This paper attempts to identify the dimensions of nation brand personality (NBP). The concept of brand personality is well established in the branding literature, yet to date it has been little applied to the context of nation brands rather than to the product or corporate brands. Nine countries were selected for the study. The following five core dimensions of NBP were found: leadership, excitement, sophistication, tradition and peacefulness. These five dimensions were identified in perceived traits of nation brands such as country of origin for products and services, country for tourism, country for investment, country for residence. Variables exerting an influence on the formation process of NBP were tested. Theoretical and practical implications regarding the utility of NBP are discussed.
LINK
This article examines China's public diplomacy strategy within Japan. The size and complexity of China renders the management of the country's image a challenging undertaking in any context, particularly so within Japan where the weight of historical issues between the two countries presents a significant obstacle to any attempts to implement image enhancement initiatives. A purposive sample of expert respondents were asked to give their perceptions of the impact of China's public diplomacy strategy in Japan. The results suggest that the level of success achieved to date has been low, although recent visits to Japan by Chinese leaders have been relatively well received in Japan, which may form the basis for better future outcomes for China's public diplomacy in Japan.
LINK
The aim of this paper is to investigate which portfolio extension option: either a cheaper subbrand or a private label endorsed by the national brand is better from the consumer perspective. Two hypothetical product concepts from a leading beer brand were tested among Dutch consumers. The findings show that consumers are equally likely to try the options and form a positive or negative opinion about the manufacturer after the extension. However, when looking at the ability for a brand to cover a price conscious segment and thereforeincrease penetration, the cheaper national sub-brand performs better. Given that the manufacturer will be not restricted in distribution of such a brand, our findings are in favour of a cheaper sub-brand rather than an endorsed private label.
DOCUMENT
The denim industry faces many complex sustainability challenges and has been especially criticized for its polluting and hazardous production practices. Reducing resource use of water, chemicals and energy and changing denim production practices calls for collaboration between various stakeholders, including competing denim brands. There is great benefit in combining denim brands’ resources and knowledge so that commonly defined standards and benchmarks are developed and realized on a scale that matters. Collaboration however, and especially between competitors, is highly complex and prone to fail. This project brings leading denim brands together to collectively take initial steps towards improving the ecological sustainability impact of denim production, particularly by establishing measurements, benchmarks and standards for resource use (e.g. chemicals, water, energy) and creating best practices for effective collaboration. The central research question of our project is: How do denim brands effectively collaborate together to create common, industry standards on resource use and benchmarks for improved ecological sustainability in denim production? To answer this question, we will use a mixed-method, action research approach. The project’s research setting is the Amsterdam Metropolitan Area (MRA), which has a strong denim cluster and is home to many international denim brands and start-ups.
De maritieme defensiesector heeft behoefte aan lichtgewicht, duurzame en brandveilige materialen. Dit project ontwikkelt thermoplastische sandwichpanelen die voldoen aan de strikte brandveiligheidseisen van marineschepen, zonder in te leveren op structurele prestaties of recycleerbaarheid. Het project richt zich vooralsnog op de toepassing van brandvertragende additieven die commercieel verkrijgbaar zijn in zowel de kern als de huidlagen van de thermoplastische panelen. Coatings worden in deze fase achterwege gelaten, wetende dat dit een positieve bijdrage kan leveren op de brandveiligheid. Deze aanpak moet leiden tot een eerste veilige en schaalbare oplossing(en) voor maritieme toepassingen. Het project wordt geleid door het ThermoPlastic composites Application Center (TPAC) van Saxion. De samenwerking bestaat verder uit: • Cato Composites BV : industriële partner voor verwerking en schaalbaarheid; • Koninklijke Marine: eindgebruiker die functionele eisen en referentiematerialen aanlevert; Het wetenschappelijk geweten in deze initiatiefase is: • TU Delft (afdeling Materiaalkunde): kennispartner en vraagbaak voor materiaalkundige verdieping. En diverse toeleveranciers waaronder: • SABIC • BDG De brandveiligheid van de ontwikkelde materialen zullen in deze initiatiefase beperkt worden geëvalueerd aan de hand van internationale testnormen, waaronder de FTP Code van de IMO, ISO 5660 (Cone Calorimeter), ISO 5658 (Spread of Flame) en ISO 9705 (Room Corner Test). Met dit onderzoek wordt invulling gegeven aan een actuele behoefte binnen Defensie: het vinden van veilige, innovatieve en duurzame materiaaloplossingen. Het project versterkt bovendien het Nederlandse defensie-innovatie-ecosysteem door een sterke publiek-private samenwerking. Deze eerste verkenning legt de basis voor vervolgonderzoek en verdere opschaling richting industriële toepassing en certificering, zowel binnen Defensie als in de civiele maritieme sector.
In het project 'Data-Wood' willen projectpartners Fijnhout, Nijboer en Konijn samen met de Hogeschool van Amsterdam (HvA) de digitale opname van resthout onderzoeken met behulp van een industriële 6-assige robot voorzien van diverse grijpers en / of sensoren. Het onderzoek draagt bij aan de ontwikkeling van robotproductie met circulair hout (restanten of gebruikt). Uit eerdere projecten is duidelijk geworden dat het automatiseren van het proces voor het scannen, hanteren en identificeren van eigenschappen van stukken hout (van ongelijk grootte en type) een essentiële stap is op weg naar het gebruik ervan voor beoogde toepassingen. Zonder deze automatisering is de ontvangst van hout te arbeidsintensief om het gebruik ervan voor circulaire toepassingen te rechtvaardigen. Het onderzoek wordt uitgevoerd door de HvA Urban Technology Digital Production Research Group (DPRG), samen met bovengenoemde partners, die leveranciers zijn van resthout (Fijnhout, Konijn) en houtverwerkende industrie (Nijboer, Konijn). De resultaten van het onderzoek zullen een volledig geautomatiseerd proces zijn voor de ontvangst van resthout in een houtwerkfabriek, met behulp van een industriële robot, een 3D-scanner, een camera en specifieke gereedschappen voor het oppakken en wegen van het stuk hout. Hiervoor wordt een algoritme ontwikkeld en getest in een softwareoplossing. Het project leert de partners hoe hun materialen efficiënt kunnen worden gescand en gearchiveerd voor later gebruik in hout productie processen. Dit opent nieuwe toepassingen voor hun materialen, die anders zouden worden verbrand. Geautomatiseerde inname zal nieuwe, economisch levensvatbare toepassingen voor houtafval creëren. Bovendien leren de projectpartners via Data-Wood hoe ze 6-assige robots kunnen toepassen in hun productieprocessen. Het project is een belangrijke stap in de richting van industriële 3D-robotproductie met niet-standaard restmaterialen, die bijdraagt aan de ontwikkeling van ‘smart industry’ en de circulaire economie, beide relevant voor de maatschappelijke uitdagingen zoals vastgelegd in de nationale Kennis- en Innovatie-Agenda’s voor wetenschap en technologie.
