Introduction: Zygomatic fractures can be diagnosed with either computed tomography (CT) or direct digital radiography (DR). The aim of the present study was to assess the effect of CT dose reduction on the preference for facial CT versus DR for accurate diagnosis of isolated zygomatic fractures. Materials and methods: Eight zygomatic fractures were inflicted on four human cadavers with a free fall impactor technique. The cadavers were scanned using eight CT protocols, which were identical except for a systematic decrease in radiation dose per protocol, and one DR protocol. Single axial CT images were displayed alongside a DR image of the same fracture creating a total of 64 dual images for comparison. A total of 54 observers, including radiologists, radiographers and oral and maxillofacial surgeons, made a forced choice for either CT or DR. Results: Forty out of 54 observers (74%) preferred CT over DR (all with P < 0.05). Preference for CT was maintained even when radiation dose reduced from 147.4 mSv to 46.4 mSv (DR dose was 6.9 mSv). Only a single out of all raters preferred DR (P ¼ 0.0003). The remaining 13 observers had no significant preference. Conclusion: This study demonstrates that preference for axial CT over DR is not affected by substantial (~70%) CT dose reduction for the assessment of zygomatico-orbital fractures.
MULTIFILE
Background: Patient participation in goal setting is important to deliver client-centered care. In daily practice, however, patient involvement in goal setting is not optimal. Patient-specific instruments, such as the Patient Specific Complaints (PSC) instrument, can support the goal-setting process because patients can identify and rate their own problems. The aim of this study is to explore patients’ experiences with the feasibility of the PSC, in the physiotherapy goal setting. Method: We performed a qualitative study. Data were collected by observations of physiotherapy sessions (n=23) and through interviews with patients (n=23) with chronic conditions in physiotherapy practices. Data were analyzed using directed content analysis. Results: The PSC was used at different moments and in different ways. Two feasibility themes were analyzed. First was the perceived ambiguity with the process of administration: patients perceived a broad range of experiences, such as emotional and supportive, as well as feeling a type of uncomfortableness. The second was the perceived usefulness: patients found the PSC useful for themselves – to increase awareness and motivation and to inform the physiotherapist – as well as being useful for the physiotherapist – to determine appropriate treatment for their personal needs. Some patients did not perceive any usefulness and were not aware of any relation with their treatment. Patients with a more positive attitude toward questionnaires, patients with an active role, and health-literate patients appreciated the PSC and felt facilitated by it. Patients who lacked these attributes did not fully understand the PSC’s process or purpose and let the physiotherapist take the lead. Conclusion: The PSC is a feasible tool to support patient participation in the physiotherapy goal setting. However, in the daily use of the PSC, patients are not always fully involved and informed. Patients reported varied experiences related to their personal attributes and modes of administration. This means that the PSC cannot be used in the same way in every patient. It is perfectly suited to use in a dialogue manner, which makes it very suitable to improve goal setting within client-centered care.
Purpose: Collaborative deliberation comprises personal engagement, recognition of alternative actions, comparative learning, preference elicitation, and preference integration. Collaborative deliberation may be improved by assisting preference elicitation during shared decision-making. This study proposes a framework for preference elicitation to facilitate collaborative deliberation in long-term care consultations. Methods: First, a literature overview was conducted comprising current models for the elicitation of preferences in health and social care settings. The models were reviewed and compared. Second, qualitative research was applied to explore those issues that matter most to clients in long-term care. Data were collected from clients in long-term care, comprising 16 interviews, 3 focus groups, 79 client records, and 200 online client reports. The qualitative analysis followed a deductive approach. The results of the literature overview and qualitative research were combined. Results: Based on the literature overview, five overarching domains of preferences were described: “Health”, “Daily life”, “Family and friends”, ”Living conditions”, and “Finances”. The credibility of these domains was confirmed by qualitative data analysis. During interviews, clients addressed issues that matter in their lives, including a “click” with their care professional, safety, contact with loved ones, and assistance with daily structure and activities. These data were used to determine the content of the domains. Conclusion: A framework for preference elicitation in long-term care is proposed. This framework could be useful for clients and professionals in preference elicitation during collaborative deliberation.
Patiënten met kanker in de spijsverteringsorganen gaan na een ingrijpend medisch traject steeds sneller naar huis. Echter, ook na de ziekenhuisopname hebben patiënten behoefte aan zorg. Voor deze groeiende en kwetsbare patiëntengroep is het van belang om passende herstelzorg te ontwikkelen, die aansluit op de behoeften van de patiënt.
De zorg voor mensen met kanker heeft een kantelpunt bereikt. Om de zorg kwalitatief goed, behapbaar, betaalbaar te houden, wordt in toenemende mate ingezet op Passende Zorg, zoals recent beschreven in het Kader Passende Zorg van Zorginstituut Nederland. Dit geldt ook voor groeiende en vergrijzende groep mensen met kanker aan de spijsverteringsorganen (GI-kanker). Zij gaan na een operatie sneller naar huis om te herstellen dan voorheen; hierdoor neemt het belang voor goede herstelzorg toe. Met een sterk consortium van drie ziekenhuizen, een patiëntenorganisatie, twee oncologische samenwerkingsverbanden, drie beroepsverenigingen van paramedici en twee hogescholen, willen wij in het onderzoeksproject PREFERENCE onderzoeken hoe we deze mensen optimaal kunnen ondersteunen in hun fysiek herstel, kwaliteit van leven en participatie. We steken daarbij in op de elementen van Passende Zorg. Op dit moment ontbreekt bij fysiotherapeuten, oefentherapeuten en diëtisten, kennis over hoe ondersteuning in de eerstelijn, dichtbij de patiënt, het best met de patiënt en zorgprofessionals onderling kan plaatsvinden. Stimuleren van eigen regie van de patiënt is daarbij belangrijk. Toch merken zowel zorgverleners als patiënten met GI-kanker dat op dit moment de herstelzorg onvoldoende aansluit bij de behoeften van de patiënt. Ook dierbaren worden op dit moment onvoldoende betrokken. De vragen uit de praktijk leiden tot de onderzoeksvraag: Hoe ziet de optimale, gepersonaliseerde zorg in de eerstelijn eruit voor patiënten na een operatieve verwijdering van GI-kanker ter bevordering van fysiek herstel, participatie en kwaliteit van leven? In vier deelstudies verzamelen we kennis over bestaande behoeften bij patiënten en zorgverleners, identificeren we bestaande oplossingen die aansluiten bij deze behoeften en ontwikkelen, testen en evalueren we een set aan nieuwe oplossingen waarmee de onderlinge samenwerking van alle betrokkenen wordt gestimuleerd en passende (herstel)zorg voor patiënten met GI-kanker en hun dierbaren optimaal wordt ingericht.
Patiënten met kanker in de spijsverteringsorganen gaan na een ingrijpend medisch traject steeds sneller naar huis. Echter, ook na de ziekenhuisopname hebben patiënten behoefte aan zorg. Voor deze groeiende en kwetsbare patiëntengroep is het van belang om passende herstelzorg te ontwikkelen, die aansluit op de behoeften van de patiënt.Doel In het project PREFERENCE onderzoeken we hoe we patiënten met kanker in de spijsverteringsorganen na een operatie optimaal kunnen ondersteunen in hun lichamelijk herstel, kwaliteit van leven en participatie, en hoe we deze zorg kunnen personaliseren. Resultaten We verwachten de volgende resultaten te behalen: Kennis over de behoeften van patiënten, dierbaren en zorgverleners ten aanzien van paramedische zorg in de herstelfase na een operatie ter bestrijding van kanker in de spijsverteringsorganen Het identificeren van bestaande oplossingen die aansluiten bij deze behoeften Ontwikkelen en evalueren van nieuwe oplossingen voor patiënten, dierbaren en zorgverleners, om hen zo passende zorg te kunnen bieden Looptijd 01 september 2023 - 01 september 2026 Aanpak We starten met literatuuronderzoek, en voeren interviews uit met patienten, dierbaren en zorgverleners om de behoeften in kaart te brengen. Vervolgens inventariseren we in co-creatie welke bestaande adviezen en tools aansluiten op deze behoeften en ontwikkelen en evalueren we nieuwe oplossingen. Impact voor het onderwijs In PREFERENCE werken we nauw samen het onderwijs en praktijkveld. Studenten van de masteropleidingen fysiotherapie zullen interviews uitvoeren en daarnaast werken we samen met beroepsverenigingen en de patiëntenvereniging. De resultaten van het onderzoek zullen worden gedeeld binnen verschillende modules van de masteropleidingen Fysiotherapie, en met het praktijkveld.
