Geen samenvatting
Vlees eten is geworteld in onze eetcultuur. Het minderen van vlees vraagt tijd. Ondanks campagnes die plantaardige diëten promoten eet volgens CBS nog zo’n 95% Nederlanders vlees, en de meeste daarvan doen dat meerdere keren per week als een stukje vlees bij de maaltijd. Om op kortere termijn een verschil te maken, zal het stimuleren van consumentenkeuzes voor duurzaam geproduceerd vlees in belangrijke mate bijdragen aan ‘minder en beter’. Dit vraagt om specifieke tactieken, wetende dat consumenten in hun gedrag niet altijd doen dan wat hun intentie is met betrekking tot duurzaamheid: de wil is er, maar vertaalt zich onvoldoende in koopgedrag. Om dit te overkomen zijn marketinginterventies nodig die de capaciteit, gelegenheid en motivatie van consumenten verhogen/versterken. Deze rapportage bevat de resultaten – op hoofdlijnen – van een kwantitatieve segmentatiestudie onder Nederlandse vleeskopende consumenten
Om aan de kracht van de lokale samenleving recht te doen staat in deze tekst het bewonersperspectief centraal. Van daar uit zijn de auteurs op zoek gegaan naar de betekenis van sociale kwaliteiten en capaciteiten. Aan de hand van de 'regeneration' praktijk en de 'asset-based community development' belichten zij hoe potenties in de lokale samenleving voluit kunnen worden benut. Voor sociale beroepen vereist het recht doen aan aanwezige kwaliteiten en capaciteiten een andere benadering van professionaliteit. Het gaat daarbij om een nieuwe evenwicht tussen nabijheid en interventie, waarbij deskundigheid de werker ondersteunt, zonder het contact met bewoners en burgers te belemmeren. Aansluiting bij het eigen vermogen van mensen heeft ook consequenties voor instituties en overheiden: het vraagt om randvoorwaarden die het bepleite bewonersperspectief niet in de weg staan. Hoe treedt men vanuit het instititutionele perspectief de kracht van de lokale samenleving tegemoet? Dat is een vraag die steeds terugkeert in discussies over interactieve beleidsvorming en over de inhoudelijke onderbouwing van de zogenaamde sociale pijler in het grotestedenbeleid. Deze tekst besluit met twee voorbeelden uit de praktijk, waarin aan een participatieve benadering concreet invulling is gegeven.
