Background: The substitution of healthcare is a way to control rising healthcare costs. The Primary Care Plus (PC+) intervention of the Dutch ‘Blue Care’ pioneer site aims to achieve this feat by facilitating consultations with medical specialists in the primary care setting. One of the specialties involved is dermatology. This study explores referral decisions following dermatology care in PC+ and the influence of predictive patient and consultation characteristics on this decision. Methods: This retrospective study used clinical data of patients who received dermatology care in PC+ between January 2015 and March 2017. The referral decision following PC+, (i.e., referral back to the general practitioner (GP) or referral to outpatient hospital care) was the primary outcome. Stepwise logistic regression modelling was used to describe variations in the referral decisions following PC+, with patient age and gender, number of PC+ consultations, patient diagnosis and treatment specialist as the predicting factors. Results: A total of 2952 patients visited PC+ for dermatology care. Of those patients with a registered referral, 80.2% (N = 2254) were referred back to the GP, and 19.8% (N = 558) were referred to outpatient hospital care. In the multivariable model, only the treating specialist and patient’s diagnosis independently influenced the referral decisions following PC+. Conclusion: The aim of PC+ is to reduce the number of referrals to outpatient hospital care. According to the results, the treating specialist and patient diagnosis influence referral decisions. Therefore, the results of this study can be used to discuss and improve specialist and patient profiles for PC+ to further optimise the effectiveness of the initiative.
Background: Involvement of families in physiotherapy-related tasks of critically ill patients could be beneficial for both patients and their family. Before designing an intervention regarding family participation in the physiotherapy-related care of critically ill patients, there is a need to investigate the opinions of critically ill patients, their family and staff members in detail. Objective: Exploring the perceptions of critically ill patients, their family and staff members regarding family participation in physiotherapy-related tasks of critically ill patients and the future intervention. Methods: A multicenter study with a qualitative design is presented. Semistructured interviews were conducted with critically ill patients, family and intensive care staff members, until theoretical saturation was reached. The conventional content method was used for data analyses. Results: Altogether 18 interviews were conducted between May 2019 and February 2020. In total, 22 participants were interviewed: four patients, five family members, and 13 ICU staff members. Six themes emerged: 1) prerequisites for family participation (e.g., permission and capability); 2) timing and interactive aspects of engaging family (e.g., communication); 3) eligibility of patients and family (e.g., first-degree relatives and spouses, and long stay patients); 4) suitability of physiotherapyrelated tasks for family (e.g., passive, active and breathing exercises); 5) expected effects (e.g., physical recovery and psychological wellbeing); and 6) barriers and facilitators, which may affect the feasibility (e.g., safety, privacy, and responsibility). Conclusion: Patients, family members and staff members supported the idea of increased family participation in physiotherapy-related tasks and suggested components of an intervention. These findings are necessary to further design and investigate family participation in physiotherapyrelated tasks.
LINK
Physiotherapy, Dietetics and Occupational Therapy have been collaborating over recent years to develop an optimal healthcare programme for patients with Post Intensive Care Syndrome (PICS). This case is an example of PICS symptomatology and focuses on the collaboration between Physiotherapy and Dietetics. What is PICS? Owing to healthcare improvements, more and more patients are surviving the intensive Care Unit (ICU), and recovery during and after ICU stay has been receiving more attention [1, 2]. Approximately 30% of the patients admitted to an ICU have persistent symptoms including muscle weakness, reduced walking ability, fatigue, concentration deficits, memory problems, malnutrition, sleep and mood disorders sometimes even years after discharge [3-8]. Since 2012, this combination of physical, cognitive and psychiatric manifestations and reduced quality of life after staying in an ICU has been recognised as Post Intensive Care Syndrome (PICS) [9]. The impact of PICS is often not limited to the patient as it may also impact the mental status of the patient’s immediate family. This is known as PICS-Family (PICS-F) [10-12]. Treatment of PICS: Approximately 80% of PICS patients need primary care physiotherapy. Physiotherapists and GPs are often the only primary care professionals involved in the recovery process of these patients after hospital discharge [13, 14]. Both patients and healthcare professionals report a number of difficulties, e.g. limited transmural continuity in healthcare, coordination of multidisciplinary activities, supportive treatment guidelines and specific knowledge of pathology, treatment and prognosis. Patients report that they are not adequately supported when resuming their professional activities and that medical and allied healthcare treatments do not fully meet their needs at that time [15-18]. The REACH project: In order to improve the situation, the REACH project (REhabilitation After Critical illness and Hospital discharge) was started in Amsterdam region in the Netherlands. Within REACH, a Community of Practice – consisting of professionals (physiotherapists, occupational therapists, dieticians), those who live or have lived with the condition and researchers – has developed a transmural rehab programme. A special attribute of this programme is the integration of the concept of “positive health”. The case in this article describes the treatment of a PICS patient treated within the REACH network.
We willen de kwaliteit van onderzoek in de kunsten graag verhogen. Hiervoor is het belangrijk dat het ontwerpen van onderzoek op een manier benaderd wordt die zowel de onderzoekers ten goede komt en hun proces faciliteert, als ook dit proces van onderzoek ontwerpen en uitvoeren navolgbaar kan maken. Het doel van het project is dus expliciet niet om verschillende benaderingen samen te brengen in één manier van onderzoek, maar juist om een gedeelde visie te creëren over het ontwerp van onderzoeksmethodologie. Hiermee streven we naar een hoge kwaliteit van onderzoeksprocessen, uitkomsten en impact.Het onderzoeksproject Common Ground bestond uit vier elkaar overlappende fasen:Conceptueel, ethische en filosofische kaderingOntwikkeling van het methodologisch modelKennisdeling en verspreidingInbedding in het onderzoek van HKUHet onderzoek is op verschillende manieren uitgevoerd. Er werd onder meer gebruik gemaakt van gesprekken en interviews, observatie, theoretische reflectie en inbreng uit de onderwijs- en begeleidingspraktijk en de artistieke onderzoekspraktijk.Zie voor meer informatie de HKU-website over dit project.
IC-verpleegkundigen van het Radboudumc, Ziekenhuis Gelderse Vallei in Ede en Rijnstate Arnhem hebben het lectoraat Acute Intensieve Zorg van de HAN gevraagd met hen een project te starten om familieparticipatie in de basiszorg vorm te geven. Het ontbreekt verpleegkundigen aan handvatten en ondersteunende tools hoe ze familie hierbij kunnen betrekken. Daar moet dit project een antwoord op geven. Het doel is te komen tot een werkwijze en tools die voor IC-verpleegkundigen en naasten ondersteunend zijn voor het betrekken van naasten bij de basiszorg voor de IC-patiënt en het praktisch handelen te verbeteren. In dit project wordt ontwerpgericht onderzoek toegepast om gedurende het onderzoekstraject met IC-professionals en naasten een geschikte tool en werkwijze te onderzoeken, zo nodig te ontwikkelen en deze te pilottesten op toepasbaarheid. Deelvraag 1 omvat een diagnosticerend deel met een kwalitatief explorerende studie. Deze fase bestaat uit focusgroepinterviews met professionals en individuele interviews met ex-IC-patiënten en hun naasten. Deelvraag 2 omvat een ontwerp-/ontwikkelgericht deel en is gericht is op “het ondersteunen van het professioneel handelen in kennisintensieve beroepen”. Het ontwerpgerichte deel bestaat uit het opstellen van ontwerpcriteria, een literatuurstudie naar beschikbare tools, ontwerpen van werkwijze en tools, testen van de werkwijze en tools, evalueren en zo nodig bijstellen van de werkwijze en tools. Deelvraag 3 omvat de testfase met voorlichting en scholing, het (pilot-)testen van de werkwijze en tools, analyse van de testresultaten, vragenlijstonderzoek en een focusgroepinterview. Dit project wordt gestart met consortiumpartners (HAN en 3 ziekenhuizen). Als niet-consortiumpartners zijn ervaringsdeskundigen (via Stichting Family and Patient Centered Intensive Care), professionals uit andere instellingen (Santeonziekenhuizen en het Reinier de Graaf Gasthuis), beroepsvereniging V&VN IC, en kennispartner IQ Healthcare betrokken. De ontwikkelde kennis en producten zullen via alle partners en hun netwerken verder worden verspreid om toepassing van familieparticipatie in de basiszorg aan IC-patiënten te vergroten.
In dit onderzoek staat de vraag centraal hoe Syrische vluchtelinggezinnen erin slagen een leven op te bouwen in Nederland, en hoe persoonlijke-, gezins- en omgevingsfactoren hierin op elkaar inwerken.Doel Het onderzoek richt zich op uiteenlopende gevolgen van gedwongen migratie voor verschillende generaties en de invloed daarvan op relaties tussen ouders en kinderen en op het inburgeringsproces van individuele gezinsleden. Resultaten Dit onderzoek loopt. Na afloop vind je hier een samenvatting van de resultaten. Op de website De Karavanserai zijn blogs te lezen over het onderzoek. Luister hieronder en via je favoriete podcastapp de podcastaflevering van Lessen uit #HUonderzoek waarin Ada haar bevindingen deelt. Artikelen: Ruis, A. (2019). Building a new life and (re)making a family. Young Syrian refugee women in the Netherlands navigating between family and career Journal of Family Research / Zeitschrift für Familienforschung, 31(3), 287-302. doi: 10.3224/zff.v31i3.03. Ruis, A. (2016). ‘Ik heb een plan!’ Hoe Nabil uit Syrië aan zijn toekomst werkt Tijdschrift voor Sociale Vraagstukken, 2, 16-19. Ruis, A. (2015). ‘Nederland is goed want hier is vrijheid’. Hoe Layla uit Syrië aan Nederland went Tijdschrift voor Sociale Vraagstukken, 4, 30-33. Looptijd 01 september 2016 - 01 september 2023 Aanpak In dit onderzoek worden twaalf gezinnen in vier gemeenten gedurende vijf jaar gevolgd. Etnografisch onderzoek is een intensieve vorm van onderzoek dat zich richt op een relatief klein aantal respondenten over wie veel data verzameld worden. Het streeft naar het verwerven van inzicht in insiders’ perspectieven van mensen in de onderzoeksgroep en in ontwikkelingen op langere termijn. Er worden verschillende kwalitatieve onderzoeksmethoden ingezet waaronder participerende observatie, open interviews, levensverhalen interviews, etnografische veldnotities, literatuur- en ander bronnenonderzoek. In gesprekken met kinderen worden technieken als fotografie en spelvormen ingezet.
