Zoekresultaten

The contribution of assessment experiences to student teachers’ self-efficacy in competence-based education

Earlier research argues that educational programmes based on social cognitive theory are successful in improving students’ self-efficacy. Focusing on some formative assessment characteristics, this qualitative research intends to study in-depth how student teachers’ assessment experiences contribute to their self-efficacy. We interviewed 15 second year student teachers enrolled in a competence based teacher educational programme. Thematic content analysis results reveal that the assessment characteristics ‘authenticity’ and ‘feedback’ exert a positive influence on student teachers self-efficacy during all phases of the portfolio competence assessment. The results provide a fine-grained view of several types of self-efficacy information connected with these assessment phases.

Student teacher self-efficacy and student perceptions of assessment in competence-based education

Self-efficacy is een belangrijk begrip uit de sociaal cognitieve theory van Bandura (1997) en duidt op het geloof dat mensen hebben in hun kunnen om een bepaalde taak in een toekomstige situatie succesvol uit te voeren. Self-efficacy van leraren duidt op het geloof van leraren in hun kunnen om het leren van studenten positief te beïnvloeden. Leraren met een hoge mate van self-efficacy hebben een sterkere positieve invloed op de prestaties, de motivatie en schoolattitude van leerlingen, dan leraren met een lage mate van self-efficacy. Daarom is het van belang dat lerarenopleidingen aandacht besteden aan het ontwikkelen van self-efficacy bij hun studenten. Omdat binnen het competentiegerichte opleiden van leraren assessments een belangrijke plaats innemen, wordt in deze dissertatie onderzocht hoe assessment de self-efficacy van studenten beïnvloedt en hoe vervolgens de lerarencompetenties worden beïnvloed. Allereerst is onderzocht van welke factoren binnen het hoger onderwijs is gebleken dat deze de self-efficacy van studenten positief beïnvloeden. Hieruit bleek dat de self-efficacy van studenten wordt verhoogd als zij succeservaringen opdoen en als zij verbaal worden ondersteund door hun omgeving. Van deze bevindingen zijn 2 factoren afgeleid die van kenmerkend zijn voor een competentie assessment en die in deze dissertatie nader worden onderzocht. De eerste factor is de authenticiteit van een assessment, dit duidt op de mate waarin tijdens een assessment zaken worden getoetst die belang zijn voor het beroep van leraar. De tweede factor is de feedback die aan studenten wordt verstrekt tijdens het assessment. Om de invloed van deze factoren op de self-efficacy van studenten te kunnen meten, is er een self-efficacy vragenlijst ontwikkeld, specifiek gericht op 1e jaarstudenten van een lerarenopleiding. Omdat studenten in het 1e jaar werken aan de ontwikkeling van 6 competenties, is het instrument bedoeld om de self-efficacy van studenten met betrekking tot de zes lerarencompetenties (interpersoonlijk, pedagogisch, vakinhoudelijk en didactisch, organisatorisch, samenwerking met collega’s en reflectie en ontwikkeling) te diagnosticeren. Uit studie twee bleek dat de vragenlijst voldoende betrouwbaar en valide is om het diagnostisch instrument te gebruiken tijdens de begeleiding van studenten. Tevens kwam uit deze studie enig bewijs voor de stelling dat studenten aan een lerarenopleiding beginnen met een globale ongedifferentieerde self-efficacy, en dat als zij ervaringen opdoen met lesgeven er een verdere differentiatie van hun self-efficacy plaatsvindt. In de derde studie werd de kernvraag van deze dissertatie onderzocht. Hieruit bleek dat naarmate de studenten, de prestatie die zij bij het assessment moeten leveren als authentieker ervaren, des te sterker dit hun self-efficacy van de 6 competenties beïnvloedt. Verder bleek dat naarmate studenten de kwaliteit van de verstrekte feedback als hoger ervaren, des te sterker dit hun self-efficacy op 4 van deze 6 competenties beïnvloedt. Tenslotte bleek uit deze studie dat de genoemde assessment-factoren de leerresultaten van studenten op de lerarencompetenties indirect beïnvloeden, dit houdt in dat de assessmentfactoren de self-efficacy van studenten beïnvloeden en dat de self-efficacy van studenten vervolgens van invloed is op leerresultaten van studenten op de lerarencompetenties. In de vierde studie zijn enkele resultaten uit de derde studie diepgaand onder de loep genomen. Door een aantal studenten te interviewen is onderzocht hoe de ervaringen die studenten opdoen tijdens een assessment bijdragen aan hun self-efficacy. Hieruit bleek dat de genoemde assessmentfactoren tijdens zowel de voorbereidingsfase, de interviewfase als de feedbackfase van het portfolio competentie assessment, de self-efficacy van studenten positief beïnvloeden. Voortkomend uit de onderzoeksresultaten, worden op het einde van de dissertatie enkele adviezen voor lerarenopleidingen beschreven.

Child Occupational Self Assessment 2.2 NL

Development and evaluation of a student-centred multimedia self-assessment instrument for social-communicative competence

Communication plays an important role in manyprofessional contexts. This is especially truefor students in the field of social work. Theaim of this study was to develop formative,self-regulated multimedia self-assessment ofsocial-communicative competencies for socialwork students. First, a pilot study wasconducted to gain insight into the students'specific characteristics. This insight was usedto design guidelines for the development of theassessment instrument in order to tune these tothe students' perceptions, instructionalpreferences, and personalities and thusenhancing the students' enthusiasm to use theself-assessment instrument. This might increasethe chance for successful implementation ofthis new form of assessment. A first version of a multimedia test wasdeveloped. A quality expert meeting wasorganised to gain insight into expertjudgements on the quality of the test and toobtain indications for improvement of theassessment. A second version of the test wasconstructed and put on the Internet. Nearly 400students completed the assessment and expressedtheir opinions on this new way of communicationassessment. We found it was possible to testsocial-communicative competence by means ofmultimedia, with the help of digital video. Theuse of Internet makes assessments available atany time to fit curriculum needs and alsoresolves time and space constraints. Ourconclusion was that the multimedia test isreasonably valid. All students reported havingliked the multimedia assessment.

Assessment of biopsychosocial complexity and health care needs

OBJECTIVES: The INTERMED Self-Assessment questionnaire (IMSA) was developed as an alternative to the observer-rated INTERMED (IM) to assess biopsychosocial complexity and health care needs. We studied feasibility, reliability and validity of the IMSA within a large and heterogeneous international sample of adult hospital in- and outpatients, and its predictive value for health care utilization (HCU) and quality of life (QoL).METHODS: 850 participants aged 17 to 90 from 5 countries completed the IMSA and were evaluated with the IM. The following measurement properties were determined: feasibility by percentages of missing values; reliability by Cronbach's alpha; interrater agreement by intraclass correlation coefficients (ICCs); convergent validity of IMSA scores with mental health (SF-36 emotional well-being subscale and HADS), medical health (CIRS) and QoL (EQ-5D) by Spearmans rank correlations; predictive validity of IMSA scores with HCU and QoL by (generalized) linear mixed models.RESULTS: Feasibility, face validity and reliability (Cronbach's alpha 0.80) were satisfactory. ICC between IMSA and IM total scores was .78 (95% CI .75-.81). Correlations of the IMSA with the SF-36, HADS, CIRS and EQ-5D (convergent validity) were -.65, .15, .28 and -.59, respectively. The IMSA significantly predicted QoL and also HCU (emergency room visits, hospitalization, outpatient visits, and diagnostic exams) after 3 and 6 months follow-up. Results were comparable between hospital sites, in- and outpatients, and age groups.CONCLUSION: The IMSA is a generic and time-efficient method to assess biopsychosocial complexity and to provide guidance for multidisciplinary care trajectories in adult patients, with good reliability and validity across different cultures.

Formative assessment in physical education

Formative assessment (FA) is an effective educational approach for optimising student learning and is considered as a promising avenue for assessment within physical education (PE). Nevertheless, implementing FA is a complex and demanding task for in-service PE teachers who often lack formal training on this topic. To better support PE teachers in implementing FA into their practice, we need better insight into teachers’ experiences while designing and implementing formative strategies. However, knowledge on this topic is limited, especially within PE. Therefore, this study examined the experiences of 15 PE teachers who participated in an 18-month professional development programme. Teachers designed and implemented various formative activities within their PE lessons, while experiences were investigated through logbook entries and focus groups. Findings indicated various positive experiences, such as increased transparency in learning outcomes and success criteria for students as well as increased student involvement, but also revealed complexities, such as shifting teacher roles and insufficient feedback literacy among students. Overall, the findings of this study underscore the importance of a sustained, collaborative, and supported approach to implementing FA.