From June 28 to July 7 the National Arts Festival took place in Grahamstown, South Africa. For the 20th time Cue, a daily print newspaper about the Festival, was produced by Rhodes University journalism students. It was the first time that the newspaper was printed in full color. Cue is at the core of journalistic production during the Festival. But nowadays, what is a newspaper without pictures or without an online edition? Cue Pix, run by the photo department at the School of Journalism and Media Studies in the AMM (African Media Matrix) provides the pictures. Cue Online is run by the NML (New Media Lab) in the same building and is mostly shoveling print content online. Cue Radio and Cue TV take care of the audio and video, and broadcast during the Festival. Up to 2000 copies of Cue newspaper were printed daily with the number of sold copies around 1600. The newspaper was sold in the Grahamstown streets for 3 Rand. The number of pages of Cue ranges from 16 to 20, including advertisements. Cue is produced by students and lecturers of the School of Journalism and consists of about 50 student-reporters, 10 sub-editors, and 2 editors (who are generally University staff). The productions layout is taken care of by a group of design students. Twenty students from the photo department take care of the pictures and rework them with Adobes Photoshop. Cue TV and Cue Radio (with a total of about 10 students) brought their reporting skills to the Festival as well. Reporting about the Festival by Cue is a major happening that has been growing over the years. From print to TV, to radio and online. This is fantastic, but also reflects equal problems in the media industry: each media platform runs their own show. Print, TV, radio and photography: they all have their own targets, content production, and some coordination. In order to take full advantage of the different possibilities of all the media platforms, convergence is the keyword.
The use of events as policy tools in cities has become widely recognized. However, most studies concerning this topic do not capture the complex interrelationships that underpin the development of an eventful city. This study applies a practice approach, in order to analyze the dynamics of the eventful city practice. It places the urban event practice centrally in the analysis and focuses on the actual "sayings and doings" of the practice. The event practice of the 2015 Incubate festival in Tilburg, the Netherlands, is analyzed by means of ethnographic methods, including participant observation and interviews. Incubate illustrates how both the city and the event are performed within the practice: the event shapes the city and the city shapes the event. However, the integration of the festival into alternative spaces in the city means that it does not increase the visibility of Tilburg, and therefore fails to deliver value to its eventful city policy.
MULTIFILE
In the past two years [2010-2012] we have done research on the visitor experience of music festivals. We conducted several surveys asking festival visitors for demographic variables, taste in music, their motivation for visiting festivals, mentalities and the evaluation of the festival. We also asked for the use of social media before, after and during the festival. Results show that visitors using social media have a significantly different festival experience from users that do not use social media before, during or after the festival. Results on difference in festival satisfaction are mixed.
Wie heeft er nou geen hekel aan wachten? Wij in ieder geval wel. Regelmatig als wij een voetbalwedstrijd bezoeken of een ander groot evenement komt het weer voor: ellenlange wachtrijen en doodgeslagen bier. Dat moet en kan beter in onze ogen. De oplossing? Het plaatsen van onze biermachine, de Bierport. Een innovatief apparaat dat een concrete oplossing biedt voor organisatoren van festivals, uitbaters van stadionbars of andere grootschalige evenementen. In nog geen halve minuut een kant en klaar traytje met jouw bier. Dit wordt de nieuwe standaard.
Participatie van kwetsbare burgers en de vermaatschappelijking van de zorg vormen belangrijke beleidsthema’s van landelijke en lokale overheden en van organisaties op het gebied van zorg en welzijn. Ervaringsdeskundigheid, die gebaseerd is op persoonlijke ervaringen met ontwrichting en het herstel daarvan, is in dit kader sterk in opmars. Ervaringsdeskundigen hebben vaak creatieve oplossingen, kunnen vanuit eigen ervaring bemoedigen en verminderen het stigma dat participatie kan blokkeren. GGZ Nederland, het ministerie van Volksgezondheid Welzijn en Sport (VWS) en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) zijn van mening dat ervaringsdeskundigheid het herstel en de participatie van ‘verwarde’ en kwetsbare burgers kan bespoedigen. De behoefte aan ervaringsdeskundigen binnen de zorgverlening is groot. HBO-opgeleide zorgverleners met eigen cliënt- of probleemervaringen op het gebied van verslaving of psychiatrie geven aan het moeilijk te vinden om hun ervaringsdeskundigheid een duidelijke en volwaardige plek te geven in hun werk. Veel zorgorganisaties moeten wennen aan het idee dat ook zorgprofessionals ervaringsdeskundig kunnen zijn. Deze zorgprofessionals hebben behoefte aan kennis en praktische handvatten zodat zij hun ervaringsdeskundigheid goed kunnen benutten. In dit praktijkgerichte onderzoeksproject wordt samengewerkt tussen Windesheim en hogeschool Utrecht en vier grote zorginstellingen (GG-Net, RIBW-GO, MEE-IJsseloevers en Trajectum), met cliëntenpopulaties met complexe problematiek. De centrale onderzoeksvraag luidt: Op welke manier kan de ervaringsdeskundigheid van zorgprofessionals een bijdrage leveren aan het persoonlijk en maatschappelijk herstel van mensen met psychiatrische problemen en verslaving? Doelstelling van dit project is het opdoen van nieuwe kennis waarmee zorgprofessionals hun ervaringsdeskundigheid op een professionele en effectieve manier kunnen inzetten. Het onderzoek beoogt hiermee bij te dragen aan het bestrijden van de participatieachterstand van mensen met verslavings- en psychiatrische problemen. Dit project levert naast praktijkverbetering producten voor zorg en onderwijs: handleidingen voor zorgprofessionals-ervaringsdeskundigen (in opleiding); kennis over duurzame positionering en kwalitatieve borging van ervaringsdeskundigheid en tot slot een verzameling inspirerende, gevalideerde exemplarische voorbeelden van de bijdrage van ervaringsdeskundigheid van zorgprofessionals.
Door COVID-19 crisis zijn er extra uitdagingen om de verdere doorontwikkeling van het praktijkgerichte onderzoek en de onderliggende infrastructuur en professionalisering kwalitatief en kwantitatief te realiseren. De Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN) zet de IMPULS 2020 middelen in om de rol van het praktijkgericht onderzoek hierin te bestendigen en versterken. Het betreft een academie overstijgende aanvraag. Het beschikbare budget vanuit de regeling bedraagt 550.000 euro en zal in 2021 via twee lijnen worden ingezet: 1. Netwerk- en visievorming Dit richt zich op de versterking van de strategische netwerkvorming en samenhang overstijgend aan de zwaartepunten als focus gebieden voor de samenwerking onderwijs, onderzoek en werkveld (deels is hier aandacht voor de ontwikkeling en samenwerking bij regelingen als SPRONG of MMIP). Dit moet leiden tot het ontwikkelen van een meerjarige roadmap SLIM, SCHOON & SOCIAAL (S3). De regie ligt bij dit deel bij het zwaartepunt management. (Sustainable Energy & Environment (SEE), Smart Region en Health). 2. Professionalisering onderzoeksondersteuning Dit gedeelte betreft het vervolg op het project professionalisering onderzoeksondersteuning en richt zich (in lijn met het nationale project DCC) op de doorontwikkeling van: datastewardship, FAIR data & open access, ICT kennisinfrastructuur en communicatie rondom onderzoek en ondersteuning, verdere ontwikkeling van een Open Science Platform en voorbereiding op een HAN Open Access Fonds. Dit deel zal vanuit Services Onderwijs, Onderzoek en Kwaliteitszorg gecoördineerd worden. Middels deze inzet geeft de HAN een extra stimulans aan de strategische samenwerking en de verdere ontwikkeling van een consistente en herkenbare onderzoeksprogrammering en -ondersteuning.
