Abstract Background: With the growing shortage of nurses, labor-saving technology has become more important. In health care practice, however, the fit with innovations is not easy. The aim of this study is to analyze the development of a mobile input device for electronic medical records (MEMR), a potentially labor-saving application supported by nurses, that failed to meet the needs of nurses after development. Method: In a case study, we used an axiomatic design framework as an evaluation tool to visualize the mismatches between customer needs and the design parameters of the MEMR, and trace these mismatches back to (preliminary) decisions in the development process. We applied a mixed-method research design that consisted of analyzing of 118 external and internal files and working documents, 29 interviews and shorter inquiries, a user test, and an observation of use. By factoring and grouping the findings, we analyzed the relevant categories of mismatches. Results: The involvement of nurses during the development was extensive, but not all feedback was, or could not be, used effectively to improve the MEMR. The mismatches with the most impact were found to be: (1) suboptimal supportive technology, (2) limited functionality of the app and input device, and (3) disruption of nurses’ workflow. Most mismatches were known by the IT department when the MEMR was offered to the units as a product. Development of the MEMR came to a halt because of limited use. Conclusion: Choices for design parameters, made during the development of labor-saving technology for nurses, may conflict with the customer needs of nurses. Even though the causes of mismatches were mentioned by the IT department, the nurse managers acquired the MEMR based on the idea behind the app. The effects of the chosen design parameters should not only be compared to the customer needs, but also be assessed with nurses and nurse managers for the expected effect on the workflow.
LINK
Background: Being able to care for and cope with one’s stoma adequately may significantly impact patient’s wellbeing. A well-designed mobile application (app) may improve and solve some of the difficulties patients encounter. This study aims to gain a better understanding of the problems patients face in ostomy care and to determine how to improve these problems by an app. Method: A qualitative study using six focus group interviews was conducted between March and April 2020. Patients with a stoma, representatives of patient associations and stoma-related healthcare providers participated to provide insights. A thematic content analysis method was used to analyse the transcripts. Results: Participants indicated that perioperative information could be improved, information should be applicable for all patients and the amount of stoma materials to be overwhelming. Moreover, the contact with fellow peers could be utilised more and it was unclear which healthcare provider should be contacted. All participants expected an app would be beneficial. The app should provide reliable and up-to-date information which is presented in a visually attractive manner, and facilitate peer contact in which patients can support each other. Conclusion: Adequate self-care and coping is essential for patients’ quality of life. A personalised, mobile app may be promising to overcome some of the problems related to adequate self-provision of stoma care at home, improving self-efficacy and overall well-being.
The Netherlands Research School for Astronomy (NOVA) has operated a Mobile Planetarium for over 14 years. Between 2009-2023, the project reached more than 400,000 learners and their teachers across the Netherlands. The project has been popular with schools since the beginning but continues to grow and reach increasing numbers of learners and schools each year. A project like the Mobile Planetarium does not continue growing this way without developing key ingredients or best practices. In this article, we describe the NOVA Mobile Planetarium project in detail and the challenges faced over the last 14 years. Reflection on the different aspects of the project has led to 10 best practices which have been critical to the continued success of this project. In this article, we aim to share our experiences to help other mobile planetarium projects around the world.
MULTIFILE
The maximum capacity of the road infrastructure is being reached due to the number of vehicles that are being introduced on Dutch roads each day. One of the plausible solutions to tackle congestion could be efficient and effective use of road infrastructure using modern technologies such as cooperative mobility. Cooperative mobility relies majorly on big data that is generated potentially by millions of vehicles that are travelling on the road. But how can this data be generated? Modern vehicles already contain a host of sensors that are required for its operation. This data is typically circulated within an automobile via the CAN bus and can in-principle be shared with the outside world considering the privacy aspects of data sharing. The main problem is, however, the difficulty in interpreting this data. This is mainly because the configuration of this data varies between manufacturers and vehicle models and have not been standardized by the manufacturers. Signals from the CAN bus could be manually reverse engineered, but this process is extremely labour-intensive and time-consuming. In this project we investigate if an intelligent tool or specific test procedures could be developed to extract CAN messages and their composition efficiently irrespective of vehicle brand and type. This would lay the foundations that are required to generate big data-sets from in-vehicle data efficiently.
Veel patiënten binnen de GGZ kampen met chronische pijn en depressie. Het bevorderen van een gezond beweegpatroon speelt een belangrijke rol in hun behandeling. Deze patiënten kunnen echter door emoties en veranderde prikkelverwerking signalen van het lichaam niet goed inschatten. Daarbij zijn hun klachten belemmerend in hun activiteiten waardoor motivatie vaak afwezig is. GGZ-professionals gebruiken zorgstandaarden waarbij uitgegaan wordt van 'one-size-fits-all' behandelprogramma's. Deze sluiten onvoldoende aan bij de behoefte aan gepersonaliseerde interventies uitgaande van zelfmanagement van de individuele patiënt. Dit pleit voor een instrument dat professionals helpt objectief inzicht te krijgen in het beweegpatroon van hun patiënten, dat gepersonaliseerde feedback geeft en ondersteunt bij de verdere individueel passende begeleiding van de patiënt. Zelfmeettechnologie ('activity trackers') lijkt hier goed te passen. De mogelijkheden om zelfmeettechnologie als basis voor de behandeling van deze patiënten te gebruiken zijn echter bij GGZ-professionals veelal onbekend. Daarnaast is het inzetten van alleen zelfmeettechnologie waarschijnlijk onvoldoende en is niet goed bekend hoe deze patiënten gemotiveerd kunnen worden om deze technologie te (blijven) gebruiken. In dit project willen de Hanzehogeschool Groningen, Inter-Psy, Transcare en MobileCare samen met professionals en patiënten en andere nog te betrekken partners (o.a. het Rob Giel Onderzoekscentrum als trekker van het eHealth netwerk Noord-Nederland heeft aangegeven een bijdrage te willen leveren) ontdekken hoe op een goede manier aan de bovenbeschreven behoefte van GGZ-professionals kan worden bijgedragen. Beoogd wordt om met deze subsidie een proof of concept te leveren van een digitaal instrument dat op basis van zelfmeettechnologie meerwaarde biedt in de behandeling van patiënten met chronische pijn en depressie. Deze proof of concept vormt de basis voor een te schrijven subsidievoorstel om dit verder te ontwikkelen.
In Nederland draaien 600.000 industriemotoren in transport, scheepvaart en z.g. Non Road Mobile Machinery (m.n. land- en bosbouw machines en stationaire motoren). Zij verbruiken jaarlijks ongeveer 5 miljard liter diesel, 20%% van het totale dieselverbruik. Ook deze sectoren dienen hun CO2 uitstoot en stikstofuitstoot te reduceren. Kijkend naar mogelijke oplossingen is elektrificatie niet geschikt vanwege het hoge specifiek gevraagde vermogen + kosten. Waterstof is te duur en voor mobiele toepassingen te bewerkelijk. Gesteund door technologie-neutraal klimaatbeleid vanuit de EU (32% hernieuwbare brandstoffen in 2030, waar elektrificatie niet mogelijk is), definieert de sector een voorkeur voor hernieuwbare methanol als marsroute richting emissiereductie. RAAK-MKB project Schoon Schip levert eind 2023 een werkend prototype methanol-conversiekit en manual voor een kleine industriemotor op. Mede door dit succes, groeide het consortium en ontstond een nieuwe vraag: Hoe kan de sector van industriemotoren lokale emissies van het huidige motorenpark van Stage III motoren naar Stage V niveau- en de Well-to-Wheel CO2-uitstoot verlagen met gebruik van hernieuwbare methanol als brandstof? De huidige stand van de techniek laat zien dat in grote (scheepvaart) motoren (<10.000Kw) dual-fuel en uitlaatgasnabehandeling vorm krijgt, voor kleinere industriemotoren is deze techniek nog nauwelijks beschikbaar. De HAN beantwoordt deze marktvraag in 4 werkpakketten om effectieve conversie van een stageIII motor naar StageV emissies te realiseren. Ze maakt hier een vertaalslag van de wetenschap en kennis bij grote zeevaartmotoren, naar (kleinere) industriemotoren. Dit gebeurt door te onderzoeken binnen welke kaders (economisch, emissies, prestaties en levensduur) een prototype motor te ontwikkelen klaar voor lange duurtesten. Brandt Schoon combineert opgedane motorenkennis met kennis uit de academische wereld om tot een betrouwbare toepassing van methanol in de binnenvaart te komen. Het gaat er om tot een werkende praktijkoplossing te komen voor het gebruik van hernieuwbare methanol in het bestaande park van 600.000 industriemotoren.
