Inclusive research practices can lead to progress towards an inclusive society. With this study, we aimed to gain insight into dilemmas and catalysing processes within the long-term collaboration of an inclusive research duo: one non-academic researcher who lives with the label of intellectual disabilities and visual impairment, and one academic researcher. Both researchers kept personal diaries about their collaboration process. Inductive thematic analysis, individually and as a group of authors, was employed. Our findings reveal six necessary conditions for diversity-sensitive work in inclusive research: (a) experiencing belonging within the research group, (b) empowering people in a team through growing self-awareness and competence-building, (c) having room for reflection and searching for various ways of communication, (d) sharing power and ownership of research processes, (e) having enough time to foster the above conditions, and (f) joining in a mutual engagement in accommodating vulnerability in dialogue and collaborative work. Awareness of stigma-related issues and the risk of tokenism is also required.
LINK
Inclusive research practices can lead to progress towards an inclusive society. With this study, we aimed to gain insight into dilemmas and catalysing processes within the long-term collaboration of an inclusive research duo: one non-academic researcher who lives with the label of intellectual disabilities and visual impairment, and one academic researcher. Both researchers kept personal diaries about their collaboration process. Inductive thematic analysis, individually and as a group of authors, was employed. Our findings reveal six necessary conditions for diversity-sensitive work in inclusive research: (a) experiencing belonging within the research group, (b) empowering people in a team through growing self-awareness and competence-building, (c) having room for reflection and searching for various ways of communication, (d) sharing power and ownership of research processes, (e) having enough time to foster the above conditions, and (f) joining in a mutual engagement in accommodating vulnerability in dialogue and collaborative work. Awareness of stigma-related issues and the risk of tokenism is also required.
LINK
Little is known about which self-management behaviors have the highest potential to influence exacerbation impact in COPD patients. We aimed to reach expert consensus on the most relevant set of self-management behaviors that can be targeted and influenced to maximize reduction of exacerbation impact. Materials and methods A 2-round Delphi study was performed using online surveys to rate the relevance and feasibility of predetermined self-management behaviors identified by literature and expert opinion. Descriptive statistics and qualitative analyses were used. Results An international expert panel reached consensus on 17 self-management behaviors focusing on: stable phase (n=5): pharmacotherapy, vaccination, physical activity, avoiding stimuli and smoking cessation; periods of symptom deterioration (n=1): early detection; during an exacerbation (n=5): early detection, health care contact, self-treatment, managing stress/anxiety and physical activity; during recovery (n=4): completing treatment, managing stress/anxiety, physical activity and exercise training; and after recovery (n=2): awareness for recurrent exacerbations and restart of pulmonary rehabilitation. Conclusion This study has provided insight into expert opinion on the most relevant and feasible self-management behaviors that can be targeted and influenced before, during and after an exacerbation to exert the highest magnitude of influence on the impact of exacerbations. Future research should focus at developing more comprehensive patient-tailored interventions supporting patients in these exacerbation-related self-management behaviors.
Nederland kent ongeveer 220.000 bedrijfsongevallen per jaar (met 60 mensen die overlijden). Vandaar dat elke werkgever verplicht is om bedrijfshulpverlening (BHV) te organiseren, waaronder BHV-trainingen. Desondanks brengt slechts een-derde van alle bedrijven de arbeidsrisico’s in kaart via een Risico-Inventarisatie & Evaluatie (RI&E) en blijft het aandeel werknemers met een arbeidsongeval hoog. Daarom wordt er continu geïnnoveerd om BHV-trainingen te optimaliseren, o.a. door middel van Virtual Reality (VR). VR is niet nieuw, maar is wel doorontwikkeld en betaalbaarder geworden. VR biedt de mogelijkheid om veilige realistische BHV-noodsimulaties te ontwikkelen waarbij de cursist het gevoel heeft daar echt te zijn. Ondanks de toename in VR-BHV-trainingen, is er weinig onderzoek gedaan naar het effect van VR in BHV-trainingen en zijn resultaten tegenstrijdig. Daarnaast zijn er nieuwe technologische ontwikkelingen die het mogelijk maken om kijkgedrag te meten in VR m.b.v. Eye-Tracking. Tijdens een BHV-training kan met Eye-Tracking gemeten worden hoe een instructie wordt opgevolgd, of cursisten worden afgeleid en belangrijke elementen (gevaar en oplossingen) waarnemen tijdens de simulatie. Echter, een BHV-training met VR en Eye-Tracking (interacties) bestaat niet. In dit project wordt een prototype ontwikkeld waarin Eye-Tracking wordt verwerkt in een 2021 ontwikkelde VR-BHV-training, waarin noodsituaties zoals een kantoorbrand worden gesimuleerd (de BHVR-toepassing). Door middel van een experiment zal het prototype getest worden om zo voor een deel de vraag te beantwoorden in hoeverre en op welke manier Eye-Tracking in VR een meerwaarde biedt voor (RI&E) BHV-trainingen. Dit project sluit daarmee aan op het missie-gedreven innovatiebeleid ‘De Veiligheidsprofessional’ en helpt het MKB dat vaak middelen en kennis ontbreekt voor onderzoek naar effectiviteit rondom innovatieve-technologieën in educatie/training. Het project levert onder meer een prototype op, een productie-rapport en onderzoeks-artikel, en staat open voor nieuwe deelnemers bij het schrijven van een grotere aanvraag rondom de toepassing en effect van VR en Eye-Tracking in BHV-trainingen.
