Met ingang van de Omgevingswet op 1 januari 2024 wordt de ruimtelijke ordening geregeld doormiddel van de omgevingsplannen. Gemeenten hebben tot 2032 om over te stappen op het Digitale Stelsel Omgevingswet (DSO) en om een definitief omgevingsplan op te stellen. Nu is Archeologie Deventer, net als andere gemeenten zoals Leiden en Amersfoort, bezig met het voorbereiden van alle data en kaartmateriaal met betrekking tot het culturele erfgoed. Deze zullen samen met de omgangsregels overgezet worden naar het definitieve omgevingsplan. Dit project betreft een data-analyse, van de benodigde data, en een onderzoek naar de Omgevingswet en de DSO met betrekking tot het gereedstellen van de data en wat de eisen hieraan zijn. Aan het hand van dit onderzoek kan er antwoord gegeven worden op de hoofdvraag “Wat is een efficiënte manier om het proces van database naar erfgoedkaart met FME in te richten binnen de kaders van de Omgevingswet?”. Aan de hand van deze resultaten is er een gegevensmodel opgesteld, in het programma FME, dat alle datatabellen automatisch kan inlezen en omzetten tot complete kaartlagen voor de erfgoedkaart waar alle kaarten worden voorbereid.
MULTIFILE
Uit de Inleiding De Hogeschool van Utrecht heeft sinds september 2002 de leerstoel Monumentenzorg in de Praktijk. In de monumentenzorg en het restauratiebedrijf bestaat ongerustheid over de instroom van gekwalificeerd personeel op de restauratiegroeimarkt. De instelling van de leerstoel bij een hogeschool duidt op een praktische oriëntatie. Wat is "monumentenzorg in de praktijk"? Ik begin mijn betoog met de toenemende uitbreiding en verschuiving van het vakgebied, vervolgens vertel ik over de kennisbehoefte in de restauratiepraktijk en licht u ten slotte in over de opzet van restauratieonderwijs in Utrecht.
MULTIFILE
De wereld van het onroerende erfgoed is lange tijd een wereld van verregaande specialisering geweest. Maar sinds de jaren tachtig is er meer aandacht voor een integrale aanpak, waarbij erfgoed één van de factoren is in gebiedsontwikkeling en bij kan dragen aan een duurzame leefomgeving. Meer recent is er een toegenomen belangstelling voor het narratief, het verhaal van een plek. Erfgoed als deel van een maatschappelijk proces met aandacht voor burgerparticipatie en co-creatie. Deze nieuwe benadering vraagt om nieuwe werkwijzen en tools, andere competenties en misschien ook wel – naast de traditionele monumentenzorgers – andere professionals. In gebiedsontwikkeling spelen zowel fysieke en economische als maatschappelijke motieven een rol. Erfgoedzorg in de ruimtelijke ontwikkeling is van oudsher gericht op beheer en behoud van fysieke objecten; voor de cultuurhistorische en bouwkundige waardering zijn verschillende instrumentaria ontwikkeld. Dat erfgoed van economische waarde in gebiedsontwikkeling kan zijn, is afgelopen decennia in diverse projecten inmiddels ook aangetoond. Recent is ook de aandacht voor de maatschappelijke betekenis van erfgoed in gebiedsontwikkeling. Dit onderzoek richt zich op de vraag hoe de deze verschillende waarden gewogen kunnen worden.
