Op verzoek van de Woningstichting St Joseph te Almelo is onderzoek gedaan naar de aard en omvang van overlast en onveiligheidsgevoel, zoals die worden ervaren door bewoners van de Cityflat gelegen in het centrum van Almelo. Dit rapport omvat het resultaat ven een in december 2011 afgenomen bewonersenquête en gesprekken die zijn gevoerd met vertegenwoordigers van de politie, TACTUS, SCOOP en St Joseph. Tot slot worden de resultaten van een schouw van de Cityflat getoond. Dit rapport wordt afgesloten met een beschouwing over verschillende typen maatregelen die genomen kunnen worden om overlast en onveiligheidsgevoel te verminderen.
MULTIFILE
Ruim tweehonderd basisschoolleerlingen tekenden een kaart van een plek in hun directe omgeving die ze belangrijk vinden (zie Geografie november/december). Met veertien kinderen gingen we daarover in gesprek. Ook liepen alle leerlingen in groepjes door de buurt, maakten foto’s en deden suggesties voor verbeteringen. Stap 2 in een onderzoek om ze met meer kennis, kunde en gevoel van verantwoordelijkheid te betrekken bij de eigen omgeving.
LINK
Inwoners van Schiedam voelen zich relatief vaak onveilig in de eigen woonbuurt. De lokale Veiligheidsindex 2019 liet zien dat dit gevoel van onveiligheid van 2017 op 2019 nog weer verder was toegenomen. Het gemeentebestuur van Schiedam vroeg het lectoraat Publiek Vertrouwen in Veiligheid te onderzoeken wat dit gevoel van onveiligheid veroorzaakt en waar aanknopingspunten liggen voor verbetering. In het onderzoeksrapport wordt geconcludeerd dat het zinvol én mogelijk is werk te maken van de verbetering van de veiligheidsbeleving in Schiedam. Het laat echter ook zien dat quick fixes niet voorhanden zijn: verbetering is slechts haalbaar met een intensieve, fundamentele aanpak, gericht op het brede palet aan factoren dat van invloed is gebleken. Zo’n aanpak vereist een lange adem. Een zichtbare, doortastende aanpak van de belangrijkste ‘signal places’ is echter wél op kortere termijn te realiseren. Dit zal de Schiedammers ook duidelijk maken dat het het gemeentebestuur ernst is om de veiligheidsbeleving te verbeteren.
Er zijn meerdere bewezen effectieve manieren om de huid te beschermen tegen UV-straling en daarmee het risico op huidkanker te verlagen. Dit zijn het dragen van beschermende kleding, schaduw creëren en de huid regelmatig insmeren met zonnebrandcrème. De doelgroepen die het meeste risico lopen op huidkanker zijn jongeren, zonnebank-gebruikers, sporters en buitenwerkers. Naast deze doelgroepen lopen hangjongeren ook meer risico, ook wel buitenlopers genoemd. Het Huidfonds heeft aangegeven dat voor de doelgroep buitenwerkers er passende aanpak dient te komen en dat huidige campagnes hier niet direct bij aansluiten. Vanuit welzijnsorganisatie Wijkz blijkt dat doelgroep buitenlopers ook niet via de reguliere kanalen worden bereikt. Huidkankerpreventie bij buitenwerkers en buitenlopers vraagt om een collectieve aanpak met een rol voor zowel GGD, werkgevers, werknemers, welzijnswerk, opleidingen, beroepsverenigingen als huidtherapeuten. Het uiteindelijke doel van het PD-traject is het risico op huidkanker verlagen door bewustwording te creëren en gedragsverandering te bewerkstelligen. Voor de veranderaanpak ligt de focus op het ontwerpen van een gerichte publiekscampagne voor buitenwerkers en het creëren van fysieke aanpassingen, waarbij gedragsverandering bij de buitenwerkers nodig is. Bij deze aanpak wordt gebruik gemaakt van het Double-Diamond model. De buitenwerkers en buitenlopers, zijn zich na afloop van het PDtraject bewust van hun verhoogde risico op huidkanker en dat het kan leiden tot een langdurig zorgtraject met een risico op overlijden. Daarnaast weten zij hoe zij zichzelf kunnen beschermen tegen langdurige blootstelling aan UV en passen dat toe. Ook in de opleidingen voor toekomstige buitenwerkers is er aandacht voor zelfzorg, risico’s van buitenwerken en het nemen van preventieve maatregelen om de UV-blootstelling te verminderen.
