In onderwijs- en arbeidsorganisaties bestaan grote problemen op het gebied van loopbaanontwikkeling. Veel scholieren en studenten vallen uit of switchen vroeg of vaak van opleiding. Veel arbeidsrelaties zijn voor werknemer of werkgever onbevredigend, maar duren toch voort. Uit onderzoek blijkt dat goede loopbaanbegeleiding helpt om dergelijke problemen te voorkomen of op te lossen. Hoewel hiermee in materiële en immateriële zin veel te verdienen valt, is goede loopbaanbegeleiding zeldzaam. Hoe komt dit? Er zijn de laatste jaren in het beroepsonderwijs grote investeringen in studieloopbaanbegeleiding gedaan. Waarom leveren deze inspanningen niet meer op? Waarom wordt in arbeidsorganisaties niet meer aan loopbaanbegeleiding gedaan? Hoe kan het beter? Dit zijn enkele van de vragen die in deze oratie aan de orde komen. Voor een deel wordt de stagnatie verklaard door de versnippering van het vakgebied. Daarnaast speelt het voortbestaan van hardnekkige, inadequate, maar dominante beelden een rol, zoals het beeld van 'de goede keuze', die het individu moet maken door informatie te verzamelen en na te denken. Wat is daar misleidend aan? Wat zijn de consequenties? Hoe kunnen we dit beeld bijstellen? Onder meer de risico's van reflectie komen aan de orde.
Background: Healthcare providers’ attitudes and beliefs can influence how patients with persistent musculoskeletal pain are treated. A biopsychosocial approach is more effective than a purely biomedical approach. Ensuring healthcare professionals have appropriate pain science education (PSE) is essential for successful treatment outcomes. Objective: To validate the Spanish version of the Knowledge and Attitudes of Pain (KNAP-SP) questionnaire among Spanish physiotherapists and students and analyze its psychometric properties. Methods: From May to October 2022, two independent teams adapted the KNAP questionnaire from English to both European and Hispanic-Spanish. A cross-sectional validation study was conducted with 517 physiotherapists examining internal consistency (Cronbach’s alpha), structural validity (exploratory factor analysis), and construct validity (hypothesis testing). Longitudinal analyses assessed test–retest reliability (intraclass correlation coefficient [ICC2,1; n = 63]) and responsiveness following a PSE intervention using Receiver Operating Characteristic (ROC) curve analysis and hypothesis testing (n = 70). Results: The KNAP-SP showed strong internal consistency [overall α coefficient = 0.86; domain 1 (α = 0.82); domain 2 (α = 0.70)], explaining 32.3% of the variance. Construct validity was supported by 75% of the hypotheses. Test–retest reliability was high (ICC2,1 = 0.84). KNAP-SP’s responsiveness was confirmed by ROC analysis (area under the curve [AUC] = 0.87 [95% CI: 0.79–0.96, p-value
Measuring family caregivers’ experiences of collaboration with nurses is important in the context of health care reforms that advocate an increased role of families in care. The Family Collaboration Scale (FCS) measures collaboration between nurses and family caregivers, however, the scale has a broad scope. Thus, the aim of this study was to construct a measure that is focused on collaboration only. After revision, a 25-item version of the FCS was sent to 777 family caregivers of hospitalized patients (≥ 70 years). Psychometric evaluation was employed by the Non-Parametric Item Response Theory to evaluate how items of the revised FCS behave. In total, 302 (39%) family caregivers were found eligible, mean (SD) age 65 (13) and 71% female. A 20-item FCS is proposed showing good psychometric properties. This study contributes to the limited knowledge of measuring collaboration between family caregivers and nurses.
