To promote student writing development, integrated approaches such as genre-based writing instruction (GBWI) are advocated in tertiary education. However, most subject lecturers are not used to centralise writing in their subjects as they focus on content teaching. Capitalising on teacher learning within GBWI is therefore necessary. Design-based research can offer a fruitful learning environment for such innovative type of content and language integrated instruction. In a multiple case study (n=2) in Dutch higher professional education, we aimed to explore what subject lecturers can learn in a design-based research project in terms of scaffolding students’ writing. Qualitative data on teacher learning were collected through logs and interviews before, during and after three GBWI interventions. These data were transcribed verbatim and analyzed using transcription software. Results showed the subject lecturers reported multifaceted learning outcomes, particularly concerning changed knowledge and beliefs. Some of these were directly related to GBWI (e.g., metalanguage, deconstruction, text features) whereas others were related to scaffolding language in subject learning more generally, and to the lecturers’ teaching roles. Both lecturers also reported learning outcomes in terms of changed practices, but to a lesser extent. This may be related to the challenging character of enacting GBWI in the subjects. On a more general level, this study has yielded valuable insights into what factors are at stake when subject lecturers learn to enact GBWI. Further, it has shown the potential of a design-based research learning environment which we view as part of a causal field instigating subject lecturers’ professional development.
LINK
Organizations feel an urgency to develop and implement applications based on foundation models: AI-models that have been trained on large-scale general data and can be finetuned to domain-specific tasks. In this process organizations face many questions, regarding model training and deployment, but also concerning added business value, implementation risks and governance. They express a need for guidance to answer these questions in a suitable and responsible way. We intend to offer such guidance by the question matrix presented in this paper. The question matrix is adjusted from the model card, to match well with development of AIapplications rather than AI-models. First pilots with the question matrix revealed that it elicited discussions among developers and helped developers explicate their choices and intentions during development.
MULTIFILE
In software architecture, the Layers pattern is commonly used. When this pattern is applied, the responsibilities of a software system are divided over a number of layers and the dependencies between the layers are limited. This may result in benefits like improved analyzability, reusability and portability of the system. However, many layered architectures are poorly designed and documented. This paper proposes a typology and a related approach to assign responsibilities to software layers. The Typology of Software Layer Responsibility (TSLR) gives an overview of responsibility types in the software of business information systems; it specifies and exemplifies these responsibilities and provides unambiguous naming. A complementary instrument, the Responsibility Trace Table (RTT), provides an overview of the TSLR-responsibilities assigned to the layers of a case-specific layered design. The instruments aid the design, documentation and review of layered software architectures. The application of the TSLR and RTT is demonstrated in three cases.
Hoogwaardig afvalhout van bewoners, bouwbedrijven en meubelmakers blijft momenteel ongebruikt omdat het te arbeidsintensief is om grote hoeveelheden ongelijke stukken hout van verschillende afmetingen en soorten te verwerken. Waardevol hout wordt waardeloos afval, tegen de principes van de circulaire economie in. In CW.Code werken Powerhouse Company, Bureau HUNC en Vrijpaleis samen met de HvA om te onderzoeken hoe een toegankelijke ontwerptool te ontwikkelen om upcycling en waardecreatie van afvalhout te faciliteren. In andere projecten hebben HvA en partners verschillende objecten gemaakt van afvalhout: een stoel, een receptiebalie, kleine meubels en objecten voor de openbare ruimte, vervaardigd met industriële robots. Deze objecten zijn 3D gemodelleerd met behulp van specifieke algoritmen, in de algemeen gebruikte ontwerpsoftware Rhino en Grasshopper. De projectpartners willen nu onderzoeken hoe deze algoritmen via een toegankelijke tool bruikbaar te maken voor creatieve praktijken. Deze tool integreert generatieve ontwerpalgoritmen en regelsets die rekening houden met beschikbaar afvalhout, en de ecologische, financiële en sociale impact van resulterende ontwerpen evalueren. De belangrijkste ontwerpparameters kunnen worden gemanipuleerd door ontwerpers en/of eindgebruikers, waardoor het een waardevol hulpmiddel wordt voor het co-creëren van circulaire toepassingen voor afvalhout. Dit onderzoek wordt uitgevoerd door HvA Digital Production Research Group, met bovengenoemde partners. HUNC heeft ervaring met stadsontwikkeling waarbij gebruik wordt gemaakt van lokaal gekapt afvalhout. Vrijpaleis biedt toegang tot een actieve, lokale community van makers met een sterke band met buurtbewoners. Powerhouse Company heeft ervaring in het ontwerpen met hout in de bouw. Alle drie kunnen profiteren van slimmere circulaire ontwerptools, waarbij beschikbaar materiaal, productiebeperkingen en impactevaluatie worden geïntegreerd. De tool wordt ontwikkeld en getest voor twee designcases: een binnenmeubelobject en een buitengevelelement. Bevindingen hiervan zullen leidend zijn bij de ontwikkeling van de tool. Na afronding van het project is een bètaversie gereed voor validatie door ontwerpers, bewonerscollectieven en onderzoek/onderwijs van de HvA.
Het doel van dit interdisciplinaire SIA KIEM project Fluïde Eigenschap in de Creatieve Industrie is te onderzoeken of en hoe gedeelde vormen van eigenaarschap in de creatieve industrie kunnen bijdragen aan het creëren van een democratischer en duurzamer economie, waarin ook het MKB kan participeren in digitale innovatie. Het project geeft een overzicht van beschikbare vormen van (gedeeld) eigenaarschap, hun werking en hoe deze creatieve professionals kunnen ondersteunen bij de transitie naar de platformeconomie. Dit wordt toegepast op een concrete case, dat van een digitale breimachine. Naast het leveren van een goede praktijk, moet het project leiden tot een groter internationaal onderzoeksvoorstel over Fluid Ownership in the Creative Industry, dat dieper ingaat op de beschikbare eigendomsoplossingen en hoe deze waarde zullen creëren voor de creatieve professional.
