This study explores the evaluation of research pathways of self-management health innovations from discovery to implementation in the context of practice-based research. The aim is to understand how a new process model for evaluating practice-based research provides insights into the implementation success of innovations. Data were collected from nine research projects in the Netherlands. Through document analysis and semi-structured interviews, we analysed how the projects start, evolve, and contribute to the healthcare practice. Building on previous research evaluation approaches to monitor knowledge utilization, we developed a Research Pathway Model. The model’s process character enables us to include and evaluate the incremental work required throughout the lifespan of an innovation project and it helps to foreground that innovation continues during implementation in real-life settings. We found that in each research project, pathways are followed that include activities to explore a new solution, deliver a prototype and contribute to theory. Only three projects explored the solution in real life and included activities to create the necessary changes for the solutions to be adopted. These three projects were associated with successful implementation. The exploration of the solution in a real-life environment in which users test a prototype in their own context seems to be a necessary research activity for the successful implementation of self-management health innovations.
MULTIFILE
In software architecture, the Layers pattern is commonly used. When this pattern is applied, the responsibilities of a software system are divided over a number of layers and the dependencies between the layers are limited. This may result in benefits like improved analyzability, reusability and portability of the system. However, many layered architectures are poorly designed and documented. This paper proposes a typology and a related approach to assign responsibilities to software layers. The Typology of Software Layer Responsibility (TSLR) gives an overview of responsibility types in the software of business information systems; it specifies and exemplifies these responsibilities and provides unambiguous naming. A complementary instrument, the Responsibility Trace Table (RTT), provides an overview of the TSLR-responsibilities assigned to the layers of a case-specific layered design. The instruments aid the design, documentation and review of layered software architectures. The application of the TSLR and RTT is demonstrated in three cases.
The COVID-19 pandemic has accelerated remote working and working at the office. This hybrid working is an indispensable part of today's life even within Agile Software Development (ASD) teams. Before COVID-19 ASD teams were working closely together in an Agile way at the office. The Agile Manifesto describes 12 principles to make agile working successful. These principles are about working closely together, face-to-face contact and continuously responding to changes. To what extent does hybrid working influence these agile principles that have been indispensable in today's software development since its creation in 2001? Based on a quantitative study within 22 Dutch financial institutions and 106 respondents, the relationship between hybrid working and ASD is investigated. The results of this research show that human factors, such as team spirit, feeling responsible and the ability to learn from each other, are the most decisive for the success of ASD. In addition, the research shows that hybrid working creates a distance between the business organization and the IT department. The findings are valuable for Managers, HR professionals and employees working in the field of ASD as emphasizing and fostering Team Spirit, Learning Ability, and a Sense of Responsibility among team members can bolster the Speed of ASD.
MULTIFILE
Hoogwaardig afvalhout van bewoners, bouwbedrijven en meubelmakers blijft momenteel ongebruikt omdat het te arbeidsintensief is om grote hoeveelheden ongelijke stukken hout van verschillende afmetingen en soorten te verwerken. Waardevol hout wordt waardeloos afval, tegen de principes van de circulaire economie in. In CW.Code werken Powerhouse Company, Bureau HUNC en Vrijpaleis samen met de HvA om te onderzoeken hoe een toegankelijke ontwerptool te ontwikkelen om upcycling en waardecreatie van afvalhout te faciliteren. In andere projecten hebben HvA en partners verschillende objecten gemaakt van afvalhout: een stoel, een receptiebalie, kleine meubels en objecten voor de openbare ruimte, vervaardigd met industriële robots. Deze objecten zijn 3D gemodelleerd met behulp van specifieke algoritmen, in de algemeen gebruikte ontwerpsoftware Rhino en Grasshopper. De projectpartners willen nu onderzoeken hoe deze algoritmen via een toegankelijke tool bruikbaar te maken voor creatieve praktijken. Deze tool integreert generatieve ontwerpalgoritmen en regelsets die rekening houden met beschikbaar afvalhout, en de ecologische, financiële en sociale impact van resulterende ontwerpen evalueren. De belangrijkste ontwerpparameters kunnen worden gemanipuleerd door ontwerpers en/of eindgebruikers, waardoor het een waardevol hulpmiddel wordt voor het co-creëren van circulaire toepassingen voor afvalhout. Dit onderzoek wordt uitgevoerd door HvA Digital Production Research Group, met bovengenoemde partners. HUNC heeft ervaring met stadsontwikkeling waarbij gebruik wordt gemaakt van lokaal gekapt afvalhout. Vrijpaleis biedt toegang tot een actieve, lokale community van makers met een sterke band met buurtbewoners. Powerhouse Company heeft ervaring in het ontwerpen met hout in de bouw. Alle drie kunnen profiteren van slimmere circulaire ontwerptools, waarbij beschikbaar materiaal, productiebeperkingen en impactevaluatie worden geïntegreerd. De tool wordt ontwikkeld en getest voor twee designcases: een binnenmeubelobject en een buitengevelelement. Bevindingen hiervan zullen leidend zijn bij de ontwikkeling van de tool. Na afronding van het project is een bètaversie gereed voor validatie door ontwerpers, bewonerscollectieven en onderzoek/onderwijs van de HvA.
Het doel van dit interdisciplinaire SIA KIEM project Fluïde Eigenschap in de Creatieve Industrie is te onderzoeken of en hoe gedeelde vormen van eigenaarschap in de creatieve industrie kunnen bijdragen aan het creëren van een democratischer en duurzamer economie, waarin ook het MKB kan participeren in digitale innovatie. Het project geeft een overzicht van beschikbare vormen van (gedeeld) eigenaarschap, hun werking en hoe deze creatieve professionals kunnen ondersteunen bij de transitie naar de platformeconomie. Dit wordt toegepast op een concrete case, dat van een digitale breimachine. Naast het leveren van een goede praktijk, moet het project leiden tot een groter internationaal onderzoeksvoorstel over Fluid Ownership in the Creative Industry, dat dieper ingaat op de beschikbare eigendomsoplossingen en hoe deze waarde zullen creëren voor de creatieve professional.
