Onderscheidend voor het beroepsonderwijs is dat het leerproces van studenten in het perspectief staat van kwalificeren tot startend beroepsbeoefenaren en dat het leren en begeleiden van dat leren plaatsvindt op school én op de werkplek. In het middelbaar beroepsonderwijs (mbo) is het aandeel leren op de werkplek aanzienlijk. Het gaat om 80% in de beroepsbegeleidende leerwegen (bbl) met 30,6 % van de studentenpopulatie en om minimaal 20% tot maximaal 60% in de beroepsopleidende leerwegen (bol) met 69,4% procent van de studentenpopulatie.1 Zowel de docenten in onderwijsinstellingen als praktijkopleiders/werkbegeleiders2 in leerbedrijven spelen een belangrijke rol in het opleidingsproces van mbo-studenten.
Docenten in het beroepsonderwijs hebben te maken met frictie tussen twee werelden: onderwijs en arbeid. Je kunt die frictie constructief inzetten en zo het leren verder brengen. Dat stelt echter hoge eisen aan de docent. In de lerarenopleiding is nog maar weinig aandacht voor de specifieke aard van het beroepsonderwijs. Voor veel beroepsgerichte vakken bestaat zelfs geen lerarenopleiding. Rede, in verkorte vorm uitgesproken bij de openbare aanvaarding van het ambt van bijzonder hoogleraar Pedagogisch-didactische aspecten van het opleiden tot beroepsuitoefening vanwege Hogeschool Utrecht aan de Open Universiteit op vrijdag 29 maart 2019 door prof. dr. Elly de Bruijn.
http://cts.som.surrey.ac.uk/publication/lets-say-goodbye-the-moralising-practices-of-gap-year-organisations-in-the-netherlands/wppa_open/Responding to the growing appeal of the gap year amongst young people, thehigher education sector, governmental institutions and, perhaps foremost, the tourismindustry are increasingly starting to realise the potential of promoting tourism as an arenawith moral status and codes, influencing society and individual lives in ‘new’, different andpowerful ways. Due to this burgeoning global and identifiable gap year industry, the networkof public and private organisations, support services, practices and beliefs has becomeincreasingly open to scrutiny. This paper aims to contribute to a new research agendaexploring the broader cultural influence of the gap year industry in the Netherlands through adiscourse analysis of online resources targeting young people. In particular, the paperexplores the moralising practices of gap year organisations involved in promoting,negotiating and regulating new moral values and meanings of, and through, tourism. Thepaper concludes with a critical impression of how these organisations claim to offer a moredistinctive way of reflection, and thereby contribute to negative and narrowed views on masstourism and, in all likelihood, a distorted sense of global citizenship amongst young people.
MULTIFILE
