This paper will focus on important “soft” factors of regional innovation systems, namely learning, network development and network actors within a regional context. Their importance will be explored based on an extensive review of studies and worldwide good practice regions in Welter and Kolb (2006), and illustrated with “real life” examples from different European regions. For this, we draw on experiences made within the project “Creating a RTD Investment Policy for Regions in Emerging and Developed Economies” (CRIPREDE), financed by the EU within the “Regions of Knowledge 2” programme in 2006-2007. Regions from Ireland, The Netherlands, Great Britain, Germany, Latvia, and Slovenia, none of which could have been called “a leading innovative region”, have participated in this project.
MULTIFILE
Does our knowledge about city and urban planning have solid ground? Can historical research promote creative thinking? How can we theorise about urban design and architecture in our age of the media? These questions have guided the creation of this multi-layered, richly documented and illustrated triptych, in which the Dutch architectural theorist Wim Nijenhuis pursues a creative goal: to stimulate new ways of thinking in architectural culture.Each part of the triptych treats distinctive issues with a particular style of writing:I – a treatise on urban history. Using the archaeological-genealogical toolkit Nijenhuis reveals the difference between urbanistic discourse in the modern and the classical age; the first staging the street and public space, the latter adhering to representation and mathematical order. In great detail he shows how modern urbanism did not emerge from idealistic motives and technical urgencies, but from an accidental mix of medical, engineering and aesthetical parlances, and how classical thinking on the city dissociated from Renaissance by an intertwining of military science, political science, anthropology and ethics.II – a bundle of essays about the condition of the city in our media age. In strikingly composed texts the author prophesies how rapid traffic and transmission speed of media will distort the perception of our real cities. This gradual event will profoundly influence the cultural role of architecture.III – a set of meditations about epistemological problems. Questioning the practice of critical writing, Nijenhuis proposes change of subjectivity (and thereby worldview), ethical indifference, parody, curative mythomania and hypermodern dilettantism.The book is composed as a cloud essay that serves to enrich the reader’s theoretical understanding of urban interventions. Dialoguing with philosophers like Bataille, Deleuze, Foucault, Klossowski, Sloterdijk and Virilio, Nijenhuis covers multiple disciplines such as urbanism, architecture, history, media science, philosophy and art. Stretching urbanistic thinking beyond its limits he carries the reader along into the miraculous world of the street, the engineer, the norm, the form, order, fortresses, discipline, army camps, city frontiers, the Temple of Salomon, the quest for beauty, the ‘impressiveness’ of images, speed, the tragedy of the omnipolis, solidification of time, and the liquidising potency of apocalypticism and Taoist non-action.The Riddle of the Real City testifies to four experimental exercises: transitory subjectivism to reveal hidden dimensions of the person, transhistorical verticality to communicate with singular events from the past, theory as toolkit and pursuing a personal path in reading and investigation.
In dit RAAK-mkb project werken penvoerder Hogeschool van Amsterdam, Kennisinstellingen TU Delft en TNO samen met veertien mkb-ondernemers, drie grootbedrijven, drie brancheorganisaties en vier gebouweigenaren aan het onderzoek naar hoogwaardig hergebruik van vlakglas. Het project heeft als doel de vragen te beantwoorden die de mkb-bedrijven op dit gebied hebben en bij te dragen aan de toepassing van circulaire raambeglazing met 100% hergebruikt vlakglas. Jaarlijks komt er meer dan 90.000 ton glas uit bouw- en sloopafval vrij, dat vooral wordt gedowncycled. Gelijktijdig leidt de benodigde nieuwbouw en verduurzamingsopgave tot meer vraag naar bouwmaterialen. Hergebruik van glas uit ramen is een duurzame oplossing hiervoor. Het energieverbruik, de CO2 voetafdruk en het verminderen van gebruik van nieuwe grondstoffen zijn duurzame gevolgen van hoogwaardig hergebruik. De glasverwerkende bedrijfspartners in deze aanvraag zien bedrijfskansen in het selecteren, opwaarderen en verwerken van gebruikt basis vlakglas tot circulair speciaal vlakglas, maar ervaren uitdagingen om dit technisch en financieel voor elkaar te krijgen. De succesvolle marktintroductie van 50% circulair isolatieglas van onderzoekspartner GSF Glasgroep geeft echter vertrouwen in de verdere ontwikkeling van de ontmantelings- en hergebruikstrategie van isolatieglas. De ingenieurs- en architectenbureaus zien bedrijfskansen in het leveren van geveloplossingen met een lage CO2-voetafdruk, maar hebben geen inzicht in welke soorten circulair glas op korte termijn veilig (her)gebruikt kunnen worden. Alle partners zijn het erover eens dat door gezamenlijk onderzoek de waardepropositie wordt versterkt en daarmee maatschappelijke duurzaamheidsambities worden gerealiseerd. Het onderzoek combineert kennis van glaseigenschappen, productiemogelijkheden en ondernemerschap en concentreert zich op de ontwikkeling van 3 soorten circulair speciaal glas: Gehard vlakglas Gelaagd vlakglas Warmte-isolerend gecoat vlakglas Het onderzoek bestaat uit praktijktesten, laboratoriumtesten en veldonderzoek aangevuld met milieu-analyses en marktconsultaties. Samen met glasverwerkende bedrijven (mkb), ingenieurs/adviesbureaus (mkb), geeft het consortium inzicht in de kansen en risico’s van het circulaire speciaal glas waarmee de mkb-ondernemers duurzame waarde kunnen leveren.
