Loneliness among young adults is a growing concern worldwide, posing serious health risks. While the human ecological framework explains how various factors such as socio-demographic, social, and built environment characteristics can affect this feeling, still, relatively little is known about the effect of built environment characteristics on the feelings of loneliness that young people experience in their daily life activities. This research investigates the relationship between built environment characteristics and emotional state loneliness in young adults (aged 18–25) during their daily activities. Leveraging the Experience Sampling Method, we collected data from 43 participants for 393 personal experiences during daily activities across different environmental settings. The findings of a mixed-effects regression model reveal that built environment features significantly impact emotional state loneliness. Notably, activity location accessibility, social company during activities, and walking activities all contribute to reducing loneliness. These findings can inform urban planners and municipalities to implement interventions that support youngsters’ activities and positive experiences to enhance well-being and alleviate feelings of loneliness in young adults. Specific recommendations regarding the built environment are (1) to create spaces that are accessible, (2) create spaces that are especially accessible by foot, and (3) provide housing with shared facilities for young adults rather than apartments/studios.
LINK
Obesity is a fast growing societal threat, causing chronic conditions, physical and psychological health problems, as well as absenteeism and large healthcare costs. Despite numerous attempts to promote physical activity and healthy diet, existing interventions do not focus on often occurring emotional causes of obesity. There is a need for self-management support of this vulnerable target group: emotional eaters. This paper presents the results of the design case study focusing on a holistic development of a personalised virtual mHealth coach that provides self-management training ‘Denk je zèlf!’ (Dutch for ‘Develop a wise mind and counsel yourself’). Target group are young adults with emotional eating disorder and obesity. The contextual inquiry study was conducted to get insights into the needs and experiences of the target users, including interviews and questionnaires with emotional eaters, obesity treatment patients and healthcare practitioners. Personas and user stories were derived from these results and translated into a new ‘Denk je zèlf!’ virtual coach, based on Dialectical Behaviour Therapy and experience sampling measures to capture user experience and emotional state. This paper makes two main contributions: (a) combining holistic design with behaviour therapy in one virtual mHealth coaching application for emotional eaters; (b) applying Personas to guide the design. Preliminary results suggest that an online self-management training might be useful for the target group. Future research will be aimed at iterative evaluation and further development of the dialectical dialogues for the virtual coach and content for the education and instruction modules.
DOCUMENT
Obesity is a fast-growing societal threat, causingchronic conditions, physical and psychological health problems,as well as sickness absence and heavy healthcare costs. Despitenumerous attempts to promote physical activity and healthydiet, existing interventions do not focus on the commonemotional causes of obesity. There is a need for self-managementsupport of this vulnerable target group: emotional eaters. Thispaper presents the results of the design case study focusing on aholistic design and evaluation of a personalised virtual mHealthcoach that provides self-management training ‘Denk je zèlf!’(Dutch for ‘Develop a wise mind and counsel yourself’). Thetarget group are young adults with an emotional eating disorderand who are obese. The contextual inquiry study was conductedto gain insights into the needs and experiences of the targetusers, including interviews and questionnaires with emotionaleaters, patients undergoing obesity treatment, and healthcarepractitioners. Personas and the use-case scenario were derivedfrom these results and translated into the new ‘Denk je zèlf!’virtual coach, based on Dialectical Behaviour Therapy andexperience sampling measures to capture user experience andemotional state. The main contributions of this paper are: (a)combining holistic eHealth design, behavior chain analysis, anddialectic behaviour therapy in one personalised virtual mHealthcoaching application for emotional eaters; (b) applying emotionenrichedPersonas to guide the design; (c) the results of theinitial user evaluation. Preliminary results suggest that the‘Denk je zèlf!’ virtual coach is useful for helping the targetgroup. Future research will be aimed at further iterative (re)-design and evaluation, as well as development of the dialecticaldialogues for the virtual coach and content for the education andinstruction modules.
DOCUMENT
Over eenzaamheid in verpleeghuizen is relatief weinig bekend. Het doel van deze studie is inzicht krijgen in de prevalentie van sociale, emotionele en existentiële eenzaamheid onder verpleeghuisbewoners en de samenhang tussen eenzaamheid en deelname aan activiteiten en het hebben van contacten. Data is verzameld onder verpleeghuisbewoners van zorgcentra en groepswoningen in de provincie Zeeland (N = 101; leeftijdsrange = 42 tot 103 jaar; mediaan = 83 jaar; 71% = vrouw). Sociale, emotionele en existentiële eenzaamheid zijn bevraagd, alsmede persoonsgegevens en deelname aan activiteiten en het hebben van contacten. Prevalentiecijfers van eenzaamheid zijn berekend. Regressieanalyses zijn uitgevoerd om de relatie tussen eenzaamheid en persoonsgegevens, deelname aan activiteiten en het hebben van contacten te onderzoeken. De meerderheid van de respondenten voelt zich emotioneel, sociaal en/of existentieel eenzaam. Een langere verblijfsduur in het verpleeghuis en deelname aan beweegactiviteiten hangen samen met een mindere mate van sociale eenzaamheid, maar niet met emotionele of existentiële eenzaamheid. Het aanbod aan activiteiten in het verpleeghuis is gericht op sociale eenzaamheid. Voor emotionele en existentiële eenzaamheid lijkt geen aanbod te bestaan, terwijl deze vormen van eenzaamheid vaak voorkomen in het verpleeghuis.
MULTIFILE
Background: Patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD) demonstrate reduced levels of daily physical activity (DPA) compared to healthy controls. This results in a higher risk of hospital admission and shorter survival. Performing regular DPA reduces these risks. Objective: To develop an eHealth intervention that will support patients with COPD to improve or maintain their DPA after pulmonary rehabilitation. Methods: The design process consisted of literature research and the iterative developing and piloting phases of the Medical Research Council (MRC) model for complex clinical interventions and the involvement of end users. Participants were healthy adults and persons with COPD. Results: The mobile phone interface met all the set requirements. Participants found that the app was stimulating and that reaching their DPA goals was rewarding. The mean (SD) scores on a 7-point scale for usability, ease of use, ease of learning, and contentment were 3.8 (1.8), 5.1 (1.1), 6.0 (1.6), and 4.8 (1.3), respectively. The mean (SD) correlation between the mobile phone and a validated accelerometer was 0.88 (0.12) in the final test. The idea of providing their health care professional with their DPA data caused no privacy issues in the participants. Battery life lasted for an entire day with the final version, and readability and comprehensibility of text and colors were favorable. Conclusions: By employing a user-centered design approach, a mobile phone was found to be an adequate and feasible interface for an eHealth intervention. The mobile phone and app are easy to learn and use by patients with COPD. In the final test, the accuracy of the DPA measurement was good. The final version of the eHealth intervention is presently being tested by our group for efficacy in a randomized controlled trial in COPD patients.
LINK
Bijna de helft van de Nederlandse volwassenen voelt zich eenzaam. Tussen 2012 en 2022 is het percentage dat zich matig of sterk eenzaam voelt toegenomen van 39% naar 49%. Het percentage volwassenen dat zich sterk eenzaam voelt, nam toe van 8 naar 14% (VZinfo, 2023). De inrichting van de openbare ruimte kan bijdragen aan het verlichten van gevoelens van eenzaamheid. Het doel van dit onderzoek is om te achterhalen welke kenmerken van de openbare ruimte het sterkst samenhangen met gevoelens van eenzaamheid onder jongvolwassenen.
LINK
Due to the Covid-19 crisis, higher education was forced to offer online alternatives to their courses. This change drastically increased the number of students partaking in online education. However, the effects of obligatory online education could potentially be harmful and are not yet sufficiently explored. This research analyses the impact of obligatory online education on business students’ social life, well-being and academic performance. The study used a phenomenological and a comparative approach to assess and compare students’ personal experiences in Germany and the Netherlands. A total number of 30 semi-structured interviews were conducted with students in the mentioned countries. Results show, that students’ academic performance decreased due to a lack of student identity, study life balance, motivation and technological issues during e-learning. Furthermore, mixed findings were recorded about the impact on social life. Finally, a slight drop in students’ well-being caused by a decline in physical and mental health was observed. Findings of this study are significant in a sense that they can provide crucial information for policymakers, educators and managers in higher education which enable them to make more informed decisions when delivering online education in crucial times and enhance students’ experience. This will consequently create a more positive impact for students’ well-being, social life and academic performance.
DOCUMENT
De sociale participatie van leerlingen met extra ondersteuningsbehoeften is de afgelopen decennia veelvuldig onderzocht. Opmerkelijk is dat veel van deze studies voornamelijk gaan over het functioneren van de klas en de leerkracht en leerlingen en minder onderzoek is uitgevoerd samen met de direct betrokkenen van een klas. Het gevolg is dat er weinig bekend is over wat er in de klas gedaan wordt om sociale participatie te stimuleren en wat leerkrachten en leerlingen van deze strategieën vinden. In een recent promotieonderzoek is er vanuit het perspectief van 1) de leerkracht, 2) leerlingen met gedragsproblemen en 3) de voorhanden empirische literatuur bekeken hoe sociale participatie gestimuleerd wordt en welke behoeftes er zijn om sociale participatie te verbeteren. Dit artikel presenteert diverse uitgevoerde studies en bevindingen vanuit de drie bovenstaande perspectieven. Op basis van de studies kunnen twee hoofdconclusies getrokken worden. De eerste conclusie is dat leerkrachten meer zouden moeten handelen vanuit de behoeften van een leerling, in plaats van te handelen op basis van de gedragsproblemen van de leerling. De tweede conclusie is dat het perspectief van de leerling onderbelicht is met betrekking tot het verbeteren van de sociale participatie in de klas. Het artikel sluit af met aanbevelingen voor orthopedagogen en beleidsmakers, om zo doende leerkrachten en professionals te ondersteunen om de sociale behoeften van leerlingen centraal te stellen in de vorming van onderwijs. Alleen zo kan de zorg geleverd worden om Passend Onderwijs ook daadwerkelijk passend te laten zijn voor iedere leerling.
MULTIFILE
In deze thematische overzichtsstudie presenteren we de resultaten van een brede analyse van het beschikbare onderzoek rond het welzijn van docenten in het hoger onderwijs gedurende en na de coronapandemie. Docentenwelzijn is hierbij, in lijn met de conceptualisatie van Viac & Fraser (2020), onderverdeeld in vier dimensies: cognitief, subjectief, fysiek en mentaal, en sociaal welzijn. De centrale onderzoeksvraag was: Wat is er bekend over de veranderingen op de vier dimensies van het welzijn van docenten in het hoger onderwijs als gevolg van online en hybride werken en lesgeven gedurende de coronapandemie?Met behulp van een scoping literatuurstudie aan de hand van vier selectiecriteria1 vonden we 48 relevante artikelen; 37 artikelen verschenen in wetenschappelijke tijdschriften en 11 publicaties maakten deel uit van ‘grijze’ literatuur. Uit deze publicaties blijkt dat de verandering naar online of hybride werken een aanzienlijke impact had op het welzijn van docenten in het hoger onderwijs. Hierbij kunnen vier grotere thema’s onderscheiden worden: de impact van thuiswerken op productiviteit, op de verbinding en het contact met collega’s en studenten, de ervaren werkdruk en een veranderende werk-privé balans. Hoewel de negatieve impact van de nieuwe manier van werken op het docentenwelzijn overheerst, werden in meerdere studies ook positieve effecten op docentenwelzijn gerapporteerd. Hiermee lijkt het thuis en op afstand werken een ‘double edged sword’ voor docentenwelzijn te zijn geweest tijdens de coronapandemie. Op basis van deze uitkomsten worden een aantal aandachtspunten voor het Nederlands hoger onderwijs en aanbevelingen voor vervolgonderzoek gegeven.
MULTIFILE
