Analyse the results from a representative selection of the supply chain studies for school feeding programmes in Kenya, Ghana and Mali, and make specific suggestions for interventions that can efficiently include SHF in the supply chains.
Climate change is undermining the importance and sustainability of cooperatives as important organizations in small holder agriculture in developing countries. To adapt, cooperatives could apply carbon farming practices to reduce greenhouse gas emissions and enhance their business by increasing yields, economic returns and enhancing ecosystem services. This study aimed to identify carbon farming practices from literature and investigate the rate of application within cooperatives in Uganda. We reviewed scholarly literature and assed them based on their economic and ecological effects and trade-offs. Field research was done by through an online survey with smallholder farmers in 28 cooperatives across 19 districts in Uganda. We identified 11 and categorized them under three farming systems: organic farming, conservation farming and integrated farming. From the field survey we found that compost is the most applied CFP (54%), crop rotations (32%) and intercropping (50%) across the three categorizations. Dilemmas about right organic amendment quantities, consistent supplies and competing claims of residues for e.g. biochar production, types of inter crops need to be solved in order to further advance the application of CFPs amongst crop cooperatives in Uganda.
MULTIFILE
Duurzaamheidsbalans: verschillende onderzoeksrapporten laten zien dat Europese grondstoffen voor eiwit in veevoer milieuvriendelijker zijn dan soja uit Zuid-Amerika. Het is daarom vanuit milieu-oogpunt wenselijk om meer regionaal geteeld eiwitrijk veevoer te gebruiken in Nederland.Ketenaanpak: De Raad meent dat voor het oplossen van de geïdentificeerde knelpunten een ketenaanpak essentieel is. Niet slechts één partij heeft de oplossing. Momenteel ontbreekt verbinding en kennis in de keten. Voor deze verbinding is het nodig dat alle betrokken partijen met elkaar open het gesprek aangaan en elkaar betrekken bij het oplossen van ieders knelpunten.Voornaamste knelpunten 1. HANDEL: Door afspraken zoals Blair House agreement en GATT is eiwit van buiten de EU goedkoop en is een achterstand opgelopen in kennis over en ervaring met Europese eiwitteelt. 2. TEELT: De teelt van eiwitgewassen is relatief onbekend bij Nederlandse boeren, rassen zijn verouderd of onvoldoende beschikbaar en het saldo is in veel gevallen nog te laag, waarbij positieve effecten onbekend of ondergewaardeerd zijn.3. VERWERKING en 4. SCHAAL: Regionaal eiwitrijk veevoer is onvoldoende beschikbaar, vooral omdat verwerkingsmogelijkheden nog beperkt zijn en de kleinere schaal extra kosten met zich mee brengt. Dit maakt tevens investeringen onaantrekkelijk.5. MARKT: Regionaal geteeld eiwit leidt als gevolg van een hogere kostprijs tot duurder veevoer. Het halen van een meerprijs bij de consument voor producten geproduceerd met regionaal veevoer lukt (nog) niet, mede omdat er onvoldoende bewustzijn is over de problematiek. Maatschappelijke organisaties, retail en de overheid spelen hierin een rol.