Background. Violent criminal offenders with personality disorders (PD’s) can cause immense harm, but are often deemed untreatable. This study aimed to conduct a randomized clinical trial to test the effectiveness of long-term psychotherapy for rehabilitating offenders with PDs. Methods. We compared schema therapy (ST), an evidence-based psychotherapy for PDs, to treatment-as-usual (TAU) at eight high-security forensic hospitals in the Netherlands. Patients in both conditions received multiple treatment modalities and differed only in the individual, study-specific therapy they received. One-hundred-three male offenders with antisocial, narcissistic, borderline, or paranoid PDs, or Cluster B PD-not-otherwise specified, were assigned to 3 years of ST or TAU and assessed every 6 months. Primary outcomes were rehabilitation, involving gradual reintegration into the community, and PD symptoms. Results. Patients in both conditions showed moderate to large improvements in outcomes. ST was superior to TAU on both primary outcomes – rehabilitation (i.e. attaining supervised and unsupervised leave) and PD symptoms – and six of nine secondary outcomes, with small to moderate advantages over TAU. ST patients moved more rapidly through rehabilitation (supervised leave, treatment*time: F(5308) = 9.40, p < 0.001; unsupervised leave, treatment*- time: F(5472) = 3.45, p = 0.004), and showed faster improvements on PD scales (treatment*- time: t(1387) = −2.85, p = 0.005). Conclusions. These findings contradict pessimistic views on the treatability of violent offenders with PDs, and support the effectiveness of long-term psychotherapy for rehabilitating these patients, facilitating their re-entry into the community
DOCUMENT
Patienten in der forensischen Psychiatrie haben eine schwere Straftat begangen, für die sie aufgrund ihrer psychiatrischen Probleme nicht oder nur teilweise strafrechtlich verantwortlich sind. Bei ihnen ist also nachweislich sozusagen „eine Schraube locker“. Auch die Menschen, die dort arbeiten, haben nach der öffentlichen Meinung einen Makel: „Man muss verrückt sein, um dort arbeiten zu wollen“. Das Bild ist in der Regel nicht positiv, vor allem, wenn Vorfälle in den Medien auftauchen, bei denen das behandelnde Personal oft als inkompetent abgetan wird. Oder gibt es vor allem Mängel in den Abläufen und der Organisation der forensischen Versorgung? „Das System steht still“, titelte die niederländische Rundfunkanstalt NOS im Dezember 2023 eine ihrer Nachrichtensendungen. Es besteht Personalknappheit, eine hohe Arbeitsbelastung und lange Wartelisten. Außerdem ist es schwierig, die Weiterversorgung so zu organisieren, dass die Kontinuität der Betreuung gewährleistet ist. Wie groß sind diese Probleme wirklich, und sind sie reparabel? Bei der näheren Betrachtung aus drei Perspektiven – Patienten, Fachkräfte und Prozesse – kommt die Autorin zu dem Schluss, dass sich parallele Themen erkennen lassen, und eine integrierte Perspektive erforderlich ist, um die Qualität der forensischen Versorgung weiter zu verbessern.
DOCUMENT
PURPOSE: To test if a collaborative care program (CCP) with nurses in a coordinating position is beneficial for patients with severe personality disorders. DESIGN AND METHODS: A pilot study with a comparative multiple case study design using mixed methods investigating active ingredients and preliminary results. FINDINGS: Most patients, their informal caregivers, and nurses value (parts of) the CCP positively; preliminary results show a significant decrease in severity of borderline symptoms. PRACTICE IMPLICATIONS: With the CCP,we may expand the supply of available treatments for patients with (severe) personality disorders, but a larger randomized controlled trial is warranted to confirmour preliminary results.
DOCUMENT
Aan patiënten opgenomen in de forensische zorg zit een steekje los. Maar volgens de publieke opinie ook aan de professionals, en in de processen hapert ook het een en ander. In haar oratie ging Vivienne de Vogel in op deze losse steekjes en hoe deze te herstellen zijn. Ze benadrukt daarbij het belang van onderzoek vanuit drie perspectieven: patiënten, professionals en processen. ‘Een geïntegreerd perspectief is nodig om de kwaliteit van de forensische zorg verder te verbeteren.’
DOCUMENT
Van Jeugdzorg naar oplossingen beschrijft de mogelijkheden om door samenwerking met jeugdzorg en onderwijs het product te verbeteren en tevens de waarde van de sportvereniging te verhogen voor alle belanghebbenden. Sport is een plezierige belevenis door Physieke Prestaties met Partners. Daarnaast bevat sport een groot scala van additionele producten waarmee de persoonlijke ontwikkeling van kinderen kunnen worden verbeterd, alsmede de socialisatie en nog veel maatschappelijke bijproducten. Door de verbetering van deze additionele waardes ontstaat vanzelf een beter hoofdproduct. Onderwijs en Jeugdzorg kunnen hier een belangrijke bijdrage in leveren. Anderzijds kan de sportvereniging een belangrijke tegenprestatie leveren ten gunste van de ontwikkeling en het geluk van kinderen. Hierdoor krijgt de subsidie een draagvlak waarmee verenigingen beoordeeld kunnen worden. Synergie is hierbij het sleutelwoord, door samenwerking ontstaan nieuwe processen of leiden ze tot kostenreductie. De productiviteit en dus de meerwaarde van verenigingen kan toenemen door deze verhoogde effectiviteit en efficiency. Organisatorisch zal er ruimte moeten worden gemaakt voor de pedagogisch- en zorg-coördinator. Met een beter informatiesysteem krijgt jeugd een meer centrale positie die sturend kan worden voor de ontwikkeling. Per regio of zorggebied kan een intensieve samenwerking worden gestimuleerd van zelfsturende teams met doelstellingen op projectbasis. Vanuit het onderwijs en de jeugdzorg kan de participatie bij jeugdverenigingen worden gestimuleerd. Verenigingen krijgen nu veel, volle en vaste leden/ vrijwilligers die vaker komen waarmee de positionering duidelijker wordt.
MULTIFILE
Background The Self-Expression Emotion Regulation in Art Therapy Scale (SERATS) was developed as art therapy lacked outcome measures that could be used to monitor the specific effects of art therapy. Although the SERATS showed good psychometric properties in earlier studies, it lacked convergent validity and thus construct validity. Method To test the convergent validity of the SERATS correlation was examined with the EES (Emotional Expressivity Scale), Emotion Regulation Strategies for Artistic Creative Activities Scale (ERS-ACA) and Healthy-Unhealthy Music Scale (HUMS). Patients diagnosed with a Personality Disorder, and thus having self-regulation and emotion regulation problems (n = 179) and a healthy student population (n = 53) completed the questionnaires (N = 232). Results The SERATS showed a high reliability and convergent validity in relation to the ERS-ACA approach strategies and self-development strategies in both patients and students and the HUMS healthy scale, in patients. Hence, what the SERATS measures is highly associated with emotion regulation strategies like acceptance, reappraisal, discharge and problem solving and with improving a sense of self including self-identity, increased self-esteem and improved agency as well as the healthy side of art making. Respondents rated the SERATS as relatively easy to complete compared to the other questionnaires. Conclusion The SERATS is a valid, useful and user-friendly tool for monitoring the effect of art therapy that is indicative of making art in a healthy way that serves positive emotion regulation and self-development.
DOCUMENT
Vier masterstudenten Nederlands van de Hogeschool Utrecht, werkzaam op zeer uiteenlopende scholen voor voortgezet onderwijs, hebben in het kader van een eerstejaars cursus literatuurtheorie en verhaalanalyse meegewerkt aan een vooronderzoek waarin de volgende vragen centraal stonden: 1. Sluit klimaatfictie aan bij de belangstelling /leesinteresse van de leerlingen in de bovenbouw van het havo/vwo? 2. Werkt klimaatfictie motivatie-verhogend bij het lezen voor de literatuurlijst Nederlands in de bovenbouw van het havo/vwo?
DOCUMENT
