt SmartHealth met zorgprofessionals die dagelijks te maken hebben met eHealth-toepassingen. Veel van deze technologische innovaties betekenen op papier efficiënter werken, kwaliteitsverbetering of kostenverlaging: maar in de praktijk zijn er vaak genoeg obstakels te overwinnen. Een kwestie van tussen droom en daad? Deze week: Tamara Berends, verpleegkundig specialist bij Altrecht Eetstoornissen Rintveld, over inzet van eHealth bij eetstoornissen
LINK
Eetstoornissen worden al vele decennia door de psychiatrie als fascinerende fenomenen bestudeerd en toch blijkt tot op de dag va vandaag veel onbegrip en onwetendheid over de behandeling ervan. In de nieuwe DSM-5 werden recent de 'voedingsstoornissen' als categorie samengevoegd bij 'eetstoornissen', waarmee een verbreding van deze psychiatrische aandoening aan de orde is. Hoewel er de afgelopen jaren een stroom van nieuwe behandelingen ontwikkeld werd, is het herstellen van een eetstoornis nog steeds niet voor iedereen vanzelfsprekend.
DOCUMENT
Zelfverwonding komt voor bij ongeveer 45% van alle patiënten met een eetstoornis. Patiënten verwonden zichzelf vaak, opdat ze beter met hevige emoties kunnen omgaan, zoals angst, spanning en depressie. In deze kwalitatieve studie is het perspectief van patiënten met anorexia nervosa die zichzelf verwonden omschreven. Zelfverwonding iseen autonome en multifunctionele strategie: het zorgt dat emoties die naar boven komen als gevolg van de eetstoornisbehandeling op een zelfstandige manier gehanteerd worden. Ook zorgt zelfverwonding ervoor dat de patiënt zichzelf kan straffen of belonen, bijvoorbeeld omdat het gewicht is toegenomen of juist afgenomen.
LINK
To describe and identify various perspectives on eating difficulties following stroke to enable theory development and facilitate advancement of interventions. Methods: Concept analysis in line with Morse’s principles of exploring pragmatic utility was used throughout the data collection and analysis. Peer-reviewed research on eating difficulties was systematically and critically appraised. Literature included the bibliographic databases, Medline, Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL), Scopus and PsycInfo, published up until November 2011. A total of 33 key articles were included in the final analysis.
LINK
Posterpresentatie ter gelegenheid van de presentatie lectoraat tijdens partnerdag SICT 21 juni 2013 over inventarisatie aanbod ehealth interventies in Nederland op het gebied van roken, drugs, stress, dementie, depressie, gokken, alcohol, angst en eetstoornissen.
DOCUMENT
Dit artikel biedt inzicht in de wijze waarop hulpverleners in de geestelijke gezondheidszorg een bijdrage kunnen leveren aan het voorkomen van terugval bij patiënten met de psychiatrische ziekte anorexia nervosa. De auteurs ontwikkelden een praktische richtlijn bestemd voor hulpverleners, patenten en familieleden om op methodische wijze invulling te geven aan deze terugvalpreventie. Het artikel demonstreert aan de hand van een case studie hoe de richtlijn feitelijk kan worden uitgevoerd. Het artikel is van grote praktische relevantie voor hulpverleners en studenten. Naar schatting 30-50% van de patiënten maakt een terugval in de ziekte door, vandaar dat het gericht aandacht schenken aan het voorkomen ervan hoge prioriteit verdient.
DOCUMENT
"A proportion of those with eating disorders have also experienced traumatic events and ongoing symptoms of PTSD such as re-experiencing of the trauma and nightmares. We implemented an innovative trauma intervention called Imagery Rescripting (ImRs) to explore whether for those undergoing inpatient treatment for an eating disorder (in an underweight phase), it would be possible to treat the various trauma-related symptoms as well as the eating problems. Since this has not been investigated before, we asked the participants in this study to recount their experiences. Twelve participants who were underweight, reported a past history of trauma and were in an inpatient eating disordertreatment program participated in ImRs therapy intervention. One of these participant did not engage in the ImRs therapy because she discontinued the inpatient ED treatment. Analysis of interviews with these participants found that -although they were reluctant before the start of the treatment- the ImRs treatment during their inpatient admission had given them hope again. They added that it was important to have support from group members, sociotherapists and therapists. They shared a number of ways that the ImRs treatment could be adapted to people with eating disorders. Their experiences indicated that given these factors it was possible to treat PTSD during an underweight phase. This is important: until now, treatment for eating disorders has not specifically been trauma-focused and these tips have scope to improve the ImRs intervention and eating disorder treatment more broadly in the future."
MULTIFILE
De richtlijn bestaat uit twee delen: Deel 1: Theoretische onderbouwing met conclusies en aanbevelingen. Gebaseerd op literatuurgegevens en op praktijkervaring van experts. Deel 2: Praktische handleiding voor de hulpverlener. Werkboek. Dit kan digitaal ingevuld worden. Aan de hand van de handleiding en het werkboek wordt een terugvalpreventieplan opgesteld. Deze richtlijn is gericht op terugvalpreventie bij jeugdige patiënten met anorexia nervosa.
MULTIFILE
DOEL: Veel patiënten met een eetstoornis geven aan dat zij problemen hebben met het reguleren van hun emoties. In deze studie wordt de prevalentie van zelfverwondend gedrag, de kenmerken en emotieregulerende functie ervan onder patiënten met anorexia nervosa onderzocht (n=136). METHODE: Een cross-sectioneel onderzoek met behulp van een zelfrapportagevragenlijst. Er werden Mann-Whitney U-toetsen uitgevoerd voor het vergelijken van de achtergrond en klinische variabelen van patiënten met en zonder zelfverwondend gedrag. Middels Wilcoxon signed-ranktoetsen werden veranderingen gemeten in de emotionele toestand vóór en na zelfverwondend gedrag. RESULTATEN: De prevalentie van zelfverwondend gedrag was 41% in de voorafgaande maand. Patiënten met zelfverwondend gedrag waren langer in behandeling voor hun eetstoornis vergeleken met patiënten die zichzelf niet verwondden. In 55% van de gevallen was er sprake van een secundaire psychiatrische diagnose, terwijl dit maar bij 21% van de deelnemers zonder zelfverwondend gedrag het geval was. Na zelfverwondend gedrag was er een significante toename bij ‘opgelucht gevoel’ en een significante afname bij ‘kwaad zijn op mezelf ’, ‘angstig gevoel’ en ‘kwaad zijn op anderen’. DISCUSSIE en CONCLUSIE: Zelfverwondend gedrag kan worden beschouwd als een strategie voor emotieregulatie. Het is van belang dat zorgverleners de aanwezigheid van zelfverwondend gedrag navragen, vooral bij patiënten met een ernstigere en comorbide psychopathologie en bij patiënten met een lang behandelverleden. Dit artikel is een vertaling van Smithuis L, et al., Self-injurious behaviour in patients with anorexia nervosa: a quantitative study. J Eat Disord 2018;6:26. De eerste auteur won in 2018 met dit artikel de Johanna Diepeveen-Speekenbrink Wetenschapsprijs.
DOCUMENT
Aranka Dol doet onderzoek naar virtual personalized coachingssystemenvoor o.a. emotie eters. Emotie eten wordt beschouwd als een risicofactorvoor gewichtstoename, obesitas en eetstoornissen en wordt gezien als eenbelangrijk symptoom van overeten en eetbuien. Het onderzoek richt zich ophet tegengaan van emotioneel eten, hier gedefinieerd als de drang tot (over)eten als reactie op negatieve emoties. Er wordt onderzocht hoe emotie eterskunnen worden bijgestaan als zorgverlening niet beschikbaar is, door onderandere het aanbieden van bij de probleemsituaties (het ervaren van cravings,en het hebben toegegeven aan een eetbui) passende coaching.
DOCUMENT
