Deze afscheidsrede van Frank de Jong verwondert zich over de sterke impact van (directe) instructie in het onderwijs en de daarmee samenhangende gerichtheid op het individuele leren. Om een antwoord te vinden op die verwondering put de rede uit de filosofe Hannah Arendt en haar analyse van de menselijke conditie, de vita activa. Arendt onderscheidt drie menselijke activiteiten: arbeid, werken, spreken en handelen. Arbeid gaat over het voorzien in basisbehoeften en het creëren van een ‘thuis’ met anderen waar het goed toeven is. Werken heeft te maken met het creëren van talen en cultuur en daarmee een kunstmatige wereld. Spreken en handelen omvatten het organiseren van de samenleving en politiek bedrijven. Door het leren en onderwijs te koppelen aan de vita activa komt een beeld naar voren van een onderwijs dat zich voornamelijk richt op arbeid en werken, met een sterke nadruk op (directe) instructie en het aanleren van vaardigheden en kennis. Het spreken en handelen, het ontwikkelen van ideeën en het samenwerken aan een betere wereld, blijven vaak onderbelicht in het onderwijs. Directe instructie mag dan wel efficiënt zijn in het steeds meer geïndustrialiseerde onderwijs met eindtermen en managerial KPI’s, het is niet effectief in het licht van het de totale ontwikkeling als mens. Dit pleit voor meer ruimte te creëren voor idee-ontwikkeling, co-creatie, kennisopbouw en dialoog in het onderwijs. Een onderwijstransitie van een 'belief mode' van leren naar een 'design mode' van leren met de nodige infrastructurele verandering op verschillende niveaus die zo’n transitie vereist. Er is een groeiend bewustwording nodig dat de huidige rol en wijze van leren in het onderwijs en in (school)organisaties onvoldoende bijdraagt aan de oplossingen van de huidige complexe uitdagingen in onze samenleving. Een bredere en diepere benadering van leren in het onderwijs, waarbij niet alleen kennisoverdracht en vaardigheden worden benadrukt, maar ook het ontwikkelen van ideeën, samenwerking en dialoog centraal staan is noodzakelijk, zodat er ruimte is om spreken en handelen te ontwikkelen opdat mensen af en toe uit de rij te stappen om een beter ‘thuis’ te realiseren. Dit doe je niet in je eentje maar in cocreatie met anderen samen en dat moet je (stimu)leren.
DOCUMENT
Dit spel is tot stand gekomen in samenwerking met studenten van de master Talent Development & Creativity Rijksuniversieit Groningen (Maleah Knevel en Emma Kok), studenten van de Pabo Hanzehogeschool Groningen (Matthijs Smid, Jason Engbers, David Veen, Milan Kingma) en van Toegepaste Psychologie Hanzehogeschool Groningen (Thrisa de Vries).
MULTIFILE
1e alinea column: Life happens to you while you are busy making other plans, J. Lennon Hoe komen succesvolle innovaties in de internettijd tot stand? Toeval, geluk, reputatie en timing blijven een rol spelen, maar social media en 24*7 wereldwijd verbonden maken het spel wel anders dan vroeger.
LINK
1e alinea column: "Een mens heeft twee oren en één mond om twee keer zoveel te luisteren dan te praten,"- Confucius. Internet dwingt organisaties tot echt luisteren, omdat samenwerken anders te duur wordt. In de 'digital age' gaat het daarom over het bouwen van ecosystemen, 'to share is to gain', en over snel herkennen van nieuwe routes, nieuwe mensen om mee samen te werken, nieuwe combinaties en nieuwe kansen die komen en gaan. "Life is happening to you while you are busy making other plans," zei John Lennon.
LINK
1e alinea column: “Revolution doesn’t happen when society adopts new technology. It happens when society adopts new behaviors”. Clay Shirky, 2008 Sociale media maken het nog gemakkelijker zo’n volle agenda te hebben. Mailtjes, tweets, status updates, direct messages, etc sturen en elkaar bezig houden is namelijk zo gemakkelijk en vraagt zo weinig tijd! Hoeveel collega’s houd jij bezig? En wat levert dat op? Heb je je dat wel eens afgevraagd? Volgens mij moeten wij ons daarom nu echt afvragen waarom wij dat doen en waarom we allemaal die volle agenda’s hebben. Waarom laten we dat gebeuren. Waarom sjouwen we maar van overleg naar overleg? Waarom blijven we al die berichtjes maar lezen en beantwoorden? Zijn volle agenda’s een teken dat we “nodig” zijn? Geven lege agenda’s ons te weinig structuur in onze werkweek? Of een ongemakkelijk gevoel en blijven we daarom gewoon in de vakantie ook onze zakelijke e-mail lezen? Wat in jouw werk geeft jou betekenis?
LINK
Hoofdstuk 10 in HRM Heden en Morgen. Dit hoofdstuk is geschreven vanuit de overtuiging dat een gemeenschappelijke taal en begrip van people analytics, evenals enkele basale wetenschappelijke principes waarop het gestoeld is, het jonge vakgebied in de praktijk naar een hoger niveau kunnen tillen. En daarmee de (toekomstige) HRM-professionals werkzaam op en rondom dit uitdagende thema in staat kunnen stellen (nog meer) impact te maken in hun organisatie. Het primaire doel van dit hoofdstuk is om de (toekomstige) professional die dit leest, aan het denken te zetten. Dit kan betekenen inspireren, verwarren, of duiden. Maar ook aanzetten tot het concreet aan de slag gaan met people analytics in de eigen organisatie, op de grens van wetenschap en praktijk, because that’s where the magic happens.
DOCUMENT
Een lezing gehouden op de opleiding Creatieve Therapie over het woord Ludiek. De vraag was indertijd (1984) of deze opleiding zich met benamingen als muzisch ludisch diende te gaan afficheren. De auteur was van mening dat dit niet zo voor de hand lag. Het is tevens een aardige studie naar de etymologie (eigenlijk meer de sociogenese) van ludiek. En passent komen we te weten wat de toenmalige opleidingsvereisen waren: "Heerkens meldt voor het ludisch (genoemde) vak muziek, dat de leerlingen 75 liedjes goed moesten kunnen zingen en deze zowel met behulp van zelf vervaardigde instrumenten kunnen begeleiden, alsook kunnen meespelen met grammofoonplaatjes die harmonisch op die liedjes aansloten (bedenk wel, dit waren eindexameneisen."
DOCUMENT
'Napoleon voor dummies' is een erg slecht boek. Zonder geschiedskritische houding wordt een veel te rooskleurig beeld van de megalomane dictator opgehangen.
DOCUMENT
Het is geen toeval dat de Repair Cafés populair zijn en dat YouTube video’s met tips voor het repareren van spullen vaak worden bekeken. Repareren scheelt je natuurlijk in je portemonnee, het geeft voldoening en trots, zo laten bijvoorbeeld de vrolijke video’s van Rob Hoevenaars zien. Daar zit ook een interessante filosofische kant aan. Het lijkt wel of we steeds meer ‘in ons hoofd leven’, opgeslokt door het online bestaan. De nauwgezette en liefdevolle aandacht voor een tastbaar ‘ding’, bijvoorbeeld tijdens het repareren, of zelfs alleen maar het oppoetsen, kan ons daar weer uit halen. Richard Sennett beschrijft dat prachtig in zijn boek ‘The Craftsman’, hoewel hij het veel breder trekt richting de voldoening en trots die mensen uit ambachtelijk werk halen.
DOCUMENT
De aanpak van de crimefighters vanaf 2002 heeft gewerkt als een speer. De veiligheidsbeleving van de burgers is enorm toegenomen. Maar de samenleving is nu veel complexer en we kampen met andere problemen, aldus lector Veiligheidsbeleving Marnix Eysink Smeets. “Het is tijd voor een nieuw verhaal.”
LINK
