Purpose – This paper aims to explore the influence of Facility management (FM) on detainee behaviour and responsiveness. The expected outcome of this research is that FM can contribute to the re-socialization by actively using facility design and detainee activities to positively influence their social behaviour.Design / methodology / approach – This current explorative study has been qualitative in nature, including desk research, literature study in relation to healing environment, walk through, observations and interviews with prison managers and facility staff. For this study, a comparison has been made between two correctional institutions. One correctional institution is situated in a rural setting with a building design dating from the early 20th century. The second building is located in an urban area and dates back to the 1990s.Findings - This study shows that there is little to no sources found which describes how FM can actually contribute and add value to rehabilitation of detainees. From the literature study, the observations and exploratory interviews, the conclusion is that FM influences the behaviour of people. Further research could contribute to this emerging area in FM.Practical implications – At this moment the Custodial Institution - Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) - is developing a master plan which will lead to a reassessment of the housing policy within DJI. Initially, DJI will have to formulate a new definition of the minimum level of humane detention in relation to FM.Originality / value – This study may support DJI in the upcoming organizational change. It will provide DJI with the opportunity to perform additional research in order to deliver to society evidence on the influence and impact of FM on detainees.
DOCUMENT
Het doel van dit proefschrift betrof het verkennen van attituden en afwegingen rond taakherschikking tussen tandartsen en mondhygiënisten. Daarnaast werd nagegaan welke sociale kenmerken studenten toeschrijven aan elkaar, zichzelf en beide beroepsgroepen. Vervolgens werd het effect van een psychologische interventie in een onderwijssetting onderzocht op interprofessionele communicatie en percepties ten aanzien van interprofessionele taakverdeling. Tandartsen en mondhygiënisten hebben verschillende attituden ten opzichte van taakherschikking, vooral wat betreft de vrijgevestigde praktijk van mondhygiënisten. Dit laatste wordt het minst gewenst door tandartsen. Tandartsen en mondhygiënisten hebben verschillende afwegingen wanneer men een voor- of tegenstander is van dit beleid. De interprofessionele relatie tussen tandartsen en mondhygiënisten komt tot uiting in de attributie van specifieke sociale kenmerken. Tandheelkunde en mondzorgkunde studenten zijn beide de mening toegedaan dat tandartsen meer dominant zijn dan mondhygiënisten. Het faciliteren van interprofessionele groepsvorming kan zowel interprofessionele hiërarchie als tandarts-gecentreerde taakverdeling reduceren. Tijdens het eerste onderzoek (Hoofdstuk 2) werden verschillen tussen tandartsen en mondhygiënisten ontdekt ten aanzien van de taakuitbreiding van de mondhygiënist. De helft van alle tandartsen en de meeste mondhygiënisten hebben hierover een positieve attitude. Een interprofessionele kloof werd gevonden ten aanzien van de zelfstandige praktijkvoering van mondhygiënisten. Een minderheid van alle tandartsen heeft hierover een positieve attitude vergeleken met een meerderheid van alle mondhygiënisten. Dit suggereert dat de acceptatie van een zelfstandige mondhygiënist een groot obstakel is wanneer men taakherschikking wil implementeren. Tandartsen willen controle over de mondhygiënist behouden, daarom is het waarschijnlijk dat taakdelegatie boven taaksubstitutie wordt verkozen. Dit laatste betreft taakherschikking met professionele autonomie.
DOCUMENT
