Arbeidsongevallen zijn vaak te wijten aan menselijk gedrag, hoe mensen met elkaar omgaan en hoe ze met risico’s en richtlijnen omgaan. Bewust bezig zijn met veiligheid is een noodzakelijke voorwaarde voor veiligheid op de werkvloer. Door middel van cursussen, trainingen en ‘risk assessment’ kan een beter begrip en draagvlak gecreëerd worden voor veiligheid op de werkvloer. Dit is vooral het terrein van de Arbowetgeving. Omgevingsbewustzijn is echter ook belangrijk voor veiligheid op de werkvloer. Een adequaat inzicht in de huidige situatie is belangrijk om de gevolgen van bepaalde handelingen te kunnen beoordelen en om nadelige en schadelijke gevolgen en daarmee ongelukken te voorkomen. De menselijke vaardigheden schieten echter vaak te kort in complexe situaties en onder tijdsdruk en werkdruk. Doel van dit onderzoek is om na te gaan hoe technologie – en vooral Ambient Intelligence – kan bijdragen aan het verbeteren van de menselijke vaardigheden als het gaat om het beoordelen van een situatie en de gevolgen van handelingen. In dit onderzoek is gekeken hoe omgevingsbewustzijn tot stand komt, welke factoren daarbij een rol spelen en hoe dit proces in positieve en negatieve zin kan worden beïnvloed. Verder is gekeken naar de stand van zaken en de (technologische) ontwikkelingen op andere terreinen waar omgevingsbewustzijn een belangrijke rol speelt, zoals hulpverlening, defensie en luchtverkeersleiding. Die bevindingen zijn vervolgens geprojecteerd in de context van veiligheid op de werkvloer. De conclusie is dat Ambient Intelligence omgevingsbewustzijn kan verbeteren op alle niveaus. Ambient Intelligence verhoogt de perceptie, verbetert het inzicht en stelt in staat om de gevolgen van handelingen beter te kunnen inschatten. Omdat veiligheid op de werkvloer een uitgebreid gebied is en omdat ongelukken zeer divers van aard zijn, van incidenteel tot structureel, is de aanbeveling om aan de hand van een aantal geselecteerde ‘use-cases’ in de volgende fase meer focus en verdieping aan te brengen.
MULTIFILE
In mobile robotics, LASER scanners have a wide spectrum of indoor and outdoor applications, both in structured and unstructured environments, due to their accuracy and precision. Most works that use this sensor have their own data representation and their own case-specific modeling strategies, and no common formalism is adopted. To address this issue, this manuscript presents an analytical approach for the identification and localization of objects using 2D LiDARs. Our main contribution lies in formally defining LASER sensor measurements and their representation, the identification of objects, their main properties, and their location in a scene. We validate our proposal with experiments in generic semi-structured environments common in autonomous navigation, and we demonstrate its feasibility in multiple object detection and identification, strictly following its analytical representation. Finally, our proposal further encourages and facilitates the design, modeling, and implementation of other applications that use LASER scanners as a distance sensor.
“KITT, activate super pursuit mode!” Actiefilms zijn kenmerkend vanwege de hoeveelheid stunts die erin voorkomen. Auto’s die crashen of elkaar net missen ontbreken hierin niet. Momenteel worden de stunts nog gedaan door getrainde stuntprofessionals wat de nodige risico’s met zich meebrengt. Naast de veiligheidsrisico’s spelen inschattingsfouten en menselijke communicatie een grote rol. Daarom is vanuit het mkb actief in de filmindustrie de vraag ontstaan hoe (gevaarlijke) stunts met voertuigen & beweegbare objecten veiliger, accurater en nauwkeuriger uitgevoerd kunnen worden. In deze KIEM worden de mogelijkheden van technologische toepassingen vanuit de Mobiliteit / Automotive Branche, zoals teleoperatie (het op afstand besturen van een voertuig) en autonome applicaties voor het mkb actief in de filmindustrie onderzocht. De vraag die centraal staat luidt daarom: “Wat is de potentie van technologieën als teleoperatie en autonomie binnen de Nederlandse Filmindustrie voor het uitvoeren van gevaarlijke en nauwkeurige voertuigstunts?” De vraag wordt beantwoord door zowel op schaal als op 1:1 voertuigen teleoperatie & autonome applicaties te ontwikkelen voor een specifieke stunt. Door te werken aan 1 scenario, te weten het net missen van twee voertuigen die op een kruispunt afrijden, bouwen we kennis op over de geschiktheid van teleoperatie en autonomie voor het mkb in de stuntindustrie. De resultaten van deze KIEM zullen worden vastgelegd en gepubliceerd en kunnen de basis vormen voor vervolg onderzoeken zoals een RAAK-mkb onderzoek.
In dit project willen we onderzoeken of we een low-cost robot, die bedoeld is om op afstand bestuurd te worden, kunnen aanpassen om autonome omgevings-inspectie uit te voeren. Een kleine en goedkope robot is uitermate geschikt voor deze toepassing, zou overal gebruikt kunnen worden en makkelijk meegenomen kunnen worden. Ook zou het met betaalbare robots mogelijk zijn met meerdere robots om sneller een grote locatie te scannen. Een uitdaging voor dit project is dat de bestaande low-cost robot geen processing mogelijkheid heeft om de benodigde sensordata te verwerken en bijbehorende algoritmes op het platform zelf uit te voeren. Hiervoor willen we alle sensordata uit de robot uitlezen en deze draadloos via 5G naar een server sturen. Dit zou het mogelijk maken om b.v. objectherkenningstoepassingen, die normaal gesproken op een robot plaatsvinden, op afstand te doen en een robot van op afstand aan te sturen. We zullen dan ook naar verschillende Artificial Intelligence technieken moeten kijken om de (beperkte) ontvangen sensor-data te analyseren en te interpreteren, om de robot van feedback te voorzien, waarbij dit moet allemaal in Real-Time moet gebeuren. Een additionele uitdaging zal zijn hoe de robot zich met een beperkte set van sensoren kan lokaliseren in een (on)bekende omgeving. Het samenwerkingsverband bevat alle partijen: een MKB onderneming die zijn product in de markt wil zetten (SITA Robotics), een technologie partner (TMC) en een onderzoekspartner (Fontys) die nodig zijn om tot vernieuwende oplossingen te komen. Elk van de partners heeft zijn eigen expertise en behoeften in dit project, die als een puzzelstuk in elkaar vallen. De vraag die we gezamenlijk in dit project proberen te beantwoorden is dan ook: Kunnen we de bestaande low-cost robot, die bestemd is voor afstand-bestuurbare verkenning, gebruiken voor de autonome inspectie zonder het systeem zelf substantieel te modificeren?
