As people age, physiological changes affect their thermal perception, sensitivity and regulation. The ability to respond effectively to temperature fluctuations is compromised with physiological ageing, upsetting the homeostatic balance of health in some. As a result, older people can become vulnerable at extremes of thermal conditions in their environment. With population ageing worldwide, it is an imperative that there is a better understanding of older people’s thermal needs and preferences so that their comfort and wellbeing in their living environment can be optimised and healthy ageing achieved. However, the complex changes affecting the physiological layers of the individual during the ageing process, although largely inevitable, cannot be considered linear. They can happen in different stages, speeds and intensities throughout the ageing process, resulting in an older population with a great level of heterogeneity and risk. Therefore, predicting older people’s thermal requirements in an accurate way requires an in-depth investigation of their individual intrinsic differences. This paper discusses an exploratory study that collected data from 71 participants, aged 65 or above, from 57 households in South Australia, over a period of 9 months in 2019. The paper includes a preliminary evaluation of the effects of individual intrinsic characteristics such as sex, body composition, frailty and other factors, on thermal comfort. It is expected that understanding older people’s thermal comfort from the lens of these diversity-causing parameters could lead to the development of individualised thermal comfort models that fully capture the heterogeneity observed and respond directly to older people’s needs in an effective way. (article starts at page 13)
MULTIFILE
This chapter reports on the findings of a research project aimed at investigating the actual thermal environment of the housing of older occupants (aged 65 or over) in South Australia. The study documented their thermal preferences and behaviours during hot and cold weather and relationships to their well-being and health. Information was collected in three phases, a telephone survey, focus group discussions and detailed house environmental monitoring that employed an innovative data acquisition system to measure indoor conditions and record occupant perceptions and behaviours. The research covered three climate zones and extended over a nine-month period. The detailed monitoring involved a total of 71 participants in 57 houses. More than 10,000 comfort/well-being questionnaire responses were collected with more than 1,000,000 records of indoor environmental conditions. Analysis of the data shows the relationships between thermal sensation and self-reported well-being/health and the various adaptive strategies the occupants employ to maintain their preferred conditions. Findings from the research were used to develop targeted recommendations and design guidelines intended for older people with specific thermal comfort requirements and more broadly advice for architects, building designers and policymakers. Original publication at: Routledge Handbook of Resilient Thermal Comfort Chapter 7: https://doi.org/10.4324/9781003244929-10
MULTIFILE
In 2004 the first adaptive thermal comfort guideline was introduced in the Netherlands. Recently a new, upgraded version of this ISSO 74 (ATG) guideline has been developed. The new requirements are hybrid in nature as the 2014 version of the guideline combines elements of traditional non-adaptive comfort standards with elements of adaptive standards. This paper describes the new guideline and explains the rationale behind it. Also changes in comparison with the original 2004 version and issues related to performance verification are discussed. The information presented in this paper can be used by others (other countries) as inspiration material for other new adaptive comfort guidelines and standards.
DOCUMENT
In het project “ADVICE: Advanced Driver Vehicle Interface in a Complex Environment” zijn belangrijke onderzoeksresultaten geboekt op het gebied van het schatten van de toestand en werklast van een voertuigbestuurder om hiermee systemen die informatie geven aan de bestuurder adaptief te maken om zo de veiligheid te verhogen. Een voorbeeld is om minder belangrijke informatie van een navigatiesysteem te onderdrukken, zolang de bestuurder een hoge werklast ervaart voor het autorijden en/of belangrijke informatie juist duidelijker weer te geven. Dit leidt tot een real-time werklast schatter die geografische informatie meeneemt, geavaleerd in zowel een rijsimulator als op de weg. In de ontwikkeling naar automatisch rijden is de veranderende rol van de bestuurder een belangrijk (veiligheids) onderwerp, welke sterk gerelateerd is aan de werklast van de bestuurder. Indien rijtaken meer geautomatiseerd worden, wijzigt de rol van actieve bestuurder meer naar supervisie van de rijtaken, maar tevens met de eis om snel en gericht in te grijpen indien de situatie dit vereist. Zowel deze supervisie als interventietaak zijn geen eenvoudige taken met onderling een sterk verschillende werklast (respectievelijk lage en (zeer) hoge werklast). Of een goede combinatie inclusief snelle overgangen tussen deze twee hoofdtaken veilig mogelijk is voor een bestuurder en hoe dit dan het beste ondersteund kan worden, is een belangrijk onderwerp van huidig onderzoek. De ontwikkeling naar autonoom rijden verandert niet alleen de rol van de bestuurder, maar zal ook de eisen aan het rijgedrag van het voertuig beïnvloeden, de voertuigdynamica. Voor de actieve bestuurder kunnen snelle voertuigreacties op bestuurdersinput belangrijk zijn, zeker voor een ‘sportief’ rijdende bestuurder. Indien dit voertuig ook automatische rijtaken moet uitvoeren, kan juist een meer gelijkmatig rijgedrag gewenst zijn, zodat de bestuurder ook andere taken kan uitvoeren. Dit stelt eisen aan vertaling van (automatische) input naar voertuigreactie en aan de voertuigdynamica. Mogelijk wil zelfs een sportieve bestuurder een meer comfortabel voertuiggedrag tijdens automatisch rijden. Eveneens voor deze twee voertuigtoestanden, menselijke of automatische besturing, moet gezocht worden naar een goede combinatie inclusief (veilige) overgangen tussen deze twee toestanden. Hierbij speelt de werklast en toestand van de bestuurder een doorslaggevende rol. In de geschetste ontwikkelingen in automatisch rijden kunnen de onderzoeksresultaten van ADVICE een goede ondersteuning bieden. Veel van deze ontwikkelingen worstelen met het schatten van de werklast van de bestuurder als cruciaal (veiligheids) aspect van automatisch rijden. De ADVICE resultaten zijn echter gepresenteerd voor beperkt publiek en gepubliceerd op conferenties, waarvan de artikelen veelal slechts tegen betaling toegankelijk zijn. Daarnaast zijn dergelijke artikelen gelimiteerd in aantal pagina’s waardoor de over te dragen informatie beperkt is. Om een betere doorwerking van ADVICE aan ‘iedereen’ te realiseren en tevens de mogelijkheden hiervan in de toekomst van automatisch rijden te plaatsen, willen wij top-up gebruiken om hierover een artikel te schrijven en dit in een peer-reviewed Open Access tijdschrift online toegankelijk te maken. Hierdoor wordt de informatie voor iedereen, gratis toegankelijk (open access), is de inhoud uitgebreider aan te geven (tijdschriftartikel) en is de inhoud en kwaliteit goed en relevant voor het vakgebied (peer-reviewed).
A feeling of worry, anxiety, loneliness and anticipation are commonplace in both medical and non-medical arenas such as elderly care. An innovative solution such as the ‘simple and effective’ comfyhand would offer better patient care and improved care efficiency with a high chance of long-term, economic efficiency. ComfyHand is a start-up in the healthcare sector that aims to develop sustainable products to improve patient wellbeing in healthcare settings. It does this by emulating the experience of holding a hand which gives the person comfort and support in moments where real human contact is not possible. Right now the comfyhand is in the development phase, working on several prototypes for test trials in elderly care and hospitals. In this project we want to explore the use of 3D printing for producing a comfyhand. Desired properties for the prototype include optimal heat transfer, softness, regulation of sweat, durability and sustainability. The goal of this study is to develop a prototype to test in a trial with patients within Envida, a care centre. The trial itself is out of scope of this project. This proposal focuses on researching the material of choice and the processability. Building on knowledge gained in a previous Kiem GoChem project and a Use Case (Shape3Dup) of a currently running Raak MKB project (Enlighten) on 3D printing of breast prostheses, several materials, designs and printing parameters will be tested.
-Chatbots are being used at an increasing rate, for instance, for simple Q&A conversations, flight reservations, online shopping and news aggregation. However, users expect to be served as effective and reliable as they were with human-based systems and are unforgiving once the system fails to understand them, engage them or show them human empathy. This problem is more prominent when the technology is used in domains such as health care, where empathy and the ability to give emotional support are most essential during interaction with the person. Empathy, however, is a unique human skill, and conversational agents such as chatbots cannot yet express empathy in nuanced ways to account for its complex nature and quality. This project focuses on designing emotionally supportive conversational agents within the mental health domain. We take a user-centered co-creation approach to focus on the mental health problems of sexual assault victims. This group is chosen specifically, because of the high rate of the sexual assault incidents and its lifetime destructive effects on the victim and the fact that although early intervention and treatment is necessary to prevent future mental health problems, these incidents largely go unreported due to the stigma attached to sexual assault. On the other hand, research shows that people feel more comfortable talking to chatbots about intimate topics since they feel no fear of judgment. We think an emotionally supportive and empathic chatbot specifically designed to encourage self-disclosure among sexual assault victims could help those who remain silent in fear of negative evaluation and empower them to process their experience better and take the necessary steps towards treatment early on.
