Een aantal maal heb ik het genoegen gehad spreker te mogen zijn op het congres Trends in BPM. Een aantal van u weet dan ook, dat ik al enige tijd tamboureer op de beweging dat we in de samenleving, in de politiek en in ondernemingen de stap aan het zetten zijn van top-down management van knechten door bazen, naar bottom-up eindgebruiker-gedreven ontwikkeling met peer2peer-review als kwaliteitssysteem. Het schouderklopje van je peer. Niets is zo motiverend en sturend als dat. De pakweg 1 miljoen ZZP’ers (zelfstandigen zonder personeel) die nu in Nederland opereren, zijn een reflectie van deze beweging. Mijn vraag in deze column is: welk concrete kwaliteitseis moet je aan huidige en toekomstige softwarepakketten stellen zodat ze robuust zijn tegen het licht van deze ontwikkeling en ook in de aankomende tijd van perpetuele bèta’s een human 2.0-waarde hebben? Waar gaat het grote verschil zitten met nu? Is er wel een groot verschil?
DOCUMENT
Het internet verandert de manier waarop we werk organiseren. Het maakt de 'schedule push' en de hiërarchische organisatie die het impliceert, overbodig en daarmee verdwijnt het type van control dat van oudsher wordt gebruikt om resources en taken, en klantvraag, levering en services op elkaar af te stemmen. Organisatorische hiërarchieën zijn te duur geworden om te blijven bestaan, en in veel gevallen is de manier waarop ze zaken coördineren gewoon niet meer nodig. De ingewikkeldheid van de kosten van het industriële complex begint de opbrengsten te overtreffen en het internet maakt het overbodig.
DOCUMENT
Een kunstenaar moet hedendaags zijn, wil hij serieus genomen worden. Maar waar komt die verheerlijking van het hedendaagse vandaan? Hoe relevant is hedendaagsheid in de kunst en het kunstonderwijs eigenlijk? Dit boek gaat vanuit diverse perspectieven dieper in op het thema hedendaagsheid. Wat maakt het hedendaagse nu zo belangrijk dat haar schijn een haast mythologiserend karakter krijgt?
MULTIFILE
