Zoekresultaten

Recht op geschiedenis

Kun je zeggen dat studenten “recht hebben” op geschiedenis? Ik vind van wel. De geschiedenis van hun toekomstige beroep hoort thuis in het curriculum van MWD, SPH, CMV, SJD, CT, HRM en Pedagogiek. Zeven colleges is echt het minimum. Dat heb je nodig om het ontstaan, de ontwikkeling en de veranderingen in het sociale beroepenveld in de historische, maatschappelijke en veranderende context uit te leggen. In vogelvlucht en daarbij kun je lijnen trekken naar de actualiteit. Met deze colleges, met studieopdrachten, onder andere met behulp van de Canon Sociaal Werk, en het bestuderen van een handboek, verwerven studenten een kennisbasis en een referentiekader (www.canonsociaalwerk.eu1; Bijlsma & Janssen, 2010; Van der Linde, 2010). Een voorwaarde hiervoor is wel dat het onderdeel wordt afgesloten met een kennistoets. Kennis die niet getoetst wordt, hoeft niet geleerd te worden. Dat weet elke student. Op deze kennisbasis kan in andere lessen worden voortgebouwd. Werkterreinen als jeugdzorg, gehandicaptenzorg, huiselijk geweld, maatschappelijke opvang, ouderenwerk, schuldhulpverlening, jongerenwerk, opbouwwerk hebben elk een fascinerende en leerzame geschiedenis. Binnen de hbo opleidingen staat de geschiedenis van de eigen beroepen en werkterreinen niet vanzelfsprekend in het curriculum. Enkele opleidingen hebben het vak in ere gehouden. De meeste hebben de geschiedenis geschrapt: “verleden tijd”. Of het is ooit geïntegreerd in een methodiek-onderdeel en daar geleidelijk verdwenen

Kwetsbare Ouderen en Mantelzorgers

Schatgraven in de geschiedenis van sociaal werk. Over utopieën, wisselende tijdgeesten en ambachtelijk scharrelen

Bij het historisch schatgraven is één van de meest fascinerende vondsten het fenomeen van de veranderende tijdgeest. We kunnen tijdgeest ook ‘sociaal-culturele conjunctuur’ noemen, naar analogie van ‘economische conjunctuur’. Ik hou het op ‘tijdgeest’. Tijdgeest is een moeilijk te pakken en te verklaren verschijnsel, maar het is er niet minder werkzaam door.4 Als we spreken over een veranderde tijdgeest bedoelen we een omslag in collectieve mentaliteit. Die veranderde tijdgeest maakt dat we anders gaan denken, kijken en voelen over allerlei maatschap¬pelijke verschijnselen, en ook over welzijn, over waarden als solidariteit en gelijkheid, rechten en plichten, verantwoordelijk¬heid en maatschappelijk werk. En er spelen vragen als: wie zijn de kwetsbaren, welke taken heeft de overheid en wat moeten burgers zelf doen?

Choosing your charity: the importance of value congruence in two-stage donation choices

Charitable donations constitute choices, and donors' values influence both the choice to donate and the selected nonprofit organization (NPO). The current study proposes a new instrument to measure NPO values. The proposed two-stage analytical procedure is novel in this research area. The first stage shows that the personal value of universalism drives the general decision to donate. The second stage reveals that donating to a specific NPO depends on the congruency between the NPO values of the organization and the individual donor's NPO values. Furthermore, distinct NPO values are relevant to donation decisions such that NPO values can attract a particular type of donor to an NPO. These findings have pertinent implications for NPOs' chosen positioning strategies as it allows NPOs to collectively guard the qualities that increase general donations and individually distinguish themselves based on the specific NPO values that ensure alignment with their own donors.

De wantrouwende studenten van toen zijn nu pioniers van het sociaal werk

Dit jaar viert Litouwen 27 jaar onafhankelijkheid van het Sovjetregime. De tijd van angst, geweld en leugens zijn nu herinneringen aan deze politieke onderdrukking. Religie en de daaruit voortvloeiende liefdadigheid was ten tijde van de Russis overheersing verboden. Volgens de communisten bestonden sociale problemen niet en dus was het beroep van sociaal werker overbodig. Nu kijkt Litouwentrots terug op een snel ontwikkeld sociaal werkveld met kansrijke initiatieven.

Onweerstaanbare drang naar menschenliefde door daden; Louis Blankenberg (1852-1927), promotor individuele hulpverlening

Civil society. Burgerkracht. Termen die volop in zwang zijn in de sociale sector anno 2011. Wie in de geschiedenis van de hulpverlening zoekt naar voorlopers van die burgerkracht komt uit bij de vrijzinnige sociaal-liberaal Louis Blankenberg. Hij stichtte in 1871 het Genootschap Liefdadigheid naar Vermogen, dat uitgroeide tot de grootste particuliere sociale hulpverleningsorganisatie in Amsterdam