Zoekresultaten

Utopieën in Europa

In de documentaire "Where to invade Next" van Michael Moore, zien we de filmmaker in een aantal Europese landen om zich te laten voorlichten over onderwijs, gezondheidszorg, sociale wetgeving, gevangeniswezen en legalisering drugs. De voorbeelden zijn utopisch te noemen omdat bijvoorbeeld in Finland er minder lessen gegeven worden en er minder huiswerk wordt gemaakt en er ook nog ruimte is voor kunstzinnige en sportieve vakken. Desondanks scoort Finland het hoogste bij meerdere internationale metingen , ook op cognitieve vakken.

White-paper: Vernieuwend Leiderschap: De kunst van leiden en innoveren in complexe tijden.

Post-scarcity of escapisme? – ‘Art in the Age of the Metaverse'

De term metaverse roept de nodige scepsis op, weerstand zelfs bij sommigen. Zeker sinds het begrip is gekaapt door Meta, het technologiebedrijf dat er zijn naamsverandering aan verbond. Sindsdien is het metaverse een hype, en speculatieve fictie bovendien – toch? Waarom dan juist nu een conferentie en workshopdag rondom het begrip? Maarten Overdijk ging langs bij De Balie en de Rijksakademie en doet verslag van de vragen, mogelijkheden en valkuilen die er worden opgeworpen.

Parecon

De Amerikaanse onderzoekers Michael Albert en Robin Hahnel hebben samen een nieuwe economische visie uitgewerkt die zij Parecon noemen en een samentrekking is van Participatieve Economie. In de kern kiezen zij voor consumenten- en werknemersraden, op lokaal, regionaal en landelijk niveau, waar de belangrijkste economische beslissingen worden genomen over producten, prijzen en kwaliteit.

Vocational education in the Netherlands: in search of a new identity

When the Netherlands developed a national system of vocational education at the end of the 19th century, it was a direct answer to obvious shortcomings in the technical and trade professions (De Jonge, 1968). It concentrated on training craftsmen for the traditional, mainly agrarian economy, and technicians for the new, industrial economy. The training being offered was closely related to actual professional practices. In the first place, there was a very stable occupational structure, in which professional knowledge and skills did not become obsolete quickly. This, in turn, made it possible that education was -and remained - up-to-date. Secondly, almost all teachers were also experienced craftsmen, who only started teaching after a long career. The teachers learned actual professional practices through direct experience. In addition, students were also frequently familiar with actual practice, because the occupational structure was so stable: they knew exactly for which profession they were being trained. A stable occupational structure, a clear occupational orientation by the students, and teachers with extensive firsthand work experience ensured that vocational education was a powerful learning environment. For this reason, a dual system had hardly any added value. A consequence is that the apprenticeship system in the Netherlands - as opposed to almost all surrounding countries - had a lower status and fewer students than full-time education (Teerling & Bijveld, 1982).

Solidaire economie als wenkend alternatief