Interprofessional Education (IPE) as a preparatory stage for Interprofessional collaboration (IPC) is overlooked in some low-and middle-income countries, including Indonesia. One of the driving forces behind IPC is the development of Interprofessional Identity (IPI), which has yet to be assessed in the Indonesian context. Our study aims were translating and culturally adapting the Extended Professional Identity Scale (EPIS) and confirming its construct validity. We invited third-year students from three programs (medicine, nursing, and dietetics) without previous IPE experience to participate in the study. Using Confirmatory Factor Analysis (CFA), we examined the construct validity, analyzed internal consistency, and conducted a Kruskal–Wallis test to identify variations across professions. Of 513 students approached, 335 participated (response rate 65.3%). The CFA showed factor loadings ranging between.59 and.86, while correlations among subscales varied from.55 to.86. All five goodness-of-fit indices were sufficient. The internal consistency of subscales interprofessional belonging, commitment, and beliefs was.82,.84 and.87, respectively, and.90 for the overall scale. Interprofessional belonging and commitment were different among various students (p-value =.009 and.004) and the dietetics students had lower scores than other students. The Indonesian EPIS (EPIS-RI) demonstrated reliability and construct validity.
DOCUMENT
Civil society as a social sphere is constantly subjected to change. Using the Dutch context, this article addresses the question whether religiously inspired engagement is a binder or a breakpoint in modern societies. The author examines how religiously inspired people in the Netherlands involve themselves in non-governmental organizations (NGOs) and voluntary activities. Religious involvement and social engagement in different European countries are compared and discussed. In addition, the author explores the models of civil society and applies these to both the Christian and Islamic civil society in the Netherlands. Using four religious ‘identity organizations’ as case studies, this article discusses the interaction of Christian and Islamic civil society related to secularized Dutch society. The character and intentions of religiously inspired organizations and the relationship between religious and secular involvement are examined. This study also focuses on the attitude of policymakers towards religiously inspired engagement and government policy on ‘identity organizations’ in the Netherlands.
DOCUMENT
Wat is de beroepsidentiteit van sociaal werk, wat behoort zij te zijn? Sociaal werk wordt wel omschreven als een professie maar ook als een ambacht, vaak zonder duidelijk onderscheid tussen en wellicht zelfs door impliciete gelijkstelling van deze kwalificaties. Met behulp van de ideaaltypische benadering kan echter worden aangetoond dat deze twee typen beroepen niet alleen veel overeenkomsten delen maar ook op enkele punten fundamenteel van elkaar verschillen. Op basis van het werk van Freidson (2001) en Sennett (2008) kan worden aangetoond dat het ideaaltypische doel van professies het realiseren van een abstracte waarde (zoals rechtvaardigheid) is, terwijl ambachten gericht zijn op het manipuleren van concrete materialen (bijvoorbeeld steen). Bijgevolg zijn (enkel) professies beroepen met een morele identiteit. In alle zelfdefinities van sociaal werk is deze morele identiteit, deze humanitaire kern aanwezig (zie bv. IFSW, NVMW). Daarom moet sociaal werk worden beschouwd als een professie en niet als een ambacht. Dit is niet louter een academische discussie maar beïnvloedt bijvoorbeeld de positie van dit beroep in de samenleving, zoals aan de hand van de ministeriële richtlijnen betreffende Welzijn Nieuwe Stijl kan worden geïllustreerd.
DOCUMENT
Professional development of teacher educators is an important topic, because teacher educators need to maintain and enhance their expertise in order to educate our future teachers (Kools & Koster, n.d. ; Dengerink, Lunenberg & Kools, 2015). How do teacher educators fulfil this task, especially within the hectic timeframe of everyday work? I asked four colleges to participate in a group to share their experiences, actions or behaviour in the organisation about their development in their profession of being a teacher educator. My purpose is to bring awareness and movement into that group. My research focusses on teacher educators in a large teacher education department in the Netherlands and the opportunities for action available to them. During this study we are currently creating a learning environment in which mutual cooperation increases the learning potential of all participants. In this group participants take or make time to learn, giving words to their scopes . Researcher and participants discuss and explore on the basis of equality, reciprocity and mutual understanding. By deploying methods borrowed from ‘Appreciative Inquiry’(Massenlink et al., 2008) the enthusiasm of a study group is raised and the intrinsic motivation of the participants stimulated. Our study group will convene three times. Its goal is to stimulate cooperation among teacher educators through optimisation of existing qualities, a method that could be described as empowerment, or a process of collective reinforcement ‘To learn’ involves experiencing that what one does really matters, as well as developing one’s own persona in the local community. Intervention, action, reflection and study group meetings alternate in the course of our research. In addition to audio and video recordings, data consists of reports drawn up on the basis of member checks. Data is analysed qualitatively by coding the interview texts and reports. After applying the codes, the researcher discusses the coding in a research group and with the participants of the study group (membercheck). Working collaboratively can offer learning challenges that catalyse growth as a professional, teacher educators become acquainted and approach each other from the perspective of their respective professional and functional responsibilities. This study offers perspectives for other teacher educators to recognize these possibilities in their own situation. Moreover the study offers a description of a way to organise collegial exchange. The research is related to the RDC professional development of teacher educators.
DOCUMENT
In veel onderzoeken naar en aanpakken in de energietransitie in Nederland, met name die waar bewonersinitiatieven een rol spelen, wordt vertrouwen als een belangrijke factor beschreven. In dit onderzoek wordt onderzocht welke bronnen van vertrouwen een rol spelen bij (de ontwikkeling) van lokale energie-initiatieven en hoe zich dat verhoudt tot de ontwikkeling van de technologie. Drie casussen (Terheijden (Traais Energie Collectief) en Den Haag, Vruchtenbuurt (Cooperatie Duurzame Vruchtenbuurt en Sterk op Stroom) zijn geanalyseerd op basis van de ANT-fasering: problematazation, interessement, enrollment en mobilization. Het is gebleken dat verschillende bronnen van vertrouwen en aspecten van techniek niet afhankelijk zijn van de fase in de netwerkontwikkeling maar als een constante in de drie geanalyseerde initiatieven zichtbaar zijn, het gaat om: • Mensen als bron van vertrouwen (Persoonlijke eigenschappen, Gedrag, Gedeelde normen en waarden/wereldbeeld) • Organisaties als bron van vertrouwen (Regels, Organisatie-Gedrag) • Het technische aspect learning to rethink: o Co-evolution o Discontinuous change o Multi-actor approach o Degree of organization o Long term view Bij de start van alle drie de initiatieven was er sprake van aansluiting zoeken bij bestaand vertrouwen in de lokale situatie. Dit is de basis van alle netwerkontwikkeling. Het succes van deze drie initiatieven zit juist in het verbinden van de bronnen van vertrouwen in mensen (hun persoonlijke eigenschappen, gedrag en wereldbeeld) en in de organisatie (organisatiegedrag) van het lokale energie-initiatief. Daarnaast is de vraag welke rol technologie speelt in relatie tot vertrouwen in de ontwikkeling van lokale energie initiatieven. Juist omdat het hierbij om de ontwikkeling van de energie initiatieven gaat en omdat hierbij sprake is van netwerkontwikkeling is gekozen voor ANT. Dit biedt de mogelijkheid om technologie als actor mee te nemen in de analyse van de ontwikkeling van het (energie initiatief) netwerk. Belangrijke vragen hierbij zijn; welke mogelijkheden van non human actoren worden toegepast en welke randvoorwaarden horen daarbij, bijvoorbeeld in de vorm van vereiste gedragsverandering van human actoren. Het uitgangspunt in deze studie is de transitie van fossiele naar hernieuwbare energie. Fossiele energie heeft een grote energie dichtheid en leent zich daarom goed voor actoren in de vorm van bulk technologieën, bijvoorbeeld in centraal opgestelde energiecentrales. Energieopwekking geconcentreerd en op afstand werkt vervreemdend en past niet meer goed in de huidige maatschappij (afnemend vertrouwen). Hernieuwbare energie kan ook in bulk-vorm worden toegepast, bijvoorbeeld in centraal opgestelde concentrated solar power plants op plaatsen met grote zonintensiteit. Hernieuwbare energie wordt echter vooral geassocieerd met decentrale opwekking. De decentrale energie opwekeenheden kunnen in modulaire systemen worden samengevoegd, en daar hangen specifieke voordelen aan voor end-users: de gemakkelijke toegankelijkheid en het beschikbare end-use potential. Dit vereist natuurlijk wel dat in het netwerk een geïntegreerd modulaire systeem wordt ontwikkeld. Dit kan alleen in een collectief, waardoor de human actors gedwongen worden samen te werken. Drie belangrijke processen hierbij zijn: formation of technical identity, configurational work en community building. Deze drie processen spelen een rol in de verschillende fasen van de netwerkontwikkeling. Daarnaast kunnen de genoemde technische learning to rethink aspecten over het geheel van de netwerkontwikkeling worden onderscheiden. In alle drie de bestudeerde casussen gaat het om decentrale modulaire energie systemen waarbij de toegankelijkheid is geborgd, maar waarbij het end-use potential alleen bij SoS centraal staat. Het geheel overziend leidt tot de conclusie dat technologie in collectieve vorm human actors dwingt tot samenwerking en dat daarbij vertrouwen tussen de actoren voorwaardelijk is. In alle drie de bestudeerde casussen wordt dit onderkend; het samenwerkingsproces wordt centraal gesteld en alle actoren worden betrokken (“iedereen doet mee”). Het feit dat het end-use potential bij Terheijden en Warm in de wijk nu niet centraal staat kan op termijn negatief uitpakken voor het vertrouwen, vooral als blijkt dat het achteraf niet gemakkelijk te realiseren is (lock in). In het algemeen kan over techniek nog het volgende worden gezegd. De geschiedenis heeft geleerd hoe human actors effectief om kunnen gaan met de actor techniek. Een belangrijke activiteit daarbij is ordening/structuur aanbrengen, en dit kan in verband worden gezien met organisaties als bron van vertrouwen (regels en organisatie-gedrag). In systeemkundige termen gaat het om; grenzen stellen, afbakenen, denken in materie-, energie- en informatiestromen, onderscheiden van functionaliteiten, input, output, opslag, omzetten, verbinden en regelen/besturen. In alle drie de bestudeerde casussen wordt deze ordening zorgvuldig toegepast, wordt informatie hierover gedeeld met alle actoren en worden alle actoren voldoende betrokken bij de besluitvorming. Dit draagt het bij aan vertrouwen bij alle actoren. Nog één keer terug naar het begrip “ontwikkeling”: De drie bestudeerde casussen hebben een unieke dynamiek en horizon, dit wordt vooral door de aard van de techniek beïnvloed. Sos loopt ver vooruit op de huidige stand van de techniek (en regelgeving) en is vooral een ICT-technische uitdaging, Terheijden en Warm in de wijk lopen in de pas met de techniek, maar moeten met de schop in de grond in een bestaande situatie. De manier waarop de drie organisaties bijbehorende problemen onderkennen en hiermee omgaan is een voorbeeld van organisaties als bronnen van vertrouwen. In de conclusie zijn de drie casussen als praktijkvoorbeelden beschreven. In Terheijden gaat het over de ontwikkeling van een warmtenetwerk voor het gehele dorp. Het wordt gebaseerd op hernieuwbare bronnen in de directe omgeving. Voor de initiatiefnemers en de bewoners is het belangrijk om “het zelf te gaan doen”. In Warm in de wijk gaat het ook over de ontwikkeling van een warmtenet, maar in dit geval in een woonwijk in Den Haag. Leidend hier is het uitgangspunt van een “open warmtenet”. Er moet een scheiding worden aangebracht tussen netwerk en warmtebronnen. Bij SoS gaat het over de toekomst van ons elektriciteit systeem. Er is nog een lange weg te gaan, maar uiteindelijk moet dit resulteren in een “goed werkend democratisch energisysteem”. Deze drie voorbeelden kunnen andere energie initiatieven inspiratie bieden omdat het beschrijvingen zijn van de ontwikkeling gericht op vertrouwen in relatie tot de gekozen technologie.
DOCUMENT
Boekbesprekingen van : Michael Sandel. Niet alles is te koop: De morele grenzen van marktwerking. Utrecht: Ten Have, 2016 Peter Hendriks. Turkish-Dutch and Moroccan-Dutch female professionals in social work. The self-perception of young, newly-started professionals in social work. Delft: Eburon, 2018. Denise Robbesom. ‘Werken aan trage vragen’. De woorden van Harry Kunneman. Leusden: ISVW Uitgevers, 2017.
DOCUMENT
The attention for teacher educators as professionals and their professional development is indeed increasing. While much of the attention has been directed to novice teacher educators little has been paid to experienced teacher educators and their particular developmental activities. This paper presents findings on teacher educators’ professional development. 25 interviews were conducted, mainly with experienced teacher educators in Israel, The Netherlands and Japan. Teacher educators’ concerns vary across their careers. During their induction they are rather focused on surviving, whereas later on in their careers their concerns are linked to their own professional identity and their students as individuals. A large number of participants were involved in research and they all experience research as an important mean for their professional development. All participants were involved in formal and informal learning activities and they have plans for their further professional development but sometimes foresee hinders, like resources and time, to realize their plans. The interview data did not provide any strong evidence to suggest country-specific patterns.
LINK
Dit artikel gaat in op en reflecteert op de dissertatie En wat kan ik dan later worden? (Slijper, 2017). Het betreft een longitudinaal onderzoek naar het studiekeuzeproces van 89 studenten HBO-Rechten en Sociaal Juridische Dienstverlening, en de betekenis daarvan voor studiesucces.
DOCUMENT
Hoofdstuk 2 gaat over peer en professionele online support voor ouders bij het opvoeden. In totaal bevat het boek 31 hoofdstukken over sociaal netwerken, geschreven door tientallen onderzoekers wereldwijd.
MULTIFILE
In research into a professional cross-section of dental hygienists, we studied the extent to which task redistribution has an influence on job satisfaction. The research among randomly chosen dental hygienists consisted of questions about organizational and personal characteristics, the set of assigned tasks, task characteristics and job satisfaction. The respondents were divided into 3 clusters which differed in the breadth of their sets of tasks. Although prevention and periodontology services remain the core tasks in dental hygienists' jobs, the degree of task redistribution differed strongly from cluster to cluster. Respondents with a considerable degree of task redistribution experienced the most task variation, but scored significantly lower on the task characteristics autonomy, feedback, task identity and task importance. This explains why redistribution does not directly correspond with a greater degree of job satisfaction. Moreover, it is precisely the dental hygienists with a broad set of tasks who are significantly less satisfied with their salary than those with a traditional set of tasks.
DOCUMENT
