There has been limited adoption of Immersive Journalism (IJ) by the audience; simultaneously, the audience’s perspective is rarely considered in the production and research of IJ. At this point, however, it is crucial to incorporate an audience perspective to identify potentially unintended effects of IJ and improve on the innovation of IJ. This study investigates the audience’s experience and evaluation of IJ by qualitatively analyzing their thoughts after viewing two IJ cases. Our results indicate that the audience may pick up on intended effects, such as a sense of presence and an intense emotional experience, but some also express unease towards these effects. Furthermore, the audience struggles to comprehend this study’s two immersive journalistic cases as part of the journalistic genre. These findings provide insight into the gap between the initial hype and the current reality of IJ and provide the basis for propositions for future IJ productions.
MULTIFILE
Over the past decades, journalism schools and journalism training programmes have been trying to keep up with the constant technological and societal developments. Numerous studies have been done about what knowledge and skills should be taught and several on how they should be taught, to be more adaptive to this changing environment and media landscape. Meanwhile, also media companies are increasingly becoming educators, with their own learning academies to make journalists become lifelong learners. In this study, which was conducted in the Netherlands, we take a holistic approach to understanding the uncertain future journalism education is currently dealing with. We use the method of scenario planning to systematically analyse the current debate on journalism education. By collecting opinions and views of fifty different experts from the broad field of journalism and (journalism) education, we deducted certain and uncertain trends that led to two axes, answering the following questions: What type of journalism do we educate for and Who is in charge of the learning process? Crossing these axes, four scenarios for the future of journalism education appear. With this study, we intend to facilitate the debate on the future of journalism education.
LINK
Over the past decade, journalists have created in-depth interactive narratives to provide an alternative to the relentless 24-hour news cycle. Combining different media forms, such as text, audio, video, and data visualisation with the interactive possibilities of digital media, these narratives involve users in the narrative in new ways. In journalism studies, the convergence of different media forms in this manner has gained significant attention. However, interactivity as part of this form has been left underappreciated. In this study, we scrutinise how navigational structure, expressed as navigational cues, shapes user agency in their individual explorations of the narrative. By approaching interactive narratives as story spaces with unique interactive architectures, in this article, we reconstruct the architecture of five Dutch interactive narratives using the walkthrough method. We find that the extensiveness of the interactive architectures can be described on a continuum between closed and open navigational structures that predetermine and thus shape users’ trajectories in diverse ways.
Het doel van het onderzoeksproject Immersieve journalistiek en het Betrokken Publiek is om samen met publieke mediaorganisaties en drie kennisinstellingen meer inzicht te krijgen in hoeverre emotionele betrokkenheid van nieuwsconsumenten bij journalistieke producties van invloed kan zijn op de publieke functie van journalistieke organisaties. Het overdragen van informatie aan burgers en het duiden van gebeurtenissen en ontwikkelingen in de samenleving is een kerntaak van de journalistiek. Publieke mediaorganisaties moeten tevens hun specifieke publieke functie waarmaken. Tegelijkertijd is door de toegenomen concurrentie en commercialisering in de mediasector, de journalistiek nog meer genoodzaakt het publiek centraal te stellen en zoeken journalistieke organisaties naar nieuwe manieren om de mediaconsument aan zich te binden. Zij zoeken daarom naar nieuwe technieken en vormen van journalistiek. Een vorm is immersieve journalistiek. Via immersieve journalistieke technieken zoals 360-graden video, augmented reality en virtual reality gaat het publiek als het ware deel uitmaken van een verhaal in plaats van het alleen te ‘ondergaan’. Hierdoor zouden gebruikers meer emotioneel betrokken worden bij nieuws, waardoor de media hun publieke functies (beter) kunnen waarborgen. Of immersiviteit de betrokkenheid van het publiek daadwerkelijk vergroot en of emotionele betrokkenheid ook bijdraagt aan de informatieve - en duidingsfunctie van de journalistiek is echter de vraag. Onderzoek naar immersieve technieken in de journalistiek is nu nog grotendeels gericht op de productiekant en op de narratieve elementen van dergelijke media-uitingen. Er bestaat nog weinig kennis over de ervaring van de gebruiker en welke impact immersiviteit heeft op kennisoverdracht. Veel publieke media-organisaties experimenteren met immersieve journalistiek, maar worstelen met de vraag of ze daarmee hun publieke functie kunnen waarmaken. Dit onderzoek biedt een nieuw perspectief op de ervaringen van de huidige mediaconsument en de rol die emotie speelt bij immersieve journalistieke verhalen. Volgens de werkveldpartners is er in het werkveld veel behoefte aan publieksonderzoek, waarna praktische tools ontwikkeld kunnen worden.
Door nieuws te volgen wordt de burger geïnformeerd over wat er speelt in de samenleving. Een vereiste voor een goed werkende democratie. Maar steeds meer mensen keren het nieuws de rug toe. Wat betekent dit voor de burger en de rol van nieuwsmedia in een democratische samenleving?Doel Hoe het publiek navigeert door het wijdverspreide nieuwsaanbod, en waarom zij kiezen iets wel of niet te consumeren, is belangrijk om de veranderde informatiefunctie van nieuwsmedia te begrijpen. Doel van dit promotieonderzoek is concrete inzichten te krijgen in nieuwsmijders, hun motivaties en hoe zij geïnformeerd zijn. Resultaten Dit promotieonderzoek loopt momenteel. Gedurende het onderzoek zullen er meerdere artikelen gepubliceerd worden, zowel in wetenschappelijke als in vaktijdschriften. Daarnaast zullen er regelmatig blogs verschijnen op journalismlab.nl. De resultaten van het onderzoek zullen ook ingezet worden voor educatiedoeleinden in het journalistieke onderwijs. Looptijd 01 februari 2020 - 01 februari 2024 Aanpak Het onderzoek naar nieuwsmijding bestaat uit vier deelstudies. 1) Wat is nieuwsmijding? Literatuurstudie en Delphi-methode 2) Wie zijn nieuwsmijders en wat zijn hun motivaties? Focusgroepen en survey onder nieuwsmijders en nieuwsconsumenten 3) Hoe en in hoeverre zijn nieuwsmijders geïnformeerd? Experience sampling method onder burgers tijdens gemeenteraadsverkiezingen maart, 2022 4) Hoe verhouden nieuwsmedia zich tot nieuwsmijding? Diepte-interviews met verschillende nieuwsorganisaties Nieuws Bekijk de blog van Kiki over haar onderzoek:
Dit onderzoeksproject heeft als doel om na te gaan wat de gevolgen zijn van het ge-bruik van door algoritmes gestuurde tools op de onafhankelijkheid, objectiviteit, be-trouwbaarheid en transparantie van de journalistiek en hoe het bewustzijn over de werking van algoritmes onder journalisten vergroot kan worden. Een van de grote problemen van de huidige journalist is de overdosis aan informatie. Terwijl nieuwsmakers voorheen, gewapend met pen en papier, met hun informanten in gesprek gingen en een overzichtelijke hoeveelheid (papieren) documenten door-spitten, is het tegenwoordig onmogelijk zicht te houden op alle beschikbare informa-tie. Het wereldwijde datavolume neemt naar verwachting exponentieel toe: wat in 2013 nog 4.4 zettabyte was, zal in 2025 gegroeid zijn naar 163 zettabyte. Maar soft-ware-tools die zoek- en selectieprocessen automatiseren, faciliteren het werk van journalisten. In afgelopen jaren zijn er ten behoeve van het journalistieke research-, redactie- en verificatieproces steeds meer digitale, geautomatiseerde en zelflerende ofwel zogenoemde AI (artificial intelligence) tools op de markt verschenen. Hoewel AI-tools en zoekmachines efficiënt zijn in het ordenen, selecteren en verifi-eren van data, zijn deze tools verre van objectief. Dit komt met name door de achter-liggende algoritmes. Die zijn niet neutraal. Vandaar deze kritische blik op de inzet van geautomatiseerde tools in de journalistiek, nodig vooral in deze zogenaamde ‘post-truth’-tijden. Door alle ophef over de verspreiding van desinformatie, staat de journa-listiek onder druk. De noodzaak van objectieve, relevante en onafhankelijke journalis-tiek is groter dan ooit. Uit gesprekken met journalisten en data-experts uit de journalistieke praktijk blijkt dat velen de werking van algoritmes niet begrijpen, laat staan dat ze door hebben hoezeer ze daardoor bij het vinden, selecteren en verifiëren van informatie gestuurd worden. Vandaar dit onderzoek: na te gaan hoe journalisten AI kunnen inzetten zonder dat het de journalistieke waarden van onafhankelijkheid, betrouwbaarheid en transparantie ondermijnt.
