In deze monitor wordt op basis van onderzoek vooruit gekeken naar de gezelschapsdierensector anno 2030. We kunnen constateren dat de Covid-19 pandemie een enorm effect heeft gehad op het maatschappelijk leven en de economie, maar ook op de gezelschapsdierensector. Veel meer mensen dan gewoonlijk hebben het afgelopen jaar een huisdier aangeschaft. In deze uitgave artikelen rondom thema’s als: veranderingen in demografische gegevens en het aantal gezelschapsdieren, dierenwelzijn, wet- en regelgeving, de marketing en de technologie van de toekomst. Verder wordt er stilgestaan bij mens-dierrelaties en de veranderingen in de relatie tussen bedrijf en consument.
MULTIFILE
Huub Evers behandelt de rol die de media spelen bij het bevorderen of juist het tegengaan van cohesie. Zijn de media in hun functie binnen de samenleving te vergelijken met godsdienstigheid? En hoe ‘doen’ zij het dan: bevorderen zij gemeenschapszin of bewerkstelligen ze juist het tegendeel?
The angiotensin receptor blocker telmisartan slows progression of kidney disease in patients with type 2 diabetes (T2D), yet many patients remain at high risk for progressive kidney function loss. The underlying mechanisms for this response variation might be attributed to differences in angiotensin-1 receptor occupancy (RO), resulting from individual variation in plasma drug exposure, tissue drug exposure, and receptor availability. Therefore, we first assessed the relationship between plasma telmisartan exposure and urinary-albumin-to-creatinine-ratio (UACR) in 10 patients with T2D and albuminuria (mean age 66 years, median UACR 297 mg/g) after 4 weeks treatment with 80 mg telmisartan once daily. Increasing telmisartan exposure associated with a larger reduction in UACR (Pearson correlation coefficient (PCC) = −0.64, P = 0.046, median change UACR: −40.1%, 95% confidence interval (CI): −22.9 to −77.4%, mean telmisartan area under the curve (AUC) = 2927.1 ng·hour/mL, 95% CI: 723.0 to 6501.6 ng·hour/mL). Subsequently, we assessed the relation among plasma telmisartan exposure, kidney distribution, and angiotensin-1 RO in five patients with T2D (mean age 60 years, median UACR 72 mg/g) in a separate positron emission tomography imaging study with [11C]Telmisartan. Individual plasma telmisartan exposure correlated with telmisartan distribution to the kidneys (PCC = 0.976, P = 0.024). A meaningful RO could be calculated in three patients receiving 120 mg oral telmisartan, and although high exposure seems related to higher RO, with AUC0–last of 31, 840, and 274 ng·hour/mL and corresponding RO values 5.5%, 44%, and 59%, this was not significant (P = 0.64). Together these results indicate, for the first time, a relationship among interindividual differences in plasma exposure, kidney tissue distribution, RO, and ultimately UACR response after telmisartan administration.
Ruim 10% van de Nederlandse bevolking heeft chronische nierschade. Jaarlijks komen er zo’n 2.000 patiënten met nierfalen bij. Bij terminaal nierfalen is uiteindelijk nierfunctie vervangende therapie noodzakelijk (1, 2). Nierfalen en nierfunctievervangende therapie hebben grote invloed op de voedingstoestand van de patiënt wat leidt tot ondervoeding wat zich uit in verlies van spiermassa, spierkracht, verminderde zelfredzaamheid, verminderd fysiek functioneren, hogere mortaliteit, meer ziekenhuis opnames en een lagere kwaliteit van leven (3). Gezien deze associatie kan een interventie die het verlies van spiermassa kan voorkomen, grote impact hebben voor nierpatiënten. Echter is er nog geen informatie over de voedselinname van de Nederlandse hemodialysepatiënt. Dit belemmert de diëtetiek in het optimaal behandelen van hemodialysepatiënten. In samenwerking met het kennisnetwerk Diëtisten Nierziekten Nederland (DNN) en MKB hebben wij de volgende vragen gedefinieerd: 1) Wat is de huidige dagelijkse inname van macro- en micronutriënten van hemodialysepatiënten en 2) Bestaan er effectieve interventies op het gebeid van voeding en beweging om spiermassa verlies te voorkomen en/of te behandelen? Samenvattend bestaat dit voorstel uit de volgende activiteiten: Werkpakket 1: Landelijk multicenter studie naar de huidige inname van macro- en micronutriënten van hemodialysepatiënten, Werkpakket 2: Formeren van (inter)nationaal netwerk van professionals en wetenschappers die zich focussen op de rol van voeding en beweging bij nierziekten aangevuld met patiënten perspectief vanuit de patiëntenverenigingen, Werkpakket 3: Systematic review naar effectieve voedings- en beweeginterventies bij patiënten met nierfalen en Werkpakket 4: Het schrijven van een projectvoorstel dat de behoefte, rol en implementatie van eiwitrijke voeding en beweging onderzoekt op het behoud en/of verbeteren van spiermassa, fysiek functioneren en kwaliteit van leven van mensen met een nierziekte.
