This article attempts to broaden the theoretical boundaries of journalism studies by re-examining journalism practices in the context of divisions between Western and Eastern philosophies. It looks at journalistic techniques of truth-seeking with particular emphasis on i) the ability to pick up a ‘scoop’, that is an original story; ii) interviewing as an art of inquiry, and iii) the use of statistics in supporting evidence. By so doing, the authors want not only to problematise the debates between epistemology and ontology within the boundaries of journalism studies, but also see how Eastern philosophies can help to allocate this debate in a more globalised context that can overcome the limitations set by the Enlightenment as a political project.
LINK
There has been limited adoption of Immersive Journalism (IJ) by the audience; simultaneously, the audience’s perspective is rarely considered in the production and research of IJ. At this point, however, it is crucial to incorporate an audience perspective to identify potentially unintended effects of IJ and improve on the innovation of IJ. This study investigates the audience’s experience and evaluation of IJ by qualitatively analyzing their thoughts after viewing two IJ cases. Our results indicate that the audience may pick up on intended effects, such as a sense of presence and an intense emotional experience, but some also express unease towards these effects. Furthermore, the audience struggles to comprehend this study’s two immersive journalistic cases as part of the journalistic genre. These findings provide insight into the gap between the initial hype and the current reality of IJ and provide the basis for propositions for future IJ productions.
MULTIFILE
Over the past decade, journalists have created in-depth interactive narratives to provide an alternative to the relentless 24-hour news cycle. Combining different media forms, such as text, audio, video, and data visualisation with the interactive possibilities of digital media, these narratives involve users in the narrative in new ways. In journalism studies, the convergence of different media forms in this manner has gained significant attention. However, interactivity as part of this form has been left underappreciated. In this study, we scrutinise how navigational structure, expressed as navigational cues, shapes user agency in their individual explorations of the narrative. By approaching interactive narratives as story spaces with unique interactive architectures, in this article, we reconstruct the architecture of five Dutch interactive narratives using the walkthrough method. We find that the extensiveness of the interactive architectures can be described on a continuum between closed and open navigational structures that predetermine and thus shape users’ trajectories in diverse ways.
Nederland is een dynamische migratiesamenleving geworden, waar actief beleid vereist is om de aanpassing van immigranten in de Nederlandse samenleving te vergemakkelijken. Traditioneel bevordert journalistiek gedeeld begrip onder burgers, wat cruciaal is voor culturele aanpassing. Dit promotieonderzoek beoogt daarom inzicht te krijgen in hoe immigranten nieuws consumeren en welke effecten nieuwsconsumptie heeft op acculturatie.
Het doel van het onderzoeksproject Immersieve journalistiek en het Betrokken Publiek is om samen met publieke mediaorganisaties en drie kennisinstellingen meer inzicht te krijgen in hoeverre emotionele betrokkenheid van nieuwsconsumenten bij journalistieke producties van invloed kan zijn op de publieke functie van journalistieke organisaties. Het overdragen van informatie aan burgers en het duiden van gebeurtenissen en ontwikkelingen in de samenleving is een kerntaak van de journalistiek. Publieke mediaorganisaties moeten tevens hun specifieke publieke functie waarmaken. Tegelijkertijd is door de toegenomen concurrentie en commercialisering in de mediasector, de journalistiek nog meer genoodzaakt het publiek centraal te stellen en zoeken journalistieke organisaties naar nieuwe manieren om de mediaconsument aan zich te binden. Zij zoeken daarom naar nieuwe technieken en vormen van journalistiek. Een vorm is immersieve journalistiek. Via immersieve journalistieke technieken zoals 360-graden video, augmented reality en virtual reality gaat het publiek als het ware deel uitmaken van een verhaal in plaats van het alleen te ‘ondergaan’. Hierdoor zouden gebruikers meer emotioneel betrokken worden bij nieuws, waardoor de media hun publieke functies (beter) kunnen waarborgen. Of immersiviteit de betrokkenheid van het publiek daadwerkelijk vergroot en of emotionele betrokkenheid ook bijdraagt aan de informatieve - en duidingsfunctie van de journalistiek is echter de vraag. Onderzoek naar immersieve technieken in de journalistiek is nu nog grotendeels gericht op de productiekant en op de narratieve elementen van dergelijke media-uitingen. Er bestaat nog weinig kennis over de ervaring van de gebruiker en welke impact immersiviteit heeft op kennisoverdracht. Veel publieke media-organisaties experimenteren met immersieve journalistiek, maar worstelen met de vraag of ze daarmee hun publieke functie kunnen waarmaken. Dit onderzoek biedt een nieuw perspectief op de ervaringen van de huidige mediaconsument en de rol die emotie speelt bij immersieve journalistieke verhalen. Volgens de werkveldpartners is er in het werkveld veel behoefte aan publieksonderzoek, waarna praktische tools ontwikkeld kunnen worden.
Door nieuws te volgen wordt de burger geïnformeerd over wat er speelt in de samenleving. Een vereiste voor een goed werkende democratie. Maar steeds meer mensen keren het nieuws de rug toe. Wat betekent dit voor de burger en de rol van nieuwsmedia in een democratische samenleving?
