Information literacy is essential for the operation of a civic society in which all people may participate (Catts & Lau, 2008). The aim of the Fact Checking Factory (FCF) is to accomplish cooperation between students and local citizens. We aim to create an agenda for local decision-makers with the project objectives of fact-checking local news. http://ecil2018.ilconf.org/#
DOCUMENT
Verifying information is one of the core activities of journalism. However, recent research shows that many stories derive from unchecked information from news agencies and PR material. That being said, reporters who do not use this pre-packaged material, but who instead produce original stories based on independent research, might be journalists who stay devoted to the verification of information. Therefore, this study focuses on in-depth stories that originated inside the newsroom. We expected that these kinds of stories would be checked and double-checked, because time constraints are less important and these stories are characteristic of independent, quality journalism. Contrary to this expectation, the results show that even these kinds of stories are not always vetted. The lack of time was seldom mentioned as an excuse. Our research points to avoidance mechanisms which inhibit journalists from verifying their information.
DOCUMENT
Desinformatie is recent door het World Economic Forum aangeduid als één van de grootste bedreigingen van de westerse samenleving. Ironisch wellicht, want het WEF en Klaus Schwab worden juist heel vaak genoemd door complotdenkers als de leiders van de elite die het allemaal voor ons bepalen, die ons met microchips besturen, zoals we ook op de spandoeken bij de omgekeerde vlaggen langs de A7 bij Marum kunnen zien. Op de spandoeken worden rechtszaken aangekondigd tegen allerlei personen omdat die het publiek zouden hebben voorgelogen tijdens de coronapandemie. Het schijnt overigens een verdienmodel te zijn, want het zijn nog geen civiele rechtszaken, die worden pas aangespannen als er voldoende funding is binnengekomen.
LINK
With the proliferation of misinformation on the web, automatic misinformation detection methods are becoming an increasingly important subject of study. Large language models have produced the best results among content-based methods, which rely on the text of the article rather than the metadata or network features. However, finetuning such a model requires significant training data, which has led to the automatic creation of large-scale misinformation detection datasets. In these datasets, articles are not labelled directly. Rather, each news site is labelled for reliability by an established fact-checking organisation and every article is subsequently assigned the corresponding label based on the reliability score of the news source in question. A recent paper has explored the biases present in one such dataset, NELA-GT-2018, and shown that the models are at least partly learning the stylistic and other features of different news sources rather than the features of unreliable news. We confirm a part of their findings. Apart from studying the characteristics and potential biases of the datasets, we also find it important to examine in what way the model architecture influences the results. We therefore explore which text features or combinations of features are learned by models based on contextual word embeddings as opposed to basic bag-of-words models. To elucidate this, we perform extensive error analysis aided by the SHAP post-hoc explanation technique on a debiased portion of the dataset. We validate the explanation technique on our inherently interpretable baseline model.
DOCUMENT
More people voted in 2024 than any other year in human history, while often relying on the internet for political information. This combination resulted in critical challenges for democracy. To address these concerns, we designed an exhibition that applied interactive experiences to help visitors understand the impact of digitization on democracy. This late-breaking work addresses the research questions: 1) What do participants, exposed to playful interventions, think about these topics? and 2) How do people estimate their skills and knowledge about countering misinformation? We collected data in 5 countries through showcases held within weeks of relevant 2024 elections. During visits, participants completed a survey detailing their experiences and emotional responses. Participants expressed high levels of self-confidence regarding the detection of misinformation and spotting AI-generated content. This paper contributes to addressing digital literacy needs by fostering engaging interactions with AI and politically relevant issues surrounding campaigning and misinformation.
MULTIFILE
Recently, we have introduced two graph-decomposition theorems based on a new graph product, motivated by applications in the context of synchronising periodic real-time processes. This vertex-removing synchronised product (VRSP) is based on modifications of the well-known Cartesian product and is closely related to the synchronised product due to Wöhrle and Thomas. Here, we recall the definition of the VRSP and the two graph-decomposition theorems, we relax the requirements of these two graph-decomposition theorems and prove these two (relaxed) graph-decomposition theorems.
DOCUMENT
This study focuses on SME networks of design and high-tech companies in Southeast Netherland. By highlighting the personal networks of members across design and high-tech industries, the study attempts to identify the main brokers in this dynamic environment. In addition, we investigate whether specific characteristics are associated with these brokers. The main contribution of the paper lies in the fact that, in contrast to most other work, it is quantitative and that it focuses on brokers identified in an actual network (based on both suppliers and users of the knowledge infrastructure). Studying the phenomenon of brokerage provides us with clear insights into the concept of brokerage regarding SME networks in different fields. In particular we highlight how third parties contribute to the transfer and development of knowledge. Empirical results show, among others that the most influential brokers are found in the nonprofit and science sector and have a long track record in their branch.
DOCUMENT
Tussen 1 maart 2021 en 30 april 2023 heeft een consortium (bestaande uit in Nederland: de Koninklijke Bibliotheek (KB), De Haagse Hogeschool, het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid te Hilversum; in België: Media & Learning Association te Leuven en Public Libraries 2030 te Brussel; en in Spanje: Fundación Platoniq te Barcelona) een door Erasmus+ gesubsidieerd onderzoeksproject uitgevoerd naar nieuwsmediawijsheid onder jongeren. Het ging om Nederlandse, Belgische en Spaanse jongeren in de leeftijd van 12-15 jaar. Voor de projecttitel is gekozen voor het acroniem SMILES, dat staat voor ‘innovative methodS for Media & Information Literacy Education involving schools and librarieS’. De belangrijkste doelen van het SMILES-project zijn: • Het vormen van duo’s tussen bibliothecarissen en docenten uit het voortgezet onderwijs in de drie Europese landen, die met behulp van train-the-trainer workshops in staat werden gesteld om middelbare scholieren les te geven over nieuwsmediawijsheid in relatie tot desinformatie; • De leerlingen helpen om digitale technologieën veiliger en verantwoorder te gebruiken met een focus op de herkenning van betrouwbare en authentieke informatie versus het weerbaarder worden tegen desinformatie; • Het ontwikkelen van vijf modules dienend als lesmateriaal voor de Nederlandse, Belgische en Spaanse leerlingen tussen de 12-15 jaar met als doel hen desinformatie te laten herkennen en hen hiertegen weerbaarder te maken; • Een wetenschappelijke evaluatie van de effectiviteit van de geïmplementeerde lessen door middel van een effectmeting met behulp van ‘kennistoetsen vooraf’ en ‘kennistoetsen achteraf’; • Een versterking van de bestaande samenwerkingen en het opzetten van nieuwe samenwerkingen tussen scholen en bibliotheken in de drie partnerlanden. Het SMILES-project is uitgevoerd aan de hand van drie werkpakketten. In het eerste werkpakket werden vijf zogenaamde ‘Baseline-onderzoeken’, oftewel literatuuronderzoeken, uitgevoerd. Centraal stond de vraag wat de verschillende onderwijsbenaderingen in Spanje, België en Nederland zijn met betrekking tot desinformatie en hoe deze benaderingen met elkaar zijn te verbinden. Op basis van deze onderzoeken werden in het tweede werkpakket de vijf modules ontwikkeld. Daarnaast werd aan de onderwijzende duo’s het door SMILES op maat ontwikkelde trainingsprogramma aangeboden via een ‘train-the-trainer-methodiek’ om veilig en verantwoord het gebruik van digitale mediatools in te kunnen zetten tijdens de lessen met de leerlingen. Ook werden op basis van de literatuur omtrent desinformatie de kennistoetsen ontworpen om een effectmeting van de train-the-trainer workshops en de lessen te kunnen uitvoeren onder respectievelijk de trainers (onderwijzende duo’s) en de leerlingen. Deze kennistoetsen bevatten stellingen over desinformatie die door respondenten juist of onjuist beantwoord werden. Het aantal juist beantwoorde stellingen voorafgaand aan de lessen werd vergeleken met het aantal juist beantwoorde stellingen na afloop van de lessen. Op deze manier werd getracht een positief leereffect van de ingezette lessen te bewijzen. In het derde werkpakket werden de resultaten uit de ‘kennistoetsen vooraf’ en de ‘kennistoetsen achteraf’ geanalyseerd. Naast deze kwantitatieve analyses, werd ook met behulp van kwalitatieve resultaten geanalyseerd en bekeken in hoeverre de trainingen aan de trainers (onderwijzende duo’s)en de lessen met de vijf modules voor de leerlingen doeltreffend zijn gebleken in het respectievelijk onderwijzen, herkennen van en weerbaarder worden tegen desinformatie. Daarmee reflecteren we ook op de vraag of de geteste methodologie in de drie landen effectief is geweest: wat zijn de ‘best practices’ en waar zien we verbeterpunten? Uit de analyse blijkt dat de stellingen uit de kennistoetsen onvoldoende aansluiten bij de modules om een significante leercurve te kunnen vaststellen. Wel blijkt uit de kennistoetsen dat leerlingen zélf zeggen na het volgen van de lessen het verschil te kunnen zien tussen desinformatie en betrouwbaar nieuws. Daarnaast geven de leerlingen aan nieuwe dingen te hebben geleerd en meer te willen weten over het onderwerp desinformatie. Het leereffect blijkt ook uit de analyse van de kwalitatieve data: de modules hebben duidelijk een toegevoegde waarde in het verzorgen van onderwijs over nieuwsmediawijsheid in relatie tot desinformatie en journalistiek. Ook uit de kennistoetsen die onder de trainers (de onderwijzende duo’s) zijn ingevuld, blijken geen significante verschillen tussen het aantal juist beantwoorde stellingen in de ‘kennistoets vooraf’ en ‘kennistoets achteraf’ en zijn er geen duidelijke onderlinge verschillen tussen de landen waarneembaar. Wel blijkt, ook hier weer op grond van de kwalitatieve data, dat een ruime meerderheid van de trainers na afloop van de train-the-trainer workshops het gevoel heeft zelf de lessen aan de leerlingen te kunnen verzorgen. Ook blijkt uit de verschillende kwalitatieve bronnen dat docenten erg positief zijn over de modules. Zij geven aan dat de modules goed in elkaar zitten en een toevoeging vormen op het bestaande lesmateriaal. Alle trainers geven dan ook aan door te gaan met het onderwijzen van de door SMILES ontwikkelde modules, al zullen ze dat in de nabije toekomst soms in aangepast vorm doen. Het onderhavige rapport sluit af met aanbevelingen voor docenten en bibliotheekprofessionals die aan de slag willen gaan met de door SMILES ontwikkelde en geteste modules.
DOCUMENT
Social media platforms such as Facebook, YouTube, and Twitter have millions of users logging in every day, using these platforms for commu nication, entertainment, and news consumption. These platforms adopt rules that determine how users communicate and thereby limit and shape public discourse.2 Platforms need to deal with large amounts of data generated every day. For example, as of October 2021, 4.55 billion social media users were ac tive on an average number of 6.7 platforms used each month per internet user.3 As a result, platforms were compelled to develop governance models and content moderation systems to deal with harmful and undesirable content, including disinformation. In this study: • ‘Content governance’ is defined as a set of processes, procedures, and systems that determine how a given platform plans, publishes, moder ates, and curates content. • ‘Content moderation’ is the organised practice of a social media plat form of pre-screening, removing, or labelling undesirable content to reduce the damage that inappropriate content can cause.
MULTIFILE
Aim. This study aims to identify ways that allow studying how intellectually impaired persons showing challenging behaviour interact with space, without impacting their daily lives. Back-ground. Research about space that better suits these persons’ needs is challenging to conduct, since they may have difficulties expressing themselves verbally and are extremely sensitive to-wards sensory stimuli. Therefore, researchers collecting data may be disturbing and intrusive, and requires great caution. Tapping into existing data may be a promising alternative. Residential care organisations routinely collect data about residents during their regular work processes, such as personal information and incident registration. Also useful may be routinely collected spatial data, such as drawings and repair reports. This study explores how routinely collected data (RCD) can provide insight into how residents interact with space, without impacting their daily lives. Methods. We reflect on the possibilities of using RCD (related to resident or space) based on explorations in the context of a case study at a Dutch very-intensive-care facility. The data were analysed to identify general patterns, such as locations with a high density of incidents/repairs and verified initial findings by member checking with staff. Results. The RCD analysed provide a basic and relevant insight into incidents and repairs connected to challenging behaviour. However, most data were neither complete or relevant for analysis. Therefore, we dis-cussed the RCD were with staff and only then it was possible to draw conclusions regarding relevance of RCD and the residents-space interactions. Conclusions. Only in conjunction with an ex-tended approach on member checking the use of RCD seems relevant. RCD have little meaning of their own. But the combination of RCD with member checking seems to provide insight into the interaction between residents and space, without interfering with the residents’ daily lives.
DOCUMENT
