Oil extraction from Andean lupin beans (Lupinus mutabilis SWEET) via supercritical carbon dioxide (scCO2) was studied on both lab scale and pilot scale. On the lab scale, the effect of pressure, solvent-to-feed ratio (S/F), sample particle size and temperature on oil yield were evaluated. The oil quality (fatty acid [FA] composition and tocopherol content) were investigated. Five-hour scCO2 extraction yielded about 86% oil of Soxhlet extraction (using hexane as solvent). The fraction of unsaturated FA rose with extraction pressure at specific time. High tocopherol contents were detected in oils extracted at low pressure. An increase in temperature was unfavorable to oil and tocopherol yield, thereby confirming the validity for preserving oil extract quality under a mild scCO2 extraction condition. Oil quality and yield did not have identical optimum settings, opening up possibilities for producing different qualities of oils. Pilot-scale extraction offered comparable oil yield to lab-scale extraction at similar S/F ratio. Economic evaluation showed that it is promising to implement industrial scale scCO2 process for lupin oil extraction. It was predicted that, at a specific industrial scale of extraction (2 × 1000 L, 550 bar, 40°C and S/F of 24), the manufacturing cost of oils got close to actual commercial production cost.
Background The Self-Expression Emotion Regulation in Art Therapy Scale (SERATS) was developed as art therapy lacked outcome measures that could be used to monitor the specific effects of art therapy. Although the SERATS showed good psychometric properties in earlier studies, it lacked convergent validity and thus construct validity. Method To test the convergent validity of the SERATS correlation was examined with the EES (Emotional Expressivity Scale), Emotion Regulation Strategies for Artistic Creative Activities Scale (ERS-ACA) and Healthy-Unhealthy Music Scale (HUMS). Patients diagnosed with a Personality Disorder, and thus having self-regulation and emotion regulation problems (n = 179) and a healthy student population (n = 53) completed the questionnaires (N = 232). Results The SERATS showed a high reliability and convergent validity in relation to the ERS-ACA approach strategies and self-development strategies in both patients and students and the HUMS healthy scale, in patients. Hence, what the SERATS measures is highly associated with emotion regulation strategies like acceptance, reappraisal, discharge and problem solving and with improving a sense of self including self-identity, increased self-esteem and improved agency as well as the healthy side of art making. Respondents rated the SERATS as relatively easy to complete compared to the other questionnaires. Conclusion The SERATS is a valid, useful and user-friendly tool for monitoring the effect of art therapy that is indicative of making art in a healthy way that serves positive emotion regulation and self-development.
This article focusses on small-scale community-based care initiatives developed by citizens in small villages in rural areas in the Netherlands, with special attention to some interesting case studies in the North and South of the country. These initiatives will be contextualized. First, the demographic processes impacting the Dutch care and welfare domain will be discussed in more detail (chapter 1). Subsequently, chapter 2 will focus on citizens’ initiatives, attempting to put them in a broader theoretical framework using theories on voluntary engagement, social cohesion, and a line of reasoning from social capital theory. Finally, in chapter 3, these findings will be used to describe and discuss small-scale community-based care initiatives in the Netherlands in general with a specific focus on two relatively new types of small-scale initiatives built around a social support worker.
Beweegrichtlijnen geven aan hoeveel beweging nodig is voor een goede gezondheid van jong tot oud. Voor een gezonde leefstijl van kinderen zijn bewegen, samen spelen, samen leren en samen werken van groot belang, maar dat geldt ook voor ouderen. Picoo brengt het belang van bewegen en samenzijn bij elkaar. Dat zorgt voor een goede ontwikkeling van het kind, het welzijn van ouderen en het verstevigen van het bewegen en samenzijn in de maatschappij. Project: Actief Plezier met Picoo: Jong en Oud in Beweging! Vraag: Draagt Picoo bij aan meer beweging en verbinding tussen kinderen en ouderen door samen te bewegen? Doel: Het inzetten van Picoo leidt tot meer samen beweging, waardoor welzijn van ouderen en ontwikkeling van het kind en meer beweging wordt vergroot. Methode: Mixed method observatieonderzoek /survey/kort gesprek Kinderen tot 18 jaar en senioren 65 plus met een zorgvraag T0: kinderen en ouderen krijgen uitleg over het gebruik van Picoo Interventie: Picoo is een controller en spelcomputer ineen, ontwikkeld om kinderen (maar ook volwassen) interactief buiten te laten spelen.6 Tijdens de actieve games heeft elke deelnemer een eigen controller. De controllers staan met elkaar in verbinding. T1 Tijdens het spel wordt d.m.v. een observatielijst gekeken hoe jong en oud reageren op het samen spelen met Picoo. T2 Na het spel geven kinderen en ouderen door middel van Visual Analogue Scale (smileys) wat hun ervaringen zijn. T3 Na het spel gaan kinderen en ouderen kort met elkaar in gesprek over hun ervaringen Uitvoering: Interdisciplinaire mix van studenten Verpleegkunde, Fysiotherapie, Mens en Techniek en Social Work Eindproduct: Nieuwe testcase en input voor doorontwikkeling Picoo richting verbinding jong en oud. Kennis over mogelijkheden/ervaringen over verbinding door beweging wordt gedissemineerd naar de praktijk en onderwijs. Resultaten worden gerapporteerd en gepubliceerd op relevante sites zoals bijvoorbeeld kenniscentrum sport en bewegen, zorginstellingen en scholen.
In dit project verricht het lectoraat Familiebedrijven van Hogeschool Windesheim samen met CAH Vilentum in Dronten, LTO Noord, NAJK en agrarische MKB familiebedrijven praktijkgericht onderzoek naar de familiale en bedrijfsmatige aspecten rond opvolging bij agrarische MKB familiebedrijven. Met dit project wordt nieuwe kennis ontwikkeld, die aansluit bij kennis over opvolging in familiebedrijven en die specifiek wordt toegepast binnen de agrarische sector. Bijna de helft van alle agrarische bedrijven in Nederland heeft een bedrijfshoofd van 55 jaar of ouder. Het merendeel van deze bedrijven is een familiebedrijf en heeft te maken met het onderwerp bedrijfsopvolging. Voor een geslaagd opvolgingsproces is het belangrijk dat familiebelangen en bedrijfsbelangen adequaat worden gebalanceerd. In de praktijk blijkt het lastig deze belangen rond overdracht van leiding en eigendom bespreekbaar te maken en goed af te wegen. Vanuit agrarische families is daarom de vraag hoe het opvolgingsproces het beste kan worden vormgegeven en welke instrumenten daarbij kunnen worden ingezet. De belangrijkste doelstelling van dit project is om nieuwe kennis op te doen over het opvolgingsproces bij agrarische familiebedrijven en het opvolgingsproces met instrumenten in positieve zin te veranderen. Door kwalitatief onderzoek worden belemmerende factoren rond opvolging in de agrarische context onderzocht. Op basis van deze nieuwe inzichten worden instrumenten ontwikkeld die het opvolgingsproces faciliteren. Door interventies zal worden vastgesteld of de instrumenten in de praktijk werken. De kennis die uit dit project voortkomt, beoogt daarmee het handelingsvermogen van agrarische families rond bedrijfsopvolging te ondersteunen. Het project levert een bijdrage aan bestaande kennis door gebruik te maken van multi-level onderzoek (perspectief van de opvolger, overdrager, familieleden, familie en bedrijf) en het observeren van gesprekken over het opvolgingsproces, de familie en het bedrijf. Het meest concrete resultaat is een beschrijving van een model opvolgingsproces met bijbehorende instrumenten om belangrijke onderwerpen rond opvolging bespreekbaar te maken, zoals een zelfanalyse instrument, een stappenplan, hulpmiddelen om gesprekken te faciliteren en een model familiestatuut afgestemd op agrarische familiebedrijven.
Denim Democracy from the Alliance for Responsible Denim (ARD) is an interactive exhibition that celebrates the journey and learning of ARD members, educates visitors about sustainable denim and highlights how companies collaborate together to achieve results. Through sight, sound and tactile sensations, the visitor experiences and fully engages sustainable denim production. The exhibition launches in October 2018 in Amsterdam and travels to key venues and locations in the Netherlands until April 2019. As consumers, we love denim but the denim industry, like other sub-sectors in the textile, apparel and footwear industries, faces many complex sustainability challenges and has been criticized for its polluting and hazardous production practices. The Alliance for Responsible Denim project brought leading denim brands, suppliers and stakeholders together to collectively address these issues and take initial steps towards improving the ecological sustainability impact of denim production. Sustainability challenges are considered very complex and economically undesirable for individual companies to address alone. In denim, small and medium sized denim firms face specific challenges, such as lower economies of scale and lower buying power to affect change in practices. There is great benefit in combining denim companies' resources and knowledge so that collective experimentation and learning can lift the sustainability standards of the industry and lead to the development of common standards and benchmarks on a scale that matters. If meaningful, transformative industrial change is to be made, then it calls for collaboration between denim industry stakeholders that goes beyond supplier-buyer relations and includes horizontal value chain collaboration of competing large and small denim brands. However collaboration between organizations, and especially between competitors, is highly complex and prone to failure. The research behind the Alliance for Responsible Denim project asked a central research question: how do competitors effectively collaborate together to create common, industry standards on resource use and benchmarks for improved ecological sustainability? To answer this question, we used a mixed-method, action research approach. The Alliance for Responsible Denim project mobilized and facilitated denim brands to collectively identify ways to reduce the use of water and chemicals in denim production and then aided them to implement these practices individually in their respective firms.
