In this paper we investigate the precise focus required of a telemonitoring system for the domain of independently living elderly. Particularly, we investigate (1) the needs of telemonitoring for this particular domain, and (2) the requirements for such a telemonitoring system. For our investigation, we performed an extensive study of the literature, as well as performed interviews with 36 individuals active in the field. As a result, we established numerous needs to be considered, being foremost information need on safety, with regard to care response on emergencies (e.g., falling incidents, wandering), as well information need on dependence on care, with regard to inactivity, self-neglect and loneliness. Subsequently, we established numerous requirements to be addressed, being foremost the use of non-wearable sensors, unobtrusiveness, durability, reliability, privacy, and ubiquitousness. In our discussion of the requirements, we detailed specifically the topics of focus, functionality, and form of a telemonitoring system for this domain.
In this thesis several studies are presented that have targeted decision making about case management plans in probation. In a case management plan probation officers describe the goals and interventions that should help offenders stop reoffending, and the specific measures necessary to reduce acute risks of recidivism and harm. Such a plan is embedded in a judicial framework, a sanction or advice about the sanction in which these interventions and measures should be executed. The topic of this thesis is the use of structured decision support, and the question is if this can improve decision making about case management plans in probation and subsequently improve the effectiveness of offender supervision. In this chapter we first sketch why structured decision making was introduced in the Dutch probation services. Next we describe the instrument for risk and needs assessment as well as the procedure to develop case management plans that are used by the Dutch probation services and that are investigated in this thesis. Then we describe the setting of the studies and the research questions, and we conclude with an overview of this thesis.
Energiebeheer gericht aanpakken, Het analyseren van doelstellingen, resultaten en impacts van energie- en broeikasgasbeheersprogramma’s in bedrijven (met een samenvatting in het Nederlands): De wereldwijde uitstoot van broeikasgassen moet drastisch worden teruggebracht om de mondiale stijging van de temperatuur tot het relatief veilige niveau van maximaal 2 graden Celsius te beperken. In de komende decennia zal de verbetering van de energie-efficiëntie de belangrijkste strategie zijn voor het verminderen van de energiegerelateerde uitstoot van broeikasgassen. Hoewel er een enorm potentieel is voor verbetering van de energie-efficiëntie, wordt een groot deel daarvan nog niet benut. Dit wordt veroorzaakt door diverse investeringsbarrières die de invoering van maatregelen voor energie-efficiëntie verbetering verhinderen. De invoering van energiemanagement wordt vaak beschouwd als een manier om dergelijke barrières voor energiebesparing te overwinnen. De invoering van energiemanagement in bedrijven kan worden gestimuleerd door de introductie van programma's voor energie-efficiëntie verbetering en vermindering van de uitstoot van broeikasgassen. Deze programma's zijn vaak een combinatie van verschillende elementen zoals verplichtingen voor energiemanagement; (ambitieuze) doelstellingen voor energiebesparing of beperking van de uitstoot van broeikasgassen; de beschikbaarheid van regelingen voor stimulering, ondersteuning en naleving; en andere verplichtingen, zoals openbare rapportages, certificering en verificatie. Tot nu toe is er echter beperkt inzicht in het proces van het formuleren van ambitieuze doelstellingen voor energie-efficiëntie verbetering of het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen binnen deze programma's, in de gevolgen van de invoering van dergelijke programma's op de verbetering van het energiemanagement, en in de impact van deze programma's op energiebesparing of de vermindering van de uitstoot van broeikasgassen. De centrale onderzoeksvraag van dit proefschrift is als volgt geformuleerd: "Wat is de impact van energie- en broeikasgasmanagement programma’s op het verbeteren van het energiemanagement in de praktijk, het versnellen van de energieefficiëntie verbetering en het beperken van de uitstoot van broeikasgassen in bedrijven?".
Due to the exponential growth of ecommerce, the need for automated Inventory management is crucial to have, among others, up-to-date information. There have been recent developments in using drones equipped with RGB cameras for scanning and counting inventories in warehouse. Due to their unlimited reach, agility and speed, drones can speed up the inventory process and keep it actual. To benefit from this drone technology, warehouse owners and inventory service providers are actively exploring ways for maximizing the utilization of this technology through extending its capability in long-term autonomy, collaboration and operation in night and weekends. This feasibility study is aimed at investigating the possibility of developing a robust, reliable and resilient group of aerial robots with long-term autonomy as part of effectively automating warehouse inventory system to have competitive advantage in highly dynamic and competitive market. To that end, the main research question is, “Which technologies need to be further developed to enable collaborative drones with long-term autonomy to conduct warehouse inventory at night and in the weekends?” This research focusses on user requirement analysis, complete system architecting including functional decomposition, concept development, technology selection, proof-of-concept demonstrator development and compiling a follow-up projects.
Er wordt continu ‘reuzenarbeid’ verricht in het rivierengebied in het teken van hoogwaterbescherming, vaarwegbeheer, natuurontwikkeling en delfstoffenwinning. Bij veel van deze rivierprojecten maakt grondverzet het grootste deel uit. Het is onder andere bepalend voor de kosten, de CO2-footprint en de omgevingshinder van dergelijke projecten, en de ruimtelijke kwaliteit van het rivierlandschap. Slim omgaan met grond is daarom een sleutelfactor van duurzaam rivierbeheer. Het onderwerp heeft daarom een prominente plek in verschillende kennis- en innovatieagenda’s, zoals de KIA Landbouw, Voedsel en Water, de KIA Circulaire Economie, en de KIA van het Hoogwaterbeschermingsprogramma. Deze articuleren een behoefte aan praktijkgericht onderzoek dat bijdraagt aan verduurzaming en kostenreductie van grondverzet, zodat grondverzet in 2030 energieneutraal is, de kosten per m3 tussen 2020 en 2030 aanzienlijk gedaald zijn en dat er in 2030 een gezonde slibeconomie is voor circulair materiaalgebruik. Desondanks moet er nog heel wat water door de Rijn voordat bovenstaande ambities in de praktijk kunnen worden gehaald. Het doel van dit project is om praktische inzichten en tools voor duurzaam grondmanagement in riviergebieden te ontwikkelen. Een consortium van 22 partijen (publiek, privaat, kennis) zal onder leiding van HAN lectoraat Sustainable River Management praktijkgericht onderzoek doen ter ondersteuning van technisch managers, ontwerpers, risicomanagers, projectmanagers en beheerders van dijken en uiterwaarden. Door middel van o.a. materiaalonderzoek, ontwerpend onderzoek en evaluaties worden praktische handvatten ontwikkeld voor realisatiestrategieën voor grondstoffenwinning volgens het DNA van de rivier, en het bruikbaar maken van sediment en gebiedseigen grond voor toepassing in de dijkenbouw. Bovendien worden verbeterde werkwijzen en tools ontwikkeld voor het op riviertakniveau afstemmen van vraag en aanbod van delfstoffen in natuur- en dijkversterkingsprojecten in het rivierengebied. Hiermee levert het project een concrete bijdrage aan de invulling van het Grondstoffenakkoord en het Rijksprogramma ‘Nederland Circulair in 2050’.
Nature-based coastal management is mainstream in the Netherlands. About 12 Mm3 of sand is added annually to the coast to compensate coastal erosion and maintain high safety levels against flooding. This amount will likely increase to compensate for accelerated sea level rise. (Mega-)Nourishments may also strengthen and support biodiversity and recreational values of the coastal zone and associated wetland areas. However, the ecological and societal impacts of mega-nourishments on open coasts are not well established, hampering comparison of pros and cons of different nourishment strategies. This knowledge gap is largely due to the lack of suitable methods to monitor and predict the spreading of nourishment sand along the coast and into tidal basins. Ameland Inlet provides us with a unique opportunity to develop and test novel approaches to fill this knowledge gap in close collaboration with our consortium and stakeholders. In 2018 the first tidal inlet mega-nourishment (5 Mm3) was placed in the Ameland Inlet ebb-tidal delta, and geomorphic and biotic responses nearby are closely monitored in the Kustgenese 2.0 and SEAWAD programmes. Our research builds on the insights gained, will gather new data to investigate off-site effects (linked with SIBES/SIBUS sampling), and build a common knowledge-base with stakeholders. We will develop novel luminescence-based methods to monitor the temporal and spatial dispersal of nourishment sand. These insights will be combined with an inventory of off-site biotic responses to nourishment and the role biota play in the mixing of nourishment sand with natural sediments. Combined results will be used to develop and validate models to trace transport paths of individual grains and improve morphodynamic predictions. Throughout the project, we will collaborate and interact intensely with coastal managers and (local) stakeholders to address concerns and exchange insights, creating a platform for co-assessment and optimization of nourishment designs and strategies.
