Inleidend verhaal over normalisatie in het algemeen en normalisatie met betrekking tot leertechnologieën in het bijzonder. Ook op de NEN-website te vinden.
As labour is becoming more and more knowledge controlled, it also getting closer to the individual person. We sometimes seem to forget this. To an increasing extent it is becoming a part of oneself and therefore of the personal identity. The increasing humanization of labour asks for an HRM-policy and an organizational context in which the individual is able to identify with the organization, colleagues, customers/clients and product. Heterononimous or abstract organizations, organizations in which the employees and civilians have been reduced to numbers and in which there is no real consideration for the individual differences, have to make way for organizational structures in which the individual feels (self) responsible again. The future lies with personal, tribally inspired organizations in which managers will be leaders and where employees and managers can show social commitment. Images like that of: the egocentric boss who by making swift career moves avoids responsibility for employee/co-worker and customer/client; of colleagues taking the day off without consultation or who are putting their phone through to someone else without saying so beforehand, meeting rooms which are not being cleaned up after use and the image of a Xerox machine not being refilled up with paper by anyone, are all too frequently dismissed as not being part of productivity.
Kinderen en jongeren met een visuele en/of auditieve beperking missen vaak de boot als het gaat om de inpassing van nieuwe technologieën, zoals Virtual of Augmented Reality (kortweg XR), in hun dagelijkse leven. Dat is jammer, met name omdat dergelijke technologieën kansen bieden om hen onbeperkt te laten meedoen in de samenleving. Zo kunnen XR-toepassingen deze jongeren, bijvoorbeeld, helpen op een veilige manier te leren hoe zelfstandig deel te nemen aan het verkeer, daarbij rekening houdend met hun specifieke beperking. Een belangrijke reden waarom XR-toepassingen voor deze doelgroep nauwelijks worden ontwikkeld is het gebrek aan degelijke ontwerpprincipes, nodig om zulke toepassingen zó te ontwikkelen dat die voor hen toegankelijk zijn. In dit project gaan we onderzoek doen naar welke specifieke ontwerpprincipes kunnen helpen bij de ontwikkeling van XR-toepassingen die bruikbaar zijn voor kinderen en jongeren met een visuele en/of auditieve beperking. Op verzoek van kinderen uit de doelgroep richten wij ons bij dit onderzoek op de ontwikkeling van verkeerslessen, omdat zij hier de grootste kansen zien om volwaardig en zelfstandig mee te kunnen doen in de samenleving. Om dit onderzoek te realiseren verbindt het lectoraat Digitale Transformatie middels het voorgestelde onderzoek experts uit de publieke sector over de scholing van de doelgroep met experts uit de creatieve industrie die inclusieve XR-toepassingen willen ontwikkelen. Het uiteindelijke doel is om een duurzame samenwerking aan te gaan die –aan de hand van adequate ontwerpprincipes— de creatieve industrie, in co-creatie met de doelgroep, op langere termijn in staat stelt om XR-toepassingen te realiseren die toegankelijk zijn voor alle kinderen en jongeren. Door ons netwerk uit te breiden willen wij de mogelijkheden van dergelijke toepassingen verder verbreden. Dit project is daarom een cruciale stap die mensen met een beperking helpen hun gevoel van inclusiviteit in de samenleving kunnen vergroten.
