Depression is a highly prevalent and seriously impairing disorder. Evidence suggests that music therapy can decrease depression, though the music therapy that is offered is often not clearly described in studies. The purpose of this study was to develop an improvisational music therapy intervention based on insights from theory, evidence and clinical practice for young adults with depressive symptoms. The Intervention Mapping method was used and resulted in (1) a model to explain how emotion dysregulation may affect depressive symptoms using the Component Process Model (CPM) as a theoretical framework; (2) a model to clarify as to how improvisational music therapy may change depressive symptoms using synchronisation and emotional resonance; (3) a prototype Emotion-regulating Improvisational Music Therapy for Preventing Depressive symptoms (EIMT-PD); (4) a ten-session improvisational music therapy manual aimed at improving emotion regulation and reducing depressive symptoms; (5) a program implementation plan; and (6) a summary of a multiple baseline study protocol to evaluate the effectiveness and principles of EIMT-PD. EIMT-PD, using synchronisation and emotional resonance may be a promising music therapy to improve emotion regulation and, in line with our expectations, reduce depressive symptoms. More research is needed to assess its effectiveness and principles.
DOCUMENT
Objective: To describe the development of a goal-directed movement intervention in two medical wards, including recommendations for implementation and evaluation. Design: Implementation Research. Setting: Pulmonology and nephrology/gastroenterology wards of the University Medical Centre Utrecht, The Netherlands. Participants: Seven focus groups were executed including 28 nurses, 7 physical therapists and 15 medical specialists. Patients' perceptions were repeatedly assessed during the iterative steps of the intervention development. Intervention: Interventions were targeted to each ward's specific character, following an Intervention Mapping approach using literature and research meetings. Main measures: Intervention components were linked to Behavior Change Techniques and implementation strategies will be selected using the Expert Recommendation Implementing Change tool. Evaluation outcomes like number of patients using the movement intervention will be measured, based on the taxonomy of Proctor. Results: The developed intervention consists of: insight in patients movement behavior (monitoring & feedback), goal setting (goals & planning) and adjustments to the environment (associations & antecedents). The following implementation strategies are recommended: to conduct educational meetings, prepare & identify champions and audit & provide feedback. To measure service and client outcomes, the mean level of physical activity per ward can be evaluated and the Net Promoter Score can be used. Conclusion(s): This study shows the development of a goal-directed movement intervention aligned with the needs of healthcare professionals. This resulted in an intervention consisting of feedback & monitoring of movement behavior, goal setting and adjustments in the environment. Using a step-by-step iterative implementation model to guide development and implementation is recommended.
DOCUMENT
Aims: Prescribing errors among junior doctors are common in clinical practice because many lack prescribing competence after graduation. This is in part due to inadequate education in clinical pharmacology and therapeutics (CP&T) in the undergraduate medical curriculum. To support CP&T education, it is important to determine which drugs medical undergraduates should be able to prescribe safely and effectively without direct supervision by the time they graduate. Currently, there is no such list with broad-based consensus. Therefore, the aim was to reach consensus on a list of essential drugs for undergraduate medical education in the Netherlands. Methods: A two-round modified Delphi study was conducted among pharmacists, medical specialists, junior doctors and pharmacotherapy teachers from all eight Dutch academic hospitals. Participants were asked to indicate whether it was essential that medical graduates could prescribe specific drugs included on a preliminary list. Drugs for which ≥80% of all respondents agreed or strongly agreed were included in the final list. Results: In all, 42 (65%) participants completed the two Delphi rounds. A total of 132 drugs (39%) from the preliminary list and two (3%) newly proposed drugs were included. Conclusions: This is the first Delphi consensus study to identify the drugs that Dutch junior doctors should be able to prescribe safely and effectively without direct supervision. This list can be used to harmonize and support the teaching and assessment of CP&T. Moreover, this study shows that a Delphi method is suitable to reach consensus on such a list, and could be used for a European list.
MULTIFILE
Het verhaal van je levenTerminale kankerpatiënten worstelen naast hun ziekte vaak met een veelheid aan tegenstrijdige emoties. Het AMC en HKU onderzoeken samen hoe het ervaren en maken van kunst kan helpen bij het hervinden van zingeving. Looptijd: juli 2018 – juli 2023Waar moet je het zoeken als je weet dat je leven binnenkort eindigt omdat je ongeneeslijk ziek bent? Zo’n onverwacht einde brengt veel en verschillende emoties met zich mee. Patiënten verliezen vaak een gevoel van zingeving. Goed om daarover te praten, maar soms is het makkelijker om via artistieke verbeelding te zoeken naar houvast. Twee oncologen uit het AMC klopten aan bij de HKU om die mogelijkheid te verkennen. Nirav Christophe en Henny Dörr, beiden werkzaam in het HKU-lectoraat Performatieve Maakprocessen, zetten samen met hen het onderzoek ‘In Search of Stories’ op. Gesteund door KWF Kankerbestrijding draaien zij nu een vijfjarige pilot die zich richt op het stimuleren van interactie tussen teksten, kunst en iemands eigen verhaal.TransdisciplinairIn een gefaseerd traject koppelen Henny en Nirav terminale kankerpatiënten aan een kunstenaar die bij ze past. Die kunstenaars – van schrijver en beeldend kunstenaar tot theatermaker en muzikant – hebben dan al een intensief trainingstraject gevolgd om zich voor te bereiden op de samenwerking met ernstig zieke mensen, hun familieleden en zorgprofessionals. “We geven ze handvatten om transdisciplinair te werken,” aldus Nirav. De geestelijke verzorgers doen ook mee aan de training, zodat experts uit verschillende domeinen elkaar weten te vinden. “De kunstenaar moet samen met de patiënt iets in co-creatie gaan maken, zonder het creatieve proces te laten sturen door het feit dat iemand ‘zielig’ is. Ze moeten leren omgaan met alle emoties, en die er in het werk allemaal laten zijn. Het gebeurt ook dat mensen gedurende het maakproces sterven, dat is iets om rekening mee te houden. Overigens stopt het creatieve proces van de kunstenaar daarmee meestal niet, dat is mooi maar ook verwarrend.”ZintuiglijkDe kunstenaar gaat samen met de patiënt een soort Zomergasten-programma aan, waarin de ervaring van de patiënt centraal staat. Het begint met het kiezen van een betekenisvol verhaal uit de wereldliteratuur en daar worden steeds meer persoonlijke ervaringen aan toegevoegd, om gaandeweg een eigen verhaal te kunnen construeren. Dat kan letterlijk een boek zijn vol verhalen, gedichten, e-mails en foto’s, zoals een van de deelnemers net gemaakt heeft met een schrijfster. Een ander maakte samen met een beeldend kunstenaar een grote steen voor in de tuin die van binnenuit verlicht wordt. Een derde ging met een textielontwerper op zoek naar een gevoel van geborgenheid: het werd een zachte jas met een patchwork van haar leven, waarin ze een fotoshoot deed voor haar familie. Zintuiglijke ervaringen zijn een belangrijk onderdeel van het maakproces, iets wat in dit project nadrukkelijk wordt toegevoegd aan de gangbare psychische steun via gesprekken.Mixed impactHet doel van ‘In Search of Stories’ is meervoudig. Voor de mensen die weten dat ze gaan sterven is het streven een betere kwaliteit van het leven dat hen nog rest. Het project biedt een creatief handvat om hun eigen levensverhaal te duiden en nieuwe zingeving te vinden. Dat een van de deelnemers stopte met chemo om zich helemaal aan het kunstwerk te kunnen wijden, zegt al iets over de impact. Maar er is ook een artistieke opbrengst: de eerste werken worden begin volgend jaar tentoongesteld in een museum. En ondertussen brengen de onderzoekers van de HKU in kaart hoe transdisciplinaire co-creatie werkt en hoe je dat in het curriculum van academies zou kunnen opnemen. Nirav: “Uiteindelijk zullen we kunstenaars steeds meer gaan opleiden voor dit soort praktijken. We verzamelen nu ingrediënten voor onderwijsinnovatie én zorginnovatie. Na afronding van de pilot volgende zomer gaan we daarover meer publiceren. Daar hoort natuurlijk een voorstel voor opschaling bij. Het zou fantastisch zijn als er straks een ziekenhuis is dat deze methode structureel kan aanbieden.”SamenwerkingspartnersUniversity Medical Centre Amsterdam, Maastricht University Medical Centre, Amsta, Spaarne Gasthuis Haarlem, Radboud University Nijmegen, HKU Utrecht University of the Arts, KWF Kanker Bestrijding, Stichting Geneeskunst, Stichting voor Patiënten met Kanker aan het SpijsverteringskanaalDocentonderzoekers HKUNirav Christophe, Henny Dörr, Marloeke van der Vlugt, Ruud Lanfermeijer, Daniela Moosmann, Tjallien Walma van der Molen, Marcel Dolman, Falk HübnerOndersteund doorKWF Kankerbestrijding
Being diagnosed with incurable cancer often leads to experiences of contingency and to existential concerns when patients struggle to search for meaning. The aims of this project are to (1) investigate how Art-Based Learning(ABL) – an art education method for experiencing art – has the potential to affect meaning-making processes of cancer patients in palliative care; (2) to investigate how to integrate this in (patient) education programs; (3) to enable health and art professionals to extent their capabilities to care for PC patients. This project builds on previous research on contingent experiences and narrative meaning-making, and on a pilot-study regarding the feasibility of carrying out ABL in PC. Aims and questions have been developed in a long-lasting process of problem analysis with PC and art education professionals, patients, and researchers. We will a) conduct participatory research to make an inventory of considerations that play a role in designing an art exhibition for the purpose of ABL among patients with advanced cancer, resulting in a manual to be used in future practice and research; b) conduct an explorative study and evaluate which factors hinder and promote patients’ meaning- making processes in online/on-site interventions; c) conduct a formal analysis of patients’ experiences with regards to meaning-making; d) formally compile a full list of conclusion and advices and embed the result in a new educational program for PC and art education professionals. This project is led by the professorship Art education as Critical Tactics(ArtEZ University of the Arts) and is carried out by a consortium of experts and complementary partners: University of Amsterdam and University of Twente (research partners); Amsterdam University Medical Centers, Amsterdam Museum, Museum Arnhem, Museum Jan Cunen, Leren van Kunst (public institutional partners); Vrije Universiteit Amsterdam, Radboud University, Story Lab-University Twente (knowledge experts); Living with Hope, SPKS, NFK(experience experts/patients advocacy).
