Een competent NT2-docent houdt ontwikkelingen in zijn/haar vakgebied bij: professionaliseren is een must. Wanneer onderwijsprofessionals kennisnemen van inzichten uit onderzoek over wat werkt (en wat niet), kunnen zij hun onderwijs ‘evidence-informed’ vormgeven en vernieuwen. Dat vereist natuurlijk wel dat docenten weten wat werkt en daarvoor is toegang tot wetenschappelijke kennis nodig. Internationaal onderzoek laat echter zien dat het professionals in de onderwijspraktijk vaak schort aan tijd en middelen om kennis te nemen van de nieuwste wetenschappelijke inzichten. Een gevolg daarvan zou kunnen zijn dat het onderwijs te weinig vernieuwt en/of dat vernieuwingen die wel plaatsvinden niet evidence-informed zijn. De onderwijsinspectie concludeerde recent dat het lerend vermogen van het onderwijs inderdaad relatief klein is in vergelijking met andere disciplines, en dat onderwijsvernieuwing te weinig systematisch plaatsvindt en onvoldoende duurzaam is (Inspectie van het onderwijs, 2019). Daar zijn ongetwijfeld vele redenen voor, maar één ervan is dat de afstand tussen onderwijs en onderzoek vrij groot is. Er vindt nog weinig kennisdeling plaats tussen wetenschap en de onderwijspraktijk in vergelijking met sommige andere disciplines.
Onderzoek naar voorwaarden die succesvolle ontwikkeling en implementatie van honoursprogramma’s (HP’s) ondersteunen is nog schaars. In dit onderzoek zijn kenmerken in kaart gebracht om een succesvolle implementatie van HP’s te bevorderen. In eerste instantie is vanuit de literatuur een raamwerk opgezet met ontwerpprincipes voor HP’s. Dit raamwerk vormt de basis voor het vervolgonderzoek. Middels gestructureerde interviews en documentenanalyse, zijn de HP’s (n=8) binnen Saxion gescand en beschreven. Vervolgens zijn vragenlijsten afgenomen onder alle betrokken studenten (n=112) en docenten (n=29) om hun meningen, ervaringen en verwachtingen van de HP’s te inventariseren. De conclusies worden eerst per HP geformuleerd en vervolgens, waar mogelijk en wenselijk, overkoepelend over alle Saxion HP’s.
MULTIFILE
This study was explorative in nature and aimed at in-depth understanding of the personal resources students use to reach self-defined success. To gain an in-depth understanding of personal resources that benefit students’ performance in the demanding context of honors education, we used qualitative methods.Becoming successful in higher education demands a lot from students. Considering the Job Demands-Resources (JD-R) model, a model that is also applicable in education because of the similarities between work and study, it is expected that personal resources help students succeed in demanding situations. In this study, we explored which personal resources benefit students’ performance in the demanding context of honors education. Using a preparatory digital questionnaire and semi-structured interviews, we asked 13 honors students of three Dutch Universities of Applied Sciences which personal resources had helped them to achieve success. The results suggest that the personal resources used varied among honors students. The most frequently mentioned resources could be grouped around five themes: self-directiveness, inquiry-mindedness, perseverance, social involvement, and motivation. Especially resources in the themes self-directiveness, inquiry-mindedness and perseverance were perceived as important facilitators for educational success, like passing exams. The outcomes of this study may inform interventions to help students develop personal resources needed to handle high educational demands. Further research is needed to identify the most effective interventions.
MULTIFILE
